13 เมษายน 2548 18:00 น.

หมา(ชื่อหมี)ของขิง

มีข่าวร้ายมาแจ้ง เป็นเรื่องร้ายแรงของฉัน
หรือครอบครัวแกล้งกัน นี่ความฝันหรือความจริง
เจ้าม๋าขนสีขาว นุ่มและยาวเป็นเพื่อนขิง
วันวันมันนั่งนิ่ง นานทีวิ่งออกไปไกล
พี่สาวไม่ชอบม๋า ส่วนคุณป้าเกลียดเป็นไหน
ทุกคนตัดสินใจ ส่งหมีไปให้ไกลแดน
ฉันกลุ้มสุดลำบาก ไม่อยากจากหมีหวงแหน
แต่คนอื่นครางแครน ตัวฉันแสนโศกเศร้าใจ
กลัวว่าหมีลำบาก ไม่อยากห่างมันไปไหน
ก็มันเป็นเพื่อนใจ ไม่มีใครเข้าใจเลย
จำต้องไม่พูดมาก เพียงแค่จากบ้านไปเฉย
ทุกคนก็เหมือนเคย ไม่รู้เลยฉันเสียใจ
เก็บของออกจากห้อง คงไม่ต้องบอกคนไหน
ไม่รู้ก็ดีไป จะได้ไม่มาห้ามกัน
ดึกดื่นออกจากบ้าน หมีวิ่งพล่านเป็นห่วงฉัน
เราเดินไปด้วยกัน มันเหมือนฝันที่เป็นจริง
ก้าวออกจากหมู่บ้าน เสียงกิ่งก้านไม้ผีสิง
ดูแล้วน่ากลัวยิ่ง ฉันเลยนิ่งแล้ววิ่งไป
บังเอิญเจอพวกญาติ ฉันไม่อาจหนีต่อได้
เดินเลี้ยวเข้าบ้านไป ไม่มีใครรู้เรื่องเรา
ครอบครัวตกลงว่า หมีไม่มาคงเงียบเหงา
ฉันเองเหมือนคนเก่า เลิกโศกเศร้าเข้าห้องนอน