25 เมษายน 2545 15:21 น.
my heart
ที่เธอเดินเมินไม่มอง ... เมื่อวานนั้น
ไม่รู้ฉันเป็นอย่างไรใจไม่หาย
ไม่รู้สึกไม่เสียใจไม่ฟูมฟาย
ใจคงตายไปแล้วนะแก้วตา
ก็คิดว่าเธอไม่สนคนอย่างฉัน
จะเป็นไรไม่เกี่ยวกันใครจะว่า
แต่ต้องมาแปลกใจในอุรา
เมื่อรู้ว่า ... เธอไม่วายคลายห่วงใย
ช่างบังเอิญเหลือเกินแล้ว ... นะที่รัก
ที่เธอจักโทรไปใฝ่ปรึกษา
วันนี้ฉันอยู่ตรงนั้นพลันยินมา
เลยรู้ว่าเธอโทรมาเพราะกังวล
บอกคนอื่นทำไมไม่บอกฉัน
คนสำคัญกลับไม่บอก ... หลอกไม่สน
ทำให้เห็นว่าไม่ห่วง ... ลวงใจคน
คนบางคนอยากฟังว่า ... เธอนั้นห่วงสุดดวงใจ