25 เมษายน 2546 12:46 น.
mori
บนผืนดิน ที่กว้างไกล.. คือดินแดนที่สดใส
บ้าน.. บ้านที่อบอุ่นในหัวใจ.. สายน้ำที่รินไหล
.....ท้องฟ้าที่ยิ่งใหญ่ ไม่ว่าจะหนใด ที่คือที่พักใจอันอบอุ่น
แม้ว่าจะผ่านไปนานเท่าใด.. ไม่ว่าฉันจะจากไกล
..........แต่สักวันนี่คือที่ที่ฉันจะกลับมา........
24 เมษายน 2546 14:29 น.
mori
.....เปิดใจสุ่ฟ้ากว้างเวลาแรก.....
รู้สึกแป..ลกที่มัน....กว้างไร้จุดหมาย...
...เปิดดวงตา...มองผืนฟ้า..เปิดหัวใจ...
เปิดรอรับซึ่ง........ใครๆใจเดียวกัน
...แต่รุ้มั้ยสิ่งที่ไ....ด้มันเกินรับ
ถูกหลอกรัก...ทำร้ายให้ใจเสีย
....พึ่งรุ้ว่าอันความรักมั,...
.......นอ่อนเพลีย....
จนบางครั้งเกิน......ช่วยเหลือแลฉุดรั้ง
เริ่มรู้จักโลก........ได้กว้างขึ้น
..............ไม่พรั่นพรึงอีกแ..ล้วการก้าวไป
แต่สิ่งที่ทำม.....าไร้จุดหมาย
......ได้แต่ก้าวออก......ไปให้สุดทาง
ไม่แน่ใจในตัว....เองอยุ่ทุกครั้ง
pยามหลับ...ฝันเวลาตื่น.......เวลาไหน
.......มันสับสนที่เวลาหรื.....อว่าใจ
บอกไ...ด้ไหมว่าตรงใดคื........อความจริง
24 เมษายน 2546 14:17 น.
mori
อยากมีใครสักคนที่คอยห่วง....
......อยากมีที่มาช่วยใ...ห้หายเหงา
..อยากจะรักใคร....สักคนที่รักเรา.
.........................อยากจะทิ้งความปวดร้าวที่ทุกข์ทน
อยากให้ใครสักคนมอบหัวใจ....มอบความไว้วาง..ใจแสนสุดหวง
อยากจะได้แม้มัน.......
......ยากสุดวายป่วง... อยากจะรู้ความห....
.
......วงห่วงเป็นอย่างไร
23 เมษายน 2546 11:24 น.
mori
..........อยากเป้นสายน้ำที่หลั่งไหล
อยากเป็น........ต้นไม้คอยต้านลม
อยากเป็น.................นกที่สุขล้น
อยากเป็น......คนที่มีค่า
อยากเป็น.........ปลาคอยแหวกว่าย
อยากเป็น...... กายที่เข้มแข็ง
อยากเป็น.......คนที่กล้าแกร่ง
อยากเป็น...........แรงให้ใครสักคน
23 เมษายน 2546 11:15 น.
mori
คำว่าชีวิต .......... มีค่าสักเพียงไหน
คำว่ารัก........... จะคงอยู่สักเพียงใด
คำว่าคน............. คงอยู่มั้ย
คำว่าใจ.............. อยู่อย่างไรมีค่าพอ
หน้าส่วนตัว
503
