25 มิถุนายน 2545 20:23 น.
mono
ตื่นขึ้นมาพร้อมกับความรู้สึกเก่า
ที่ว่างรอบกายเงียบเหงา...จนใจหาย
ทั้ง ๆ ที่เนิ่นนานมาแล้ว..แต่เสียงหัวใจก็ยังแว่วแต่คำว่า..เดียวดาย
เหมือนที่ฉันรู้สึกมากมาย...ว่าต้องเดินผ่านช่วงเวลาเลวร้าย..อีกวัน
ถอนหายใจ...กับฟ้า
ที่ผ่านมา..ก็มีแค่คืนวันอ่อนล้าเพียงเท่านั้น
อาจจะมียิ้มบ้าง หัวเราะบ้าง..แต่ต้องแอบซ่อนน้ำตาให้เงียบงัน
เร่งวันคืนให้มันสั้น...ไม่อยากรู้สึกเหมือนหวั่น..เมื่อไม่มีใคร
เมื่อวานกับวันนี้..ก็ยังเหมือนเก่า
หลับตาก็เหงา...ลืมตาก็ว่างเปล่า จนอ่อนไหว
มีเพียงความปวดปร่าผ่านเข้ามา...เพื่อให้น้ำตาผ่านไป...
เหนื่อยล้าเหลือเกินหัวใจ จนอยากหยุดลมหายใจ..ไม่อยากหวั่นไหวเมื่อต้องลืมตา
color>
22 มิถุนายน 2545 00:32 น.
mono
ฟ้าพราว..แสงดาวเต็มทะเล
ค่ำคืนถูกกล่อมเห่...ด้วยเสียงคลื่น
เหมือนฟ้าอยู่ใกล้..ค่อย ๆ ปล่อยหัวใจให้ตื่น
ค่อนคืน..ความมืดมิดไม่อาจกลบกลืน..แสงดาว
อากาศหนาว...ลมหายใจอุ่น
อยากปล่อยหัวใจให้ไหวละมุน...จนเช้า
มองฟ้า..เห็นแววตาคนไกล..อยู่ในแสงดาว
โลกทั้งโลกกำลังวับวาว..เมื่อฟ้าพร่างพราว..ดั่งดาวทะเล
พรายยิ้มกับฟ้า
ไออุ่นจากดวงดารา..ทำให้ไม่รู้สึกว่า..ว้าเหว่
ทอแสงเป็นเพื่อนคนอยู่ไกล ๆ ...ปลายทะเล
นอนปล่อยหัวใจในเปล..ที่กำลังกล่อมเห่ด้วยเสียงทะเล..แสงดาว
22 มิถุนายน 2545 00:32 น.
mono
ฟ้าพราว..แสงดาวเต็มทะเล
ค่ำคืนถูกกล่อมเห่...ด้วยเสียงคลื่น
เหมือนฟ้าอยู่ใกล้..ค่อย ๆ ปล่อยหัวใจให้ตื่น
ค่อนคืน..ความมืดมิดไม่อาจกลบกลืน..แสงดาว
อากาศหนาว...ลมหายใจอุ่น
อยากปล่อยหัวใจให้ไหวละมุน...จนเช้า
มองฟ้า..เห็นแววตาคนไกล..อยู่ในแสงดาว
โลกทั้งโลกกำลังวับวาว..เมื่อฟ้าพร่างพราว..ดั่งดาวทะเล
พรายยิ้มกับฟ้า
ไออุ่นจากดวงดารา..ทำให้ไม่รู้สึกว่า..ว้าเหว่
ทอแสงเป็นเพื่อนคนอยู่ไกล ๆ ...ปลายทะเล
นอนปล่อยหัวใจในเปล..ที่กำลังกล่อมเห่ด้วยเสียงทะเล..แสงดาว
21 มิถุนายน 2545 03:56 น.
mono
ข่าวคราวคนไกล...เงียบหาย
คนทางนี้ส่งไปมากมาย...ความคิดถึง
ความรู้สึกอ่อนไหว...จากหัวใจที่คิดคำนึง
ด้วยทั้งหมดของความรู้สึกลึกซึ้ง..จากใครคนหนึ่งถึงเธอ
ไม่รู้ความคิดถึง...ไปอยู่ที่ไหน
โปรดตอบกลับมาบ้างได้ไหม...อย่าปล่อยให้หัวใจรอเก้อ
บอกเล่ากับสายลม..แสงดาว..ก็ว่างเปล่า..ไม่มีข่าวจากเธอ
คนไกล ๆ มองเหม่อ...เพราะคิดถึงเธอทุกวัน
หากความคิดถึง...ไม่ถึง
อาจติดอยู่ ณ ที่ใดที่หนึ่ง...ของความฝัน
หรือฟ้ากว้างเกินไป...ความคิดถึงจึงเดินทางไปไม่ถึงกัน
หรือเพราะระยะทางหัวใจไม่สั้น..เหมือนอย่างที่ฉันเข้าใจ
คิดถึง...ไม่ถึง
เสียงหัวใจของใครคนหนึ่ง...สั่นไหว
เมื่อความคิดถึงถูกตีกลับ...หรือเพราะคนตอบรับอยู่ไกล
แต่ไม่เป็นไร..คนทางนี้ยังเต็มใจส่งให้....
....แม้ว่าความคิดถึงตั้งมากมาย..จะหล่นหายก็ตาม
21 มิถุนายน 2545 03:04 น.
mono
ไปเราไป... ไปเที่ยวทะเลกัน
ให้สุขสันต์...ฮาเฮ...หายเหว่ว้า
จะนั่งเศร้าอยู่ทำไมจ๊ะ... น้องยา
ไปทะเลกันดีดีก่า.... พี่พาไป...
---พี่เก๋---
ก็อยากไป แต่ใจยังเหงา
รู้สึกว่างเปล่า จนไม่กล้าจะออกไปไหน
กลัวทะเล จะกล่อมเห่หัวใจ
ให้หม่นไหม้ ไม่สดใสเหมือนน้ำทะเล
---จอยจัง---
ไปเถอะน่า... มามะ เราไปเถอะ
ไปวันนี้เลยเนอะ คนเยอะๆ จะได้หายว้าเหว่
ไปแต่งตัวเร็ว... เด๋วเราจะได้ไปทะเล
ไปกันกะเพ่... ไปฮาเฮ สนุกกัน....
---พี่เก๋---
ถ้าไปทั้งหน้าเศร้า ๆ
จะทำให้เหงาไปด้วยหรือเปล่า ถ้าเป็นอย่างนั้น
แต่รับปากว่า จะเหงาบ้าง..บางวัน
แล้วหลังจากนั้นจะยิ้มทุกวัน...สัญญา
---จอยจัง---
ถ้างั้น... วันนี้เราไปทะเลกัน
ไปดูตะวัน.. เล่นน้ำกัน ให้หายเหว่ว้า
กลางคืนก็ดูดวงจันทร์และนอนนับดารา
แค่คิดก็สนุกแล้วน๊า... จะได้หายเหว่ว้าไง...
---พี่เก๋---
ได้เลยจ้า..ขอเวลาไม่กี่นาที
รออยู่ตรงนี้ อย่าเพิ่งไปไหน
จะเตรียมตัวไปฟังเสียงทะเล กล่อมเห่หัวใจ
ไปนอนมองฟ้า ดวงดาราสดใส กับพี่ชายใจดี...
---จอยจัง---
หน้าส่วนตัว
2067
