3 มิถุนายน 2545 20:50 น.
mono
...ฉันก้าวออกมา ทีละก้าว
บางครั้งปวดร้าว...บางครั้งร้องไห้
หลายครั้งทดท้อ...เดินต่อไม่ไหว
อ่อนแอเหลือเกินหัวใจ...ขณะที่ไม่มีใครสักคน
...ฝืนใจ ลุกขึ้นยืน
ปลุกตัวเองให้ตื่น..จากความสับสน
เส้นทางยังอีกไกล..และฉันต้องเดินออกไปให้พ้น
จนวันหนึ่งฉันได้พบว่า..มีคนหนึ่งคน..ยืนรอ
...เราเดินไปด้วยกันได้ไหม
ถ้อยคำอุ่นละไม...ที่เธอเอ่ยขอ
เธอเห็นฉันเดินอยู่ไกล ๆ..หัวใจทดท้อ
อยากหยุดรอ..แล้วค่อยเดินต่อไปด้วยกัน
...ฉันเดินออกมาไกลแล้ว
แต่ยังมีเสียงเรียกดังแว่ว..จากเส้นทางเก่าเส้นนั้น
หันมองดูคนเคียงข้าง...ที่เดินออกมาด้วยกัน
กับรอยยิ้มเบาบางอย่างนั้น...ฉันเข้าใจ
...กระชับมือเธอเอาไว้นิ่ง ๆ
สายตาของฉันกำลังบอกเล่าบางสิ่ง..ที่เธอเข้าใจได้
เราจะเดินไปด้วยกัน...และฉันมั่นใจ
แม้เส้นทางจะอีกยาวไกล...แต่จะเป็นเส้นทางสู่หัวใจ..ของเราสองคน
31 พฤษภาคม 2545 04:19 น.
mono
เพราะ..ความรักสวยงาม
และฉันเอง..ก็เฝ้าติดตามค้นหา
หวังไว้กับใครสักคน...ที่รู้คุณค่า
แลกความรู้สึกที่ฝันหา..ด้วยกัน
ให้หัวใจ..ค่อยๆ ค้นหาความรู้สึก
เมื่อใดที่ตอบได้ว่าส่วนลึก..คือเธอเท่านั้น
เธอก็จะอยู่ในใจ..และมอบความรู้สึกดีๆ ให้เพื่อแบ่งปัน
จะไม่สร้างความฝัน...เพื่อให้เธอมาผูกพันหัวใจ
จะไม่ทำให้..เธอรัก
แต่อยากให้เธอสัมผัสได้..ถึงคุณค่าความรักที่ให้
ให้เธอตอบคำถาม..ว่าทั้งหมดในความรู้สึกส่วนลึก..คือใคร
ฉันมีค่าคู่ควรหรือไม่..เธอก็คงจะตอบได้..ด้วยหัวใจเช่นกัน
30 พฤษภาคม 2545 03:44 น.
mono
ฉันกำลังมองเธอ...ด้วยความรู้สึก
บางสิ่งในส่วนลึก...ที่อาจมองไม่เห็น
สัมผัสเธอใกล้ๆ..ซึมซับบางสิ่งที่หัวใจเธอเป็น
หากเธอไม่ซ่อนเร้น...ก็คงไม่ยากเย็นที่จะเข้าใจ
จะไม่ตัดสินอะไร...จากแววตาที่มอง
ทุกสิ่งที่ใจเธอร่ำร้อง...จะฟ้องด้วยความรู้สึกที่ให้
ฉันอาจจะมองดูว่างเปล่า...แต่กำลังบอกเล่า..ด้วยหัวใจ
และเธอจะสัมผัสได้...ถึงความเป็นไปที่มี
เมื่อความจริงใจ...ไม่ได้ปรากฎแค่..สายตา
ความรู้สึกที่เคยเลือนพร่า...จะกลับกลายมีค่าอยู่ตรงนี้
จากรอยยิ้มสู่หัวใจ...เธอจะสัมผัสได้ในทุกวินาที
ความว่างเปล่าที่เธอเห็นวันนี้...จะเปลี่ยนเป็นความรักดีๆ ที่หัวใจ
29 พฤษภาคม 2545 05:35 น.
mono
เมื่อเวลาสุดท้ายของเรา..มาถึง
ส่วนลึกในความคิดคำนึง...ของใครคนหนึ่งกำลังสลาย
ยังคงสั่นไหว...ทั้งที่ชาชินกับความร้างไร้..เดียวดาย
ความรู้สึกเรียงราย...แต่กลับปวดร้าวมากมาย..เหลือเกิน
ทำใจมาแล้ว...เนิ่นนาน
เพื่อให้สิ้นสุดวันเวลาทรมาน..ยาวนาน..กับการห่างเหิน
จะตัดใจด้วยดี...ต่อแต่นี้เส้นทางที่มี...เราต่างกันเดิน
แต่ความรู้สึกที่กำลังเผชิญ...ฉันปวดร้าวเหลือเกิน..หัวใจ
หันหลัง...เดินจากเธอมา
ทุกถ้อยคำเอ่ยลา...ยังสะท้อนกลับมาอยู่ใกล้-ใกล้
กำลังทำลายฉันอยู่ตรงนี้...ความเข้มแข็งที่มีในหัวใจ
ฉันกำลังทนไม่ไหว...ที่จะไม่แสดงความอ่อนแอใด-ใดออกมา
แววตาสุดท้าย...ที่มอง
ซ่อนทุกความรู้สึกที่ร่ำร้อง...ไม่ให้ฟ้องว่า..เจ็บล้า
ให้บาดลึกที่หัวใจ...แต่เธอจะไม่เห็นอะไร..ในแววตา
วินาทีสุดท้ายกับการจากลา...ก็จะไม่ยอมเสียสักหยดน้ำตาให้เธอ
color>
24 พฤษภาคม 2545 21:59 น.
mono
มองดู..สายฝนพรำ
ละอองเล็กๆ รินร่ำ..ทั่วฟ้า
เหงาใจ..กับแค่หยดน้ำใสธรรมดา
ฝนตกปลอบฟ้า..ขณะที่ฉันมีน้ำตาปลอบใจ
ปล่อยใจ..ไปกับฝน
ตามประสาของคน...อ่อนไหว
ปล่อยใจให้เหงา..เพราะไม่รู้จะบอกเล่ากับอะไร
ฟ้ากว้างใหญ่..จะเข้าใจไหม..กับใจบางใจตรงนี้
นั่งฟัง..เสียงฝน
หยดรินรดหัวใจคนบางคน..ที่นี่
อยากระบายความในใจ...แต่คนใกล้ๆ ไม่มี
บอกเล่ากับฟ้ากับฝนตรงนี้...รับฟังฉันที..ได้ไหม
color>
หน้าส่วนตัว
1079
