27 กรกฎาคม 2550 11:09 น.
MyFineDay
ขอโทษที่ฉันตัดใจไม่ได้
เหมือนความหวั่นไหวมันเข้มแข็งเกินใจจะต่อต้าน
ด้วยเพราะเหงา ฉันจึงรักสีเศร้าของน้ำตาล
จึงเผลอให้รักกำเริบเสิบสาน ภายในใจ
ไม่รู้ต้องทำอย่างไรต่อ
ฝืนรักคงท้อ เพราะเธอก็ไม่หวั่นไหว
หากเธอไม่ใช่คนสนิท ฉันคงไม่ปิดความนัย
หรือเพราะรักออกแบบไม่ได้ดั่งที่ใครเขาว่ากัน
ฉันจึงต้องเจ็บ เก็บแต่ความร้าว
ในทุกขณะที่เธอก้าว ก็มองแต่ใคร ไม่ใช่ฉัน
จะโกรธฉันก็ได้นะ แต่อยากให้เข้าใจกัน
เผอิญเพิ่งพ้นจากความเหงาไม่กี่วัน
พอเธอใกล้จึงไหวหวั่น...ไม่รู้ตัว
ทำไงดีน๊า เผลอรักคนสนิทเข้าให้ ใจมันเกเรจังเลย ไม่รู้ว่าเขาจะเกลียดเรา
เหม็นขี้หน้าเราไหม รักต้องห้ามทำพิษเต็มๆเลย แงๆ
26 กุมภาพันธ์ 2550 22:43 น.
MyFineDay
แม้ไม่นานนักที่ได้รู้จัก
แต่เธอจะอยู่ในความรักของคนคนนี้
ความผูกพันของเราแม้จะเก่าลงทุกที
แต่มิตรภาพที่เรามีจะฝังแน่นในใจนี้นานนับนาน
ใจหายเหมือนกันในวันที่เรานั้นจาก
แม้ว่ามันอาจไม่มากแต่ฉันอยากหยุดวันไม่ให้มันผ่าน
เพราะเธอคือเพื่อนรักที่ฉันอยากฟูมฟักนานเท่านาน
และอยากให้ความผูกพันนั้นก่อสาน..
เป็นเพื่อนแท้ตลอดการของเพื่อนเรา
2 ธันวาคม 2549 13:55 น.
MyFineDay
ความรักไม่เคยเปลี่ยนหัวใจ
รักเธอแค่ไหนความรู้สึกก็เป็นไปอย่างนั้น
ไม่เคยคิดหาเหตุผลที่ฉันไม่หนีพ้นจากวานวัน
เมื่อเธอเป็นความผูกพันที่ฉันไม่มีวันเปลี่ยนใจ
นิทานเรื่องเราฉันยังอ่านไม่รู้เบื่อ
เธออาจไม่เชื่อว่าฉันรักมากแค่ไหน
แต่รู้ไว้เถอะว่า ฉันรักเธอมากกว่าใคร
และฉันก็มั่นใจว่าไม่มีใครรักเธอได้เท่าที่ฉันเป็น
คือฉันที่เสียสละเธอได้ตลอดชีวิต
แม้ความรักของคนไม่มีสิทธิ์เธอมองไม่เห็น
จากคนที่แอบรักเธอตลอดมาเกินกว่าที่เคยเป็น
จากความหวังดีที่แอบหลบเร้น...
ภาวนาเพียงเธอมองเห็นในสักวัน
5 พฤศจิกายน 2549 11:56 น.
MyFineDay
ปลอบตัวเองด้วยเพลงเหว่หว้า
รินน้ำตากับความปวดปร่า..หม่นไหม้
เมื่อความรักความหวังดีเธอปฎิเสธมองข้ามไป
ไม่น่ารับไว้ ผิดกับความรักสีชมพูของใครบางคน
เปิดหนังสือกลอนอ่านแกล้มน้ำตา
อยู่ท่ามกลางความเหว่หว้า แสนร้าวหม่น
เก็บกักหัวใจไว้จำให้ขึ้นใจว่าอย่าไปรักใครบางคน
คนที่เขาไม่เคยแม้แต่จะสน..
มีแต่ทำให้ความเจ็บกระทบหล่นจนน้ำตาริน
29 ตุลาคม 2549 19:18 น.
MyFineDay
อยากเป็นคนที่ได้ถือหัวใจ
มากกว่าการมองผ่านไปแล้วเก็บไปฝัน
กี่ครั้งที่เจอ ฉันเองก็ได้แต่เพ้ออยู่กับมัน
แม้จะไม่ใช่รักนิรันดร์..
หากสักครั้งที่หัวใจเราชนกันก็พอใจ
แม้จะไม่ใช่คนที่เธอยอมแบความรัก
แต่มันคงไม่หนาหนักไปใช่ไหม
หากจะขอเธอมาเป็นแฟน เดินควงแขนแบบคนรู้ใจ
เอาไว้ตกหลุมรักฉันเมื่อไหร่ ก็ค่อยยกหัวใจให้แล้วกัน
(เห็นเธอเดินผ่าน ความรักจึงบอกให้ฉันมานั่งแต่งกลอน)
หน้าส่วนตัว
1306
