17 มกราคม 2545 15:50 น.
mono
เธอจะลืมรักฉัน...ก็ไม่เป็นไร
แต่ฉันขอเก็บเธอเอาไว้...ให้คงอยู่ในใจอย่างนี้
เส้นทางข้างหน้า...ไม่เป็นไร หากตัดสินใจว่าดี
ขอเพียงเป็นความสุขของเธอคนนี้...ก็ไม่เป็นไร
ยินดี...ถ้าเธอต้องการ
แม้รู้ดีว่า...ต้องจมอยู่กับความร้าวรานแค่ไหน
แต่ถ้ารักของฉันไม่อาจผูกพัน...ให้เธอสร้างฝันร่วมกันต่อไป
เธอจะเลือกเส้นทางเดินใหม่...แล้วลืมฉันไป ก็ไม่เป็นไรจริง ๆ
16 มกราคม 2545 18:00 น.
mono
ขอบคุณ...สำหรับไมตรีที่อบอุ่น
กับค่ำคืนที่มีคุณ...อยู่เป็นเพื่อนกันอย่างนี้
ความเหงา..เศร้า..เลือนหายไป...เมื่อได้กำลังใจดี ๆ
คำปลอบโยนที่คุณมี...ทำให้คนอ่อนแอคนนี้ เข้มแข็งขึ้นมา
อยากบอกคุณ...ว่าซาบซึ้งใจ
ถึงจะไม่ใช่คนชิดใกล้....แม้เป็นเพียงใครที่เพิ่งพบหน้า
ในคำแนะนำ ที่ทำให้ฉันไม่ลืมว่า...ชีวิตนี้ยังมีสิ่งที่ดีมากกว่า
สิ่งที่เปลี่ยนแปลงตามวันเวลา...ก็แค่เรื่องธรรมดาเท่านั้นเอง
อยากขอบคุณ....อีกครั้ง
ที่ทำให้หัวใจผุพัง...ไม่ติดอยู่ในภวังค์ของความคว้างเคว้ง
ขอบคุณที่ทำให้ฉันเห็นค่า...และหันกลับมารักตัวเอง
ขอบคุณจริง ๆ ที่ทำให้โลกใบใหญ่ไม่วังเวง.......
...ไม่ต้องคอยหวั่นเกรง ว่าจะไม่มีใคร
15 มกราคม 2545 16:48 น.
mono
ฉันอยู่ด้วยความ...เชื่อใจ
ความห่างไกล ไม่ใช่เหตุผลที่ทำให้...เหนื่อยล้า
ไม่เคยหวั่นกลัวเลย...กับวันเวลา
แต่เชื่อว่า...ความรักจะยิ่งเพิ่มค่าในหัวใจ
ทุ่มเท...เพื่อวันข้างหน้าของเรา
วันคืนเก่า ๆ ทำให้กำลังใจของฉัน...ไม่เคยอับเฉาเลยรู้ไหม
แต่ฉันคงผิดที่ปล่อยให้ทั้งชีวิต...ยึดติดกับคำว่าเชื่อใจ
ที่ผ่านมาเธอเปลี่ยนไป....ฉันก็มีแต่คำว่า ให้อภัยเสมอมา
เพียงเพราะเชื่อในความรัก
ฉันยิ่งต้องแน่นหนัก...แม้เธอจะทำให้หัวใจรักเหนื่อยล้า
ไม่คิดว่า...เธอจะทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างที่สร้างกับฉัน........
...เพียงเพื่อ ทำตามใจที่เปลี่ยนผันตามวันเวลา
แต่ต่อให้เชื่อใจแค่ไหน...ก็คงไร้ค่า......
...ในเมื่อวันนี้มาเห็นกับตาว่า...เธอมีใคร
15 มกราคม 2545 00:00 น.
mono
อยากให้เธอได้ยินคำนี้สักครั้ง
อยากให้เธอเปิดใจรับฟัง...แค่เพียงสักครั้งได้ไหม
ให้โอกาสคนที่ไม่ทันคิด...เคยทำผิดพลาดไป
รับฟังเหตุผลได้ไหม...ว่าไม่ได้ตั้งใจทำร้ายเธอ
อยากบอกเหลือเกินว่า...ขอโทษ
อาจทำให้เธอโกรธ...แต่ก็พร้อมจะยอมรับโทษอยู่เสมอ
อาจจะทดแทนไม่ได้...กับสิ่งเลวร้ายที่ติดอยู่ในใจของเธอ
และฉันรู้สึกผิดอยู่เสมอ...รอวันที่จะบอกให้เธอเข้าใจ
คำขอโทษ...อาจไม่มีความหมายในวันนี้
ได้แต่หวังว่า สักวันคงมี...ที่เธอคนดีจะอภัยให้
คำขอโทษจากฉัน...คุณค่าของมันอาจน้อยเกินไป
แต่โปรดพิจารณาได้ไหม.......
...คำขอโทษ จากคนที่ไม่เคยคิดตั้งใจทำร้ายเธอ
14 มกราคม 2545 01:55 น.
mono
ฉันสัมผัสได้ถึงหัวใจดี-ดี
ที่เธอทำทุกอย่าง...เพื่อฉันคนนี้ตลอดมา
ซาบซึ้งอยู่เสมอ...กับความรักที่มากค่า
อยากขอบคุณทุกวันเวลา...ที่มีเธอห่วงหาและหวังดี
แต่ความรักที่อยู่ในใจฉัน
ไม่อาจลบเลือน...แม้คืนวัน จะยาวนานกว่านี้
ทำอย่างไร...ฉันก็ไม่อาจรักใคร ได้ทั้งหมดของใจที่มี
อย่ารักฉันต่อไปเลย คนดี...อย่าทำให้ฉันคนนี้ ห่วงใย
อยากให้เธอได้ค้นหาความรัก
สักวัน เธอคงได้รู้จัก...กับความรักในเส้นทางสายใหม่
ใครคนนี้ ไม่คู่ควร....ให้เธอคนดี มาทุ่มเทใจ
เริ่มต้นลืมฉันได้ไหม...อย่าเสียเวลา โดยไม่ได้อะไรอีกเลย
เพราะเธองดงามในความรู้สึก
ในใจส่วนลึก...จึงไม่อาจนิ่งเฉย
ไม่อยากให้เธอสร้างความฝัน...โดยที่หัวใจฉันเฉยเมย
ได้โปรด...อย่ารักฉันต่อไปอีกเลย...คนดี
หน้าส่วนตัว
871
