30 พฤศจิกายน 2545 00:18 น.
mysoulmate
ณ ตรงนี้ที่ขอบฟ้า
มองเห็นจันทราอยู่ใกล้ๆ
มีดาวประดับ บนฟ้าไกล
แอบมอง ขึ้นไป หัวใจวกวน
สับสน กับหัวใจ ตัวเองนัก
เหมือนคน อกหัก อยู่ตรงนี้
น้ำตา ก็ไหล ออกมาทุกที
ทำไม เป็นอย่างนี้ เมื่อมองดาว
อยากบอก ให้ตัวเอง เข้มแข็ง
แต่ใจ มันอ่อนแรง อีกแล้วนี่
อยากร้องไห้ ออกมา อีกสักที
และสัญญา ครั้งนี้ ครั้งสุดท้าย
ต่อไป จะไม่มีน้ำตา
จะทำตัวเย็นชา ไม่ใจง่าย
จะไม่ยอมเปิดใจ รับใคร ๆ
เพียงแค่ความเชื่อใจ เหมือนผ่านมา
บทเรียนครั้งนี้ ให้แง่คิด
คนเรามีสิทธิ์ รักใครก็ได้
เหมือนที่เธอ อยากไป รักใคร ๆ
แล้วก็ดินจากฉันไป บอกเราเพื่อนกัน
24 พฤศจิกายน 2545 23:58 น.
mysoulmate
แม้หัวใจ วันนี้ ไร้ที่ตั้ง
ไร้ที่หวัง ที่พักพิง ที่มั่นหมาย
เหมือนต้องอยู่ โดดเดี่ยว และเดียวดาย
แอบร้องไห้ บ่อยครั้ง เหมือนอ่อนแอ
เพียงแค่ขอ ใครสักคน มาชิดใกล้
มาห่วงใย มาเข้าใจ และห่วงหา
อยากให้มี ใครคนนั้น ที่ผ่านมา
เห็นคุณค่า หัวใจบ้าง ก็ยังดี
24 พฤศจิกายน 2545 23:39 น.
mysoulmate
หากแค่เธอบอกซักคำว่า ขอโทษ
ฉันก็จะ ไม่โกรธ เรื่องไหน ๆ
สิ่งที่ผ่าน ผ่านแล้ว จะแล้วไป
เพราะหัวใจ ของฉันยังคงเดิม
แต่วันนี้ ท่าที ที่ได้พบ
มาประสบ บังเอิญ ที่ตรงหน้า
ไฉนเลย เธอถึงไม่ เอ่ยออกมา
แค่พูดว่า ขอให้เรา นั้นเหมือนเดิม
แต่ใยเอย ดูเธอ ช่างเมินเฉย
ไฉนเลย เย็นชา เหลือเกินนี่
เธอมาพบ เพียงเพื่อจาก หรือคนดี
หรือเพราะเธอ ยังคงมี เขาอีกคน
ทั้งน้ำตา ทั้งหัวใจ ที่บอบช้ำ
ยังต้องกล้ำ กลืนฝืน ไม่สั่นไหว
แต่น้ำตา กลั้นไม่อยู่ เพราะอะไร
แล้วหัวใจ ก็อ่อนล้า มาทันที
อยากจะหมุน เวลากลับ ทุก ๆ สิ่ง
อยากจะวิ่ง เข้าไปกอด เหมือนครั้งนั้น
อยากได้ยิน ที่เคยพูด ว่ารักกัน
แต่วันนี้ สิ่งเหล่านั้น คงไม่มี
ต้องยืดอก เช็ดน้ำตา กับใจช้ำ
คนใจดำ ไร้เยื่อใย จงห่างหนี
เก็บหัวใจ มารักษา อีกสักที
ขอวันนี้ วันสุดท้าย ร้องไห้พอ
22 พฤศจิกายน 2545 23:58 น.
mysoulmate
คืนฝนพรำ น้ำตาคลอ ปนหยาดฝน
คิดถึงคน ที่อยู่ไกล ไม่รู้หาย
คนที่นี่ ยังคิดถึง ไม่เสื่อมคลาย
ยืนเดียวดาย โดดเดี่ยว เพียงลำพัง
ณ ตรงนั้น คงมีใคร ที่เธอรัก
เธอรู้จัก เธอห่วงใย เธอใฝ่ฝัน
ณ ที่นั่น เธออยู่ดี หรือไรกัน
คงมีใคร เคียงข้างฝัน คอยดูแล
ฉันคนนี้ อยู่ตรงนี้ ณ ที่เก่า
คิดถึงวัน สองเรา เคยร่วมฝัน
ณ วันนี้ ไม่มีแล้ว ทุกสิ่งพลัน
ใจร้อยฝัน ใจร้อยฉัน ใจร้อยเธอ
ยังสะอื้น ร้องไห้ กลางสายฝน
ไม่อยากทน ไม่อยากเป็น เช่นวันนี้
สะอื้นไห้ ใครจะเช็ด น้ำตาที
ณ ตรงนี้ ใครจะเช็ด ก็เราเอง
21 พฤศจิกายน 2545 23:14 น.
mysoulmate
เคยสัญญา ว่าจะรัก และคงมั่น
ผูกสัมพันธ์ ให้ลึกซึ้ง กว่าใครไหน
แม้ห่างตัว แต่ใช่ จะห่างใจ
ขอบฟ้าไกล ใช่ขีดขอบ เส้นรักเรา
ทั้งหัวใจ รอเธอ ด้วยความรัก
มาประจักษ์ ว่ารักแท้ เริ่มจางหาย
คำสัญญา ที่เคยมั่น กลับมลาย
เธอเงียบหาย จากไกล ไม่เอ่ยลา
เพียงแค่คำ สุดท้าย เคยฝากไว้
ว่าคิดถึง ห่วงใย อยู่เสมอ
แล้ววันหนึ่ง วันนั้น ฉันพบเจอ
เธอก็มี อีกคน แทนฉันไป
คำคิดถึง ห่วงใย เคยให้ฉัน
ทำไมกัน ช่างลืม เสียง่าย ๆ
เมื่อครั้งหนึ่ง เคยบอกฉัน ทั้งหมดใจ
ไม่เคยมี ผู้ใด แทนฉันเลย
แต่วันนี้ สิ่งที่เห็น ที่ตรงหน้า
ความเย็นชา กับสายตา ที่เมินเฉย
ไม่มีคำ พูดใด ให้อีกเลย
มองผ่านเลย เดินผ่านฉัน ไร้เยื่อใย
เหมือนประหนึ่ง เรานั้น ไม่รู้จัก
ไม่เคยมา ทายทัก แต่หนไหน
ถึงวันนี้ ถึงได้รู้ หมดทั้งใจ
ที่เธอทำ ลงไป นั้นหลอกลวง
นับแต่นั้น จึงต้องตัด ใจให้ขาด
เหมือนคมมีด มาบาด เฉือนใจฉัน
แต่เพราะความ เป็นหญิง ที่มุ่งมั่น
จึงไม่บั่น ไม่ทอน ท้อหัวใจ
ยังคงก้าว ต่อไป อย่างคงมั่น
แต่ละวัน ที่ผันไป มีความหมาย
ยังเก็บเกี่ยว ประสบการณ์ รอบ ๆ กาย
มีจุดหมาย มุ่งมั่น จะก้าวเดิน
แม้วันนี้ ไร้เธอ และไร้รัก
แต่ประจักษ์ ว่ารักแท้ มีที่ไหน
ก็ยังมี คือรักแท้ ของหัวใจ
คือ รักตัว รักใจ ของเราเอง
หน้าส่วนตัว
704
