18 พฤศจิกายน 2544 13:18 น.
mono
มองเห็นเธอสับสน
ดูร้อนรน....เจ็บร้าว
บอกฉันได้ไหม....เรื่องราว
สาเหตุของความปวดร้าวในใจ
อยากให้เธอบอกฉัน
เรื่องที่ทำหัวใจเธอสั่น...หวั่นไหว
อย่าเก็บไว้เลย ความทุกข์เศร้าใด-ใด
เพราะคนคนนี้ที่ห่วงใย...ร้อนใจเหลือเกิน
17 พฤศจิกายน 2544 11:30 น.
mono
...อยากให้กลับมารักกัน...
แล้วลืมคืนวันที่เลยผ่าน
ทิ้งเรื่องราวเลวร้ายในวันวาน
อย่าเก็บมาให้ร้าวรานอีกเลย
...หากเธอยังรักกัน...
รู้สึกเช่นเดียวกับฉันก็อย่าทำเงียบเฉย
สบตากันเหมือนเมื่อครั้งหนึ่งนั้น เราคุ้นเคย
กับคำสักคำที่ใจไม่ลืมเลย...คืออยากเอ่ยว่ารักกัน
16 พฤศจิกายน 2544 05:25 น.
mono
กวีบทเก่า
บอกเล่าเรื่องราวของ...เธอกับฉัน
จากวันนั้น...ถึงวันนี้ ที่เราห่างไกลกัน
และจากวันที่มีฝัน......
จนถึงวัน..ที่ตื่นมาพบกับ..ความเป็นจริง
ผ่านรอยยิ้ม ผ่านน้ำตา
ผ่านความเหว่ว้า ผ่านปัญหา ผ่านมาทุกสิ่ง
ผ่านคืน-วันที่...เธอฉัน..ได้อุ่นอิง
จนผ่านมารับรู้ความจริง..ที่เธอจากฉันไป
กวีบทเก่า
เขียนบันทึกเรื่องราวของเราเอาไว้
จากวันนั้น ถึงวันนี้ และตลอดไป
ทุกอย่างเขียนบันทึกไว้
ในบทกวี
16 พฤศจิกายน 2544 04:31 น.
mono
แอบรักเธออยู่
เฝ้ามองดูไม่ให้เธอได้เห็น
สุขใจแม้เป็นเพียงแค่คนที่แอบซ่อนเร้น
ไม่ต้องถึงกับได้เป็นคนของหัวใจ
แค่ได้แอบรักเธออยู่
ได้รับรู้ว่าเธอยังยิ้มแย้ม แจ่มใส
เข้มแข็งดีอยู่ไม่ได้มีเรื่องทุกข์ร้อนอะไร
แค่นี้ก็ชื่นหัวใจ ของใครที่แอบรักเธอ
16 พฤศจิกายน 2544 04:21 น.
mono
รอยเหงา...ในดวงตา
เธอคงรับรู้ได้เพียงว่า...ร้องไห้
เธอคงไม่เห็นรอยเหงาในหัวใจ
ที่ฉันซ่อนความจริงไว้ตลอดเวลา
ดวงตา...ร้างไร้
ซ่อนความรู้สึกในหัวใจที่ปวดปร่า
ฝืนเข้มแข็งทั้งที่อ่อนแรงลงทุกเวลา
ฝืนยิ้มทั้งน้ำตา ให้เธอเข้าใจว่า ไม่เป็นไร
น้ำรื้น...ดวงตา
ซึมซับความเหว่ว้าจนหมองไหม้
ความรักรวยริน เธอไม่ได้ยิน เธอไม่เข้าใจ
ฉันอ่อนแอ พ่ายแพ้ ร้องไห้
ความปวดร้าวเต็มหัวใจ......
เธอไม่เคยรู้ความหมายใดที่ซ่อนไว้ในดวงตา
หน้าส่วนตัว
1717
