3 กรกฎาคม 2551 22:28 น.
moonlight
ไม่...เคยรู้ ในสิ่ง ที่เธอทำ
มี.....ความลับ อมพนำ ในทุกเรื่อง
เธอ..บอกรัก ด้วยใจ ที่ขุ่นเคือง
ใน....ความเชื่อง กลับเป็นร้าย ยากเข้าใจ
หัว....มันหนัก เพราะคิด แต่เรื่องนี้
ใจ....ที่มี มันพังหมด ยากรับไหว
อีก....กี่ที โดนเธอทำ ช้ำเรื่อยไป
แล้ว..เมื่อไหร่ จะสิ้นสุด รักไม่จริง
ไม่มีเธอ ในหัวใจ ฉันอีกแล้ว
เสมือนแก้ว มีรอยร้าว จนต้องทิ้ง
รักที่ได้ ที่เธอให้ ล้วนไม่จริง
ทำฉันดิ่ง ดำลึก ลงเหวร้าง
ปล่อยฉันเถิด โปรดอยู่ ในที่เธอ
อย่าให้เผลอ ผ่านมา แม้ห่างห่าง
ฉันไม่มี หัวใจแล้ว มันเคว้งคว้าง
ขอปล่อยวาง ทุกอย่าง แล้วจากไป
21 กันยายน 2550 05:19 น.
moonlight
ความรักคืออะไรใครตอบได้
เป็นคำถามที่ใครใครเขาอยากรู้
ก่อกำเนิดนิยามคงเห็นอยู่
อย่างพรั่งพรูด้วยความรักที่มากมาย
บางคนว่าความรักคือการให้
อย่างจริงใจมอบไว้ไม่ห่างหาย
บ้างก็ว่ารักคือชีวิตจิตใจกาย
สร้างทำลายได้ด้วยความรักนี้
อีกหลายคนว่าไว้เรื่องความรัก
แสนยากนักจักเข้าใจในรักนี่
นิยามรักคือความเจ็บช้ำฤดี
ช่างไม่มีสิ่งดีดีเลยสักครา
แต่ยังมีอีกหลายความคิด
คงได้ชิดได้มองหากได้หา
รักคือโชคทั้งมวลดังมนตรา
ใครได้มาจักเกิดพบแต่สิ่งดี
สุดท้ายนี้รักที่ใครได้ประสบ
ได้พานพบเจอะเจออย่าถอยหนี
เก็บเอาไว้ทั้งดีร้ายที่มากมี
เป็นสิ่งที่น่าสั่งสมประสบการณ์
การรู้จักศึกษาใครสักคน
เหมือนฝึกฝนความเข้าใจให้เบ่งบาน
ยิ่งรู้ลึกรู้แจ้งยิ่งทอสาน
สร้างตำนานความรักแท้ที่ยั่งยืน
13 กันยายน 2550 18:11 น.
moonlight
อนาถใจชนชาติมลายสิ้น
ด้วยราคินที่คนนั้นมักง่าย
ต้นฉบับเขาดีก็ไม่วาย
มายักย้ายเปลี่ยนแปลงทำเสียความ
เอาของเขามาทำจนเสียรูป
อยากจุดธูปสาปแช่งให้ครั่นคร้าม
เผาพริกเกลือส่งไปทุกโมงยาม
จะได้ปรามพวกคนชั่วให้กลัวเกรง
คนเขาคิดใช้เวลาเรียงร้อยถ้อย
เขาค่อยค่อยประดิษประดอยอย่างเหมาะเหม็ง
คนมักง่ายก้อบเอาไปเจ้าของเซ็ง
แถมมาเบ่งเสมือนว่าเป็นของตัว
ขอเถิดนะทรัพย์สินทางปัญญา
หากถ้าว่าคัดลอกกันคงมึนหัว
ใครแต่งไว้ช่วยบอกกล่าวอย่าลืมตัว
ขออย่ามั่วเขาแต่งไว้ใช่ของเรา
4 กันยายน 2550 18:40 น.
moonlight
คนทุกคนคงล้วนแล้วเคยมีหวัง
ต่างรอฟังข่าวดีอย่างหน้าชื่น
หวังได้โชคถูกหวยเป็นร้อยหมื่น
หวังได้กลืนความสุขที่มากมี
หากมีรักก็หวังเป็นรักแท้
พอกายแย่ก็อยากหายโดยเต็มที่
ตั้งใจทำการงานยศต้องดี
หวังทุกทีหวังให้ได้ดังใจปอง
เหมือนเป็นโรคที่ยากจักรักษา
บางคนบ้าหากหมดสิ้นหวังทั้งผอง
พอผิดหวังดังที่ใจหมายครอบครอง
หัวใจกองอยู่ตาตุ่มชุ่มน้ำตา
อันความหวังนั้นดีแต่ต้องเผื่อ
ใจให้เหลือที่ผิดหวังเข้ามาหา
ทุกสิ่งนั้นล้วนแล้ว..อนิจจา..
ขอจงอย่าหวังให้มากต้องเผื่อใจ
2 กันยายน 2550 20:29 น.
moonlight
เปรียบความรักเอาไว้กับเปลวเทียน
ที่จวนเจียนจะมอดไปทุกขณะ
เทียนจุดไหม้น้ำตา(เทียน)ไหลไม่ลดละ
ยากจะผละหัวใจที่หมดแรง
หากวันไหนเปลวเทียนนั้นดับลง
คงต้องปลงกับรักที่อับแสง
เปลวเทียนดับน้ำตา(เทียน)หยุดหมดเรี่ยวแรง
คงระแวงไม่รักใครไปอีกนาน