31 กรกฎาคม 2550 07:42 น.
moonlight
มีคนบอกความรักนั้นพรากได้
พรากจากใจจากตัวอย่างนั้นหรือ
อยากถามไถ่ใครกันมาฝึกปรือ
คงขึ้นชื่อติดอันดับในโลกา
คงสับสนรักแท้กับรักหลอก
รักสัพยอกหมองใจไม่ปรึกษา
รักหลอกเล่นหยอกใจเสียเวลา
รักใฝ่หาผลประโยชน์แต่ฝ่ายตน
ถามตัวเองเถิดให้แน่ว่ารักใคร
ดูที่ใจตัวเองอย่างสับสน
รักตัวเองมากไปใช่ไหมคน
ถึงเกลือกกล่นหลอกตาให้ฝ้าฟาง
รักแท้จริงจักพรากคงมิได้
ด้วยหัวใจหยั่งรากลงผืนรักกว้าง
ใครคนใดเข้ามายากหักร้าง
มิอาจกร่างข้องแวะแม้สักนิด
อุปสรรคมากมายเข้าถาโถม
รักประโคมหัวใจทลายปิด
หนทางร้ายเพียงใดก็ร่วมคิด
ช่วยชีวิตกันเรื่อยไปเพราะคู่จริง
รักแท้นั้นชนะได้ในทุกอย่าง
รักหลอกบางเปราะง่ายคงต้องทิ้ง
รักตัวเองเห็นแก่ตัวคงต้องดิ่ง
รักให้จริงรักให้ถูกรักให้ควร
29 กรกฎาคม 2550 09:20 น.
moonlight
ยามแรกรักชื่นมื่นด้วยสดใส
ช่างไฉไลด้วยหัวใจสีชมพู
หวานย้อยหยดเต็มที่เสียทั้งคู่
เมื่อได้อยู่สองต่อสองในทุกที
ที่แห่งใดขอแค่มีเพียงเธอ
ใจละเมอเพรียกหาเสียอย่างนี้
ใจละลายเธอมองมาช่างแสนดี
อยากจะมีเธออยู่ไปทุกวัน
ยามหมดรักที่ไหนไหนเคยไปด้วย
ขอเถิดช่วยหนีไปให้ไกลฉัน
อย่ามาใกล้หลบได้หลบพัลวัน
จากมีกันเป็นหลบตาไม่อยากมอง
หัวใจที่เคยมีสีชมพู
พลันบิดบู้เป็นเทาแสนหม่นหมอง
จากหวานชื่นกลายเป็นขมเข้ามาครอง
อยากจะร้องเข็ดแล้วรักหลอกลวง
28 กรกฎาคม 2550 19:42 น.
moonlight
ตั้งคำถามกับตัวเองตั้งหลายหน
ว่าหนึ่งคนที่ฉันรักอยู่ที่ไหน
มอบหัวใจให้แล้วให้กับใคร
แต่ทำไมรู้สึกเหมือนอยู่คนเดียว
เธอบอกรักฉันรู้และเข้าใจ
แต่ทำไมเธอทำฉันแห้งเหี่ยว
เหมือนดอกไม้เฉาตายบนต้นเดียว
เกินยาเยียวให้กลับดีเหมือนดังเดิม
อยากถามว่ารักฉันนะจริงหรือ
เข้าใจไหมรักคือสิ่งเพิ่มเสริม
ฉันรักใครก็อยากให้คอยมาเติม
ช่วยให้เคลิ้มในรสรักอย่างลงตัว
ทำให้เห็นได้ไหมว่าเธอรัก
ไหนช่วยควักหัวใจไม่ต้องฮั้ว
ให้ฉันเห็นว่ารักเธอน่ะมันชัวร์
อย่ามายั่วให้ฉันงงแล้วจากไป
28 กรกฎาคม 2550 19:34 น.
moonlight
คนหนึ่งคนมีหนึ่งใจให้ตึกตัก
หากประจักษ์ต้องมนต์ตราไปที่ไหน
สิ่งที่รู้ตามมาคงอยู่ที่ใจ
ไม่มีใครรู้ได้นอกจากตัว
รักใครรักไปแล้วก็ยากหยุด
ไม่มีสุดรักไปอย่างสุดขั้ว
แต่ไม่เผลอหัวใจอย่างเมามัว
ด้วยฉันนี้รักตัวฉันด้วยเหมือนกัน
เห็นแก่ตัวคนเรามีทุกคน
ในทุกหนทุกแห่งในเธอฉัน
รักเธอฉันรักอย่างรู้คืนวัน
ฉันรักฉันเท่าเท่าที่ฉันรักเธอ
ผิดใช่ไหมที่ฉันรักตัวฉันเอง
คงถูกเผงถ้าเธอคิดเสมอ
ว่าฉันรักตัวเองมากกว่าเธอ
รู้นะเออไม่ต้องบอกฉันเข้าใจ
28 กรกฎาคม 2550 19:30 น.
moonlight
ความเอยความรัก
ช่างยากนักจักหักจักห้ามใจ
รู้ทั้งรู้ว่าเขามีใครที่ไหนไหน
ก็ยังไซร้เผลอตัวไม่กลัวเกรง
คนมันรักทำยังไงมันก็รัก
ด้วยคงปักหัวใจอย่างคว้างเคว้ง
รู้ว่ารักข้างเดียวอย่างวังเวง
เหตุตัวเองรักคนที่มีคู่ครอง
หากถามว่าผิดไหมคงไม่ผิด
ที่ริคิดเริ่มรักใจมันฟ้อง
ถึงรู้ว่ารักคนที่มีตราจอง
ต้องคับข้องจิตใจอยู่ฝ่ายเดียว
รอเขานั้นแชเชือนแม้เพียงนิด
รอรับสิทธิด้วยใจอันเปล่าเปลี่ยว
แม้ทั้งใจไม่มีฉันสักนิดเดียว
อยากมีเอี่ยวได้รักเธอก็เพียงพอ
หน้าส่วนตัว
1599
