19 พฤษภาคม 2548 12:38 น.
My Happy Ending...
เมื่อเช้านี้เธอเดินมาหาผม
ทำหน้าเศร้าทุกข์ระทมไม่สดใส
แล้วเธอก็เอื้อนเอ่ยความในใจ
บอกว่าผมดีเกินไป!!! ขอเลิกกัน
ผมก็งงและอึ้งอยู่ชั่วขณะ
เอ๊ะ! เธอพูดอะไรนะฉันสงสัย?
เธอยืนยันความรู้สึกภายในใจ
บอกว่าผมดีเกินไป!!! ขอเลิกกัน
เธอบอกว่าการที่เรานั้นรักกัน
เป็นเพียงแค่ความฝันและภาพหลอน
ไม่ได้สวยไม่ได้ซึ้ง...ดั่งบทกลอน
ตัดใจเถอะอย่าอาวร...อย่าอาลัย
โธ่! เธอเอ๋ยชอบคนเลว...ใยไม่บอก
ฉันจะได้ไม่แสร้งหลอกทำเป็นดี
จะทำชั่ว...จะทำเลว...มากกว่านี้
เมื่อคนดีมันไร้ค่า...กว่าคนเลว!!!
17 พฤษภาคม 2548 12:05 น.
My Happy Ending...
ดวงดาราคล้อยตามยามวิกาล
ฟังเสียงเล่าขับขานอยู่ในฝัน
มีเจ้าชายและเจ้าหญิงอยุ่ด้วยกัน
เปรียบดั่งเธอกับฉันตลอดไป
แต่แล้ววันหนึ่งกลับมีปีศาจร้าย
ปรากฎกายเข้ามาขวางเธอกับฉัน
ฉันพยายามต่อสู้และฝ่าฟัน
แต่ก็กลับแพ้มันเพราะอ่อนแอ
เธอมาบอกว่าฉันมันไร้ค่า
ไม่มีปัญญาปกป้องเธอกับเรื่องง่ายๆ
แล้วเจ้าหญิงก็ไปกับปีศาจร้าย
ทิ้งให้ฉันเดียวดายโดยลำพัง
หมดสิ้นแล้วไม่เหลือเลยสักอย่าง
ต้องทนอยู่อย่างอ้างว่างและหวั่นไหว
เจ้าหญิงของฉันที่เป็นเหมือน...ดั่งดวงใจ
กลับมาทำให้ฉัน...ตายทั้งเป็น...
3 พฤษภาคม 2548 23:19 น.
My Happy Ending...
คำสัญญา...ที่มีไว้ใช้ยึดมั่น
กาลเวลาทำให้มันสิ้นความหมาย
ไหนเคยบอกว่าจะรักจนวันตาย
แต่สุดท้ายกลับกลายเป็น...เพียงสายลม
เทอก็บอก...ว่าเทอพูดโดยไม่คิด
เทอขอโทษสำนึกผิดที่หลอกฉัน
มันผิดที่ตัวเราเองไปยึดมั่น
กับคำพูด...กับความฝัน...กับวันของเทอ
ต่อจากนี้...ไม่เชื่ออีกแล้วคำสัญญา
ใครจะพูดเอ่ยวาจาสวยหรูแค่ไหน
อย่ามาคิดจะหลอกกัน...ให้เสียใจ
เก็บไว้เถอะเก็บเอาไว้...คำสัญญา...
27 มีนาคม 2548 14:38 น.
My Happy Ending...
คืนนี้ฟ้าดูมืดมิดแลลับแสง
หมดสิ้นแรงกำลังใจที่โหยหา
ใครสักคนมีน้ำใจโปรดเมตตา
ช่วยคิดถึงและฝันหาตัวข้าที
จะไม่ขอรบกวนอะไรมาก
ไม่อยากให้ต้องลำบากไปกว่านี้
ขอเพียงแค่โทรมาสักนาที
ได้ยินเสียงเพียงแค่นี้...ก็สุขใจ
ก็รู้อยู่ว่าเทอนั้นคงไม่ว่าง
คงมีเรืองบางอย่างต้องแก้ไข
อาจเป็นเพราะฉันคิดถึง...เทอมากเกินไป
ทั้งหัวใจจึงต้องเหงา...เศร้าระทม
บทสุดท้ายสำหรับบทกลอนนี้
เทอคนดีคิดถึงฉันอยู่ใช่ไหม?
ไม่อยากบอกไม่อยากพูด...ไม่เป็นไร
แค่รู้ไว้ไม่ว่านานเพียงไร...ฉันก็ยังคิดถึงเทอ...
24 มีนาคม 2548 14:27 น.
My Happy Ending...
เวลา...ทุกนาทีมีค่ายิ่ง
เพราะเทอคือสิ่งสำคัญของฉันเสมอ
ตลอดเวลาทุกนาทีมีแต่เทอ
ไม่เคยเผลอไปคิดถึงใครอี่นเลย
ทุกๆวันก็เฝ้ารอเทอโทรหา
เทอสัญญาถ้ามีเวลาจะโทรหาฉัน
3 วันก็แล้ว 7 วันก็แล้วนี่มันอะไรกัน
เทอไม่เห็นความสำคัญของฉันเลยหรือไง
รู้สึกเสียใจกับสิ่งที่เทอทำลงไป
หมดแรงหมดกำลังใจที่จะยืนอยู่ได้
เทอทำแบบนี้เหมือนทิ้งฉันให้กำลังจะตาย
เพราะว่ามันเดียวดายเกินจะทน
ความตั้งใจที่มันมีตั้งแต่แรก
ถึงตอนนี้คงไม่แปลกถ้ามันจะเลือนหาย
เคยคิดอยากจะมีเทออยู่เคียงข้างกาย
แต่สุดท้ายก็คงต้องอยู่...เพียงลำพัง...