15 ธันวาคม 2547 13:52 น.
moonlight
คงว่างเปล่า หากไร้ซึ่ง เธอคนนี้
ล่นทุกที ระยะห่าง ยามก้าวหา
ไม่เห็นพื้น ที่ว่าง ในสายตา
เห็นคุณค่า ตัวเธอ เต็มหัวใจ
กำลังแห่ง ความรัก ช่างมากมาย
ช่วยคลี่คลาย ปมหนา ในจิตใจ
กำแพงหลัก ที่สร้าง กั้นเอาไว้
ด้วยหัวใจ มีกัน ฉันและเธอ
ความสดใส ชื่นบาน เป็นคูณสอง
หากเธอลอง มองหัวใจ ให้เต็มที่
สุขจะล้น หากเข้าใจ รักที่มี
หม่นหมองนี้ จากไกล ไม่แผ้วพาน
ยามโดดเดี่ยว เปลี่ยวใจ ให้ผลัดผ่อน
คอยริดรอน มันไว้ด้วย ความห่วงหา
ด้วยความรัก อย่างจริงใจ และศรัทธา
ช่วยฟันฝ่า ตุ้มกันภัย ให้ใจเธอ
15 ธันวาคม 2547 13:19 น.
moonlight
หากไกลกัน วันใด ใจมันห่วง
คนมันหวง ตัวเธอ เป้นหนักหนา
เธออยู่ห่าง ร้างออกไป ไกลสายตา
ฉันแทบบ้า อยากตามไจ ไปดูแล
ตอนนอนหลับ กอดเธอไว้ ให้ไออุ่น
ยิ้มละมุน ตอนเธอตื่น ชื่นใจหวัง
ตอนหมองจิต ป้อนปรึกษา ให้กำลัง
เพิ่มพลัง เติมแรงใจ แด่ตัวเธอ
ผ่านคืนวัน รักมั่นคง ดังขุนเขา
ทั้งสองเรา ฝ่าฟันไป โดยเต็มที่
ผ่าตลุย กวากหนาม ที่ขวางมี
จากวันนี้ จะมีกัน ไม่เปลี่ยนไป
moonlight
15/12/47
15 ธันวาคม 2547 12:44 น.
moonlight
ใครกันหนอ ที่พาใจ เธอเป็นอื่น
ใครที่ยื่น มือเข้ามา พาเธอไป
ใครคนนั้น มันทำฉัน ปวดหัวใจ
ใครนะใคร ทำฉันได้ บอกฉันที
เขาใช่ไหม ฉุดเธอออก จากใจฉัน
เขาพัวพัน ทุกวี่วัน จนเธอหลง
เขาที่เปลี่ยน ใจเธอ ที่มั่นคง
เขาทำตรง อกของฉัน เจ็บจริงจริง
เธอตอนนี้ ไม่ใช่ คนเดิมอีก
เธอคงปลีก ตัวไป อยู่กับเขา
เธอทิ้งฉัน จากไกล คำว่า เรา
เธอนทำเอา ชีวิตคู่ ต้องพังลง
ฉันคงทำ อะไร ไม่ได้อีก
ฉันต้องหลีก ทางเธอ ให้กับเขา
ฉันต้องทิ้ง ตัวเธอ ใว้กับเค้า
ฉันต้องเฝ้า เสียใจ ทุกค่ำคืน
เวลานี้ ผ่านไป ใยช้านัก
เวลารัก ที่เข้ามา แค่เศษเสี้ยว
เวลาเธอ รักฉัน แค่วูบเดียว
เวลาเปลี่ยว จิตใจ มันมากมาย
14 ธันวาคม 2547 22:25 น.
moonlight
ทำไมบน ฟากฟ้า ไม่สดใส
ทำไมใน ท้องน้ำ ถึงขุ่นมัว
ทำไมใบ ในป่าไม้ จึงหล่นทั่ว
ทำไมบัว จึงจม อยู่ในตม
ทำไมครัว ไร้อาหาร ที่ทำอุ่น
ทำไมหุ่น ที่ปั้นไว้ จึงไร้สี
ทำไมพื้น สกปรก เป็นแรมปี
ทำไมปี่ ไม่มีเสียง ตอนเป่าลม
ทำไมร่าง มันอ่อนแรง เสียเหลือเกิน
ทำไมเพลิน ที่เคยมี มันห่างหาย
ทำไมใจ ที่เคยเต็ม เริ่มเดียวดาย
เหตุเพราะวาย ตายจาก ความรักเธอ
14 ธันวาคม 2547 22:12 น.
moonlight
หัวใจผม สั่นไหว ในทุกครั้ง
ใจต้องพลั้ง ล่องลอย เมื่อเจอตัว
ภาพของคุณ เข้ามา อยู่ในหัว
จิตเริ่มรั่ว คิดถึง แต่เรื่องคุณ
เฝ้าติดตาม เรื่องราว ความเป็นไป
กับใครใคร ที่อยู่ใกล้ กับตัวคุณ
ขอแค่นิด ชิดเข้า จะได้ลุ้น
หากมีบุญ จะจีบ มาเป็นแฟน
จนได้เรื่อง คุณคนนั้น ยังโดดเดี่ยว
หัวใจเหี่ยว เพราะช้ำรัก มาบ่อยครั้ง
อีกปัญหา ในครอบครัว มาประดัง
หัวใจพัง หมดความหวัง สิ้นแรงใจ
ผมต้องคิด รวบรวม เอาความกล้า
เพื่อนำพา ให้สามารถ ถึงตัวคุณ
ผลักความดำ ออกไป ไม่ให้ขุ่น
ให้ตัวคุณ สดใส เปรมปรีดิ์ดา
คุณรู้ไหม ว่ามีใคร คอยเป็นห่วง
อยากเดินควง เป็นมิตร คอยชิดใกล้
สิ่งที่แล้ว ให้มันผ่าน ทิ้งมันไป
หยุดที่ใจ สองเรา ผมรักคุณ
หน้าส่วนตัว
796
