9 ธันวาคม 2544 00:00 น.
mono
ยังคอยห่วงใยเธออยู่ตรงนี้
แม้เป็นใครที่เธอให้ได้ แค่ความรู้สึกดี ๆ เท่านั้น
ไม่เป็นไร.....ที่ไม่ใช่คนที่เธออยากผูกพัน
รู้ตัวดี...ว่าไม่เคยเป็นคนในฝันของเธอ
หัวใจเธอยังคงมีแต่เขา
ในแววตายังมีเงาของคนในวันเก่าอยู่เสมอ
ฉันเป็นแค่ใคร...ที่ผ่านมาเพื่อรักเธอ
และคงเป็นฝ่ายเดียวที่พร่ำเพ้อ...เป็นคนที่เธอไม่เคยมีใจ
แต่ขอแค่ได้อยู่ตรงนี้
คอยส่งผ่านความห่วงใยที่มี...ไม่ว่าเธอจะอยู่ที่ไหน
ขอให้รักของฉัน...ได้มีเธอผูกพันอยู่ในใจ
แค่นี้ไม่ต้องการอะไร....แค่ได้รักเธอตลอดไปก็พอ
6 ธันวาคม 2544 22:33 น.
mono
เธอมองดูอย่างลำบากใจ
ที่เห็นว่าฉันยังอ่อนไหวอยู่อย่างนี้
แต่รู้บ้างไหม.....หัวใจมันหม่นไหม้เต็มที
ในเมื่ออีกไม่นาน เธอจะไปจากฉันคนนี้.....
......แล้วจะให้ห้ามน้ำตาที่มีอย่างไร
เธอบอกให้ฉันเข้มแข็ง
ไม่มีเธอ ฉันก็น่าจะอยู่อย่างคนที่แข็งแกร่งได้
นี่หรือคำปลอบโยน.....จากคนที่ตั้งใจทำให้หัวใจสลาย
เธอมีคำพูดมากมาย.....เพื่อให้ฉันคนที่ถูกทำร้ายลืมมัน
เธอบอกให้ฉันหยุดร้องไห้เสียที
เพราะเสียน้ำตาต่อไปอย่างนี้..มันก็ไม่ได้มีอะไรดีขึ้นทั้งนั้น
มีแต่จะทำให้เธอต้องลำบากใจ..รู้สึกผิดที่เป็นฝ่ายทำร้ายหัวใจกัน
และที่สำคัญน้ำตาของฉัน....ก็ไม่ได้ทำให้เธอหันกลับมา
ตอนนี้ฉันหยุดร้องไห้
เพื่อมองหน้าเธอเป็นครั้งสุดท้าย...ด้วยหัวใจอ่อนล้า
นี่หรือคนที่เคยรัก..คนที่ทุ่มเทให้....แต่เป็นอะไรที่ได้กลับมา
นอกจากคำพูดทำร้ายจิตใจแทนคำเอ่ยลา....
....เพื่อให้ฉันรู้ตัวว่า....หมดค่าแล้วจริง-จริง
5 ธันวาคม 2544 23:45 น.
mono
ได้รู้ว่าใครคนนั้นเดินจาก
เธอคงจะเจ็บมากใช่ไหม
สายตาทดท้อ..ที่ยังเฝ้ารอให้เขาเปลี่ยนใจ
เธอจะรู้บ้างไหม...ว่าจะไม่ได้อะไรกลับมา
เพราะต่อให้เธอทำมากกว่านี้
ความรักมากมายที่เธอมี.....
... ก็เป็นเพียงแค่เศษเสี้ยวหนึ่งที่ไร้ค่า
เสียเวลาเปล่า....คำอธิษฐานเก่า ๆ กับดาวบนฟ้า
ต่อให้เธอคุกเข่า อ้อนวอนต่อหน้า.....
....สิ่งที่ได้กลับมา ก็แค่สายตาซ้ำเติม
เธอคงยังไม่รู้ใช่ไหม
นี่เป็นความปวดใจเพียงแค่แรกเริ่ม
ต่อไป.. ชีวิตจะหม่นไหม้...วันเวลาเลวร้ายกว่าเดิม
เหมือนกับคน ๆ เดิม...ที่เธอเคยซ้ำเติม ก่อนจะเดินจากไป
4 ธันวาคม 2544 21:21 น.
mono
ใคร ๆ หลายคนถามฉัน
ว่าเรารักกันที่ตรงไหน
เพราะแตกต่างกันเหลือเกิน ไม่ว่าจะเรื่องอะไร
สายตาที่ใคร ๆ มองว่าไม่มีข้อใดที่เหมาะสมกัน
ฉันก็ตอบใคร ๆ หลายคน
ว่าแค่เพียงหัวใจสุขล้น...เมื่อมีเธออยู่กับฉัน
ความต่างที่ใคร ๆ มองว่าไม่เหมาะสมกัน
กลายเป็นความผูกพัน ที่เติมเต็มซึ่งกันและกันได้ดี
ก็ตอบเหมือนกับที่เธอเคยถามฉันหลายหน
ขอยืนยัน...ว่ารักที่ตัวตนของคน ๆ นี้
รักที่หัวใจ...อบอุ่นมากมาย ที่ได้อยู่ใกล้คนดี ๆ
นี่คือคำตอบทั้งหมดที่มี เป็นเหตุผล ที่ฉันคนนี้...รักเธอ
3 ธันวาคม 2544 20:52 น.
mono
เพราะเหนื่อย..จนเกินพอ
เจ็บจนท้อ...ไปหมดแล้ว
รักฉันบ้างไหม...ช่างไร้วี่แวว
มันคงหมดแล้ว...หนทาง
เพราะเหนื่อย...กับความรัก
หัวใจเจ็บนัก...กับรักอ้างว้าง
คนที่ไม่มีค่าอะไร...ย่อมไร้หนทาง
ไม่มีวันได้เคียงข้าง...ในความเป็นจริง
หน้าส่วนตัว
819
