12 กุมภาพันธ์ 2546 23:18 น.

ลมหายใจของแม่

อยากตะโกนร้องไห้ให้คนรู้
ว่าที่อยู่ และสู้ทุกวันนี้
เพียงเพราะลูก ที่รักเท่าชีวี
จึงอดทน ทุกที ที่ท้อใจ
แม้วันนี้อ่อนล้าหัวใจนัก
แสนอึดอัดบอกใครก็ไม่ได้
มันกลั้นอยู่อัดอั้นที่ภายใน
น้ำตาไหลหลั่งข้างใน เจ็บอุรา
ทำไมฉันจึงเกิดมาเป็นเช่นนี้
ไม่เคยมี ใครรัก ใครสงสาร
ไม่เคยมี ใครเขาจะต้องการ
ทุกข์ทรมาน หัวใจอยู่เดียวดาย
ทุกวันนี้ ที่ยังอยู่ ยัดยืนได้
เพียงเพราะ ลูกข้างกาย ที่โหยหา
โอ้ลูกเอ๋ย แม่ทำเจ้า ให้เกิดมา
แต่ไร้พ่อ จะมา เป็นร่มไทร
พ่อเจ้าไป ทิ้งเจ้า และตัวแม่
ไม่เหลียวแล ไม่แคร์ ไม่ห่วงหา
แม่ผิดเอง ที่ให้เจ้า ได้เกิดมา
แต่อาภัพ ขาดพ่อ เคียงคู่กาย
โปรดอภัย ให้แม่ ด้วยนะเจ้า
แม่ก็แสน ปวดร้าว ไม่ใช่น้อย
ต้องตั้งหน้า ตั้งตา เลี้ยงลูกน้อย
ไม่เคยท้อ เคยถอย เลยสักครา
เพราะหัวใจ และชีวิตคือตัวเจ้า
หนักหรือเบา แค่ไหน แม่ทนได้
ขอแค่ลูก ยังอยู่ เคียงข้างกาย
ลมหายใจ ของแม่ คือลูกเอง