18 กันยายน 2548 02:56 น.
Mrs.Blue
จันทร์เอ๋ย จันทร์เจ้า สุกสกาวปลั่งเปล่งเดือนเพ็ญผ่อง
ตลิ่งปริ่มอิ่มน้ำสองฝั่งคลอง เรไรร้องหริ่งหริ่งระงมไพร
กระต่ายน้อยหลงคล้อยมองประคองแข ลอบเหลือบแลพินิจคิดการใหญ่
หวังไขว่เอื้อมคว้าจันทร์พลันชั่งใจ สำเหนียกรู้ว่าจันทร์ไซร้ไกลเกินปอง
ทำอย่างไรก็มิอาจหักห้ามจิต จันทร์ยังติดตรึงตราอัชฌาสัย
ที่ทำได้เพียงเลี่ยงหลบกลบความนัย ทอดถอนใจในโอบอ้อมอุ่นแสงเดือน ครั้นบุหลันลับลอยเลื่อนเคลื่อนหลบเมฆ กาลวิเวกม่านหมอกทะมึนเหมือน
พระราหูอมจันทรนอนแชเชือน ราตรีเยือนมืดมิดสนิทนาน
กระต่ายตื่นตูมเต้นเช่นผีบ้า เห็นจันทราอยู่เนืองนิจกลับวิตถาร
จากเดือนเด่นเป็นดาวดับลับวิมาน จึงกระโจนนทีธารควานจันทร์ไพร
เพิ่งจะรู้จันทร์เพ็ญชอบเล่นน้ำ เพิ่งจะรู้จันทร์จะงามตามวิสัย
ครั้นฟ้าโล่งเปิดแสงจึงแจ้งใจ จันทร์กระจ่างกลางฟ้าใหม่เพียงเงาจันทร์
Thanacreatis : 17092005 ; 173
หน้าส่วนตัว
804
