2 พฤษภาคม 2549 19:19 น.
n_jung
คงเพราะความห่างไกล
ทำให้ใจมันไหวหวั่น
เพราะระยะที่เราห่างกัน
ทำให้ฉันเริ่มไม่มั่นใจ
ช่วยบอกกันได้ไหม
เพื่อความมั่นใจของฉัน
กรุณาพูดดังๆ
ว่ารักฉัน....ทั้งใจ
..................
ยืนยันได้ไหม
บอกออกมาจากใจเพื่อฉัน
พูดออกมาว่ารักดังๆ
ถ้าข้างๆเธอนั้น ไม่มีใครจริงๆ
ช่วยบอกหน่อยได้ไหม
ถ้าไม่เปลี่ยนไปอย่างนั้น
ถ้าเกิดยังรักยังรู้สึกผูกพัน
ช่วยบอกกับฉันว่ารัก...ฉันที
27 เมษายน 2549 20:59 น.
n_jung
ยังรอเธออยู่ตรงนี้
ยังอยู่ตรงที่เธอเคยอยุ่กับฉัน
ยังอยู่ตรงที่ๆเคยมีแต่ความทรงจำ
ยังอยู่ตรงที่ๆมีกัน..ตลอดไป
ถ้าหากเธอมีปัญหา
ถ้าเธอมีน้ำตาร้องไห้
ถ้าเธอขาดกำลังใจ
วิ่งกลับมาหาฉันได้ใหม่...ทุกครั้งไป ตลอดเลย
อย่าเพิ่งลืมกันนะ
อย่าลืมคนบ้าๆแบบนี้
ถึงจะดูไร้สาระสิ้นดี
แต่คนๆนี้ก็จะยังมีไหล่เว้นไว้สำหรับน้ำตาของเธอ
เราจะยังมีกันเหมือนเก่า
เราจะยังมีเราไม่หวั่นไหว
เราจะมีความทรงจำที่ดี..เหมือนเดิมเรื่อยไป
เราจะมีอะไรๆไว้ให้เธอยิ้มเสมอนะเธอ
27 เมษายน 2549 20:47 น.
n_jung
ถึงจะทำดีแค่ไหน
แต่เธอก้อไม่มีใจให้ฉัน
ยังไงก้อไม่มีหรอก....ความผูกพัน
จะทำไปเท่าไหร่...ก็เท่านั้น มันคงจะไม่มีวันที่จะรักกันได้เลย
ในเมื่อเธอเห็นฉันเป็นเพื่อน
ก็ไม่อยากทำให้ความคิดของเธอลบเลือนไปมากกว่านี้
คงจะได้แค่ทำตัวเป็นเพื่อนเธอที่ดี
ไม่บังอาจคิดไปเกินกว่านี้ เกินกว่าเพื่อนกัน
23 กันยายน 2548 20:09 น.
n_jung
ก็อยากจะมีโอกาสได้รักบ้าง
แต่หัวใจมันไม่เข้าทาง...มันรักไม่ได้
ก็รุ้ว่าเธอนั้นดีต่อกัน ดีต่อฉันมากมาย
ขอโทดนะที่ไม่มีใจให้เธอ
ไม่ใช่ว่าเธอดีไม่พอ
แต่ฉันไม่ดีเกินกว่าที่จะขอรับ"รัก"เธอได้
เธอช่างเหมือนกับดาวที่อยู่บนฟากฟ้า....แสนไกล
ส่วนฉันมันเป็นอะไรที่ไม่คู่ควร
ขอบคุณนะที่ให้คำนั้นมา
แต่ฉันคงไม่กล้าที่รับมันได้
รู้ว่าเธอนั้นดีต่อกันมากมาย
ติดแค่ตรงที่ใจมันไม่มี.....ให้เธอ
คิดได้แค่นั้น
คิดว่าเธอเป็นเพื่อนกันไม่แปรผันไปไหน
คิดๆเกินกว่านั้น...ไม่รู้ทำไม่ได้
ขอโทษนะไม่รู้ทำไม....มันรักเธอไม่ได้จริงๆ
.....................ความรักก็เหมือนกับสายลม...มันผ่านมาแล้วมันก็ผ่านไป
.....................ความรักก็เหมือนกับดวงดาว ส่องแสงสว่างไม่นานก็ดับวูบไป
......บางทีเราก็ไม่ต้องวิ่งหาความรัก.......เพราะมันจะมาเอง
......บางทีความไม่สมหวังในความรัก มันก็ทำให้เราเข้มแข็งขึ้น...
ฝากตัวด้วยคร๊าบบบบบ
หน้าส่วนตัว
791
