12 กุมภาพันธ์ 2546 23:18 น.
mysoulmate
อยากตะโกนร้องไห้ให้คนรู้
ว่าที่อยู่ และสู้ทุกวันนี้
เพียงเพราะลูก ที่รักเท่าชีวี
จึงอดทน ทุกที ที่ท้อใจ
แม้วันนี้อ่อนล้าหัวใจนัก
แสนอึดอัดบอกใครก็ไม่ได้
มันกลั้นอยู่อัดอั้นที่ภายใน
น้ำตาไหลหลั่งข้างใน เจ็บอุรา
ทำไมฉันจึงเกิดมาเป็นเช่นนี้
ไม่เคยมี ใครรัก ใครสงสาร
ไม่เคยมี ใครเขาจะต้องการ
ทุกข์ทรมาน หัวใจอยู่เดียวดาย
ทุกวันนี้ ที่ยังอยู่ ยัดยืนได้
เพียงเพราะ ลูกข้างกาย ที่โหยหา
โอ้ลูกเอ๋ย แม่ทำเจ้า ให้เกิดมา
แต่ไร้พ่อ จะมา เป็นร่มไทร
พ่อเจ้าไป ทิ้งเจ้า และตัวแม่
ไม่เหลียวแล ไม่แคร์ ไม่ห่วงหา
แม่ผิดเอง ที่ให้เจ้า ได้เกิดมา
แต่อาภัพ ขาดพ่อ เคียงคู่กาย
โปรดอภัย ให้แม่ ด้วยนะเจ้า
แม่ก็แสน ปวดร้าว ไม่ใช่น้อย
ต้องตั้งหน้า ตั้งตา เลี้ยงลูกน้อย
ไม่เคยท้อ เคยถอย เลยสักครา
เพราะหัวใจ และชีวิตคือตัวเจ้า
หนักหรือเบา แค่ไหน แม่ทนได้
ขอแค่ลูก ยังอยู่ เคียงข้างกาย
ลมหายใจ ของแม่ คือลูกเอง