15 มกราคม 2545 16:48 น.
mono
ฉันอยู่ด้วยความ...เชื่อใจ
ความห่างไกล ไม่ใช่เหตุผลที่ทำให้...เหนื่อยล้า
ไม่เคยหวั่นกลัวเลย...กับวันเวลา
แต่เชื่อว่า...ความรักจะยิ่งเพิ่มค่าในหัวใจ
ทุ่มเท...เพื่อวันข้างหน้าของเรา
วันคืนเก่า ๆ ทำให้กำลังใจของฉัน...ไม่เคยอับเฉาเลยรู้ไหม
แต่ฉันคงผิดที่ปล่อยให้ทั้งชีวิต...ยึดติดกับคำว่าเชื่อใจ
ที่ผ่านมาเธอเปลี่ยนไป....ฉันก็มีแต่คำว่า ให้อภัยเสมอมา
เพียงเพราะเชื่อในความรัก
ฉันยิ่งต้องแน่นหนัก...แม้เธอจะทำให้หัวใจรักเหนื่อยล้า
ไม่คิดว่า...เธอจะทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างที่สร้างกับฉัน........
...เพียงเพื่อ ทำตามใจที่เปลี่ยนผันตามวันเวลา
แต่ต่อให้เชื่อใจแค่ไหน...ก็คงไร้ค่า......
...ในเมื่อวันนี้มาเห็นกับตาว่า...เธอมีใคร
15 มกราคม 2545 00:00 น.
mono
อยากให้เธอได้ยินคำนี้สักครั้ง
อยากให้เธอเปิดใจรับฟัง...แค่เพียงสักครั้งได้ไหม
ให้โอกาสคนที่ไม่ทันคิด...เคยทำผิดพลาดไป
รับฟังเหตุผลได้ไหม...ว่าไม่ได้ตั้งใจทำร้ายเธอ
อยากบอกเหลือเกินว่า...ขอโทษ
อาจทำให้เธอโกรธ...แต่ก็พร้อมจะยอมรับโทษอยู่เสมอ
อาจจะทดแทนไม่ได้...กับสิ่งเลวร้ายที่ติดอยู่ในใจของเธอ
และฉันรู้สึกผิดอยู่เสมอ...รอวันที่จะบอกให้เธอเข้าใจ
คำขอโทษ...อาจไม่มีความหมายในวันนี้
ได้แต่หวังว่า สักวันคงมี...ที่เธอคนดีจะอภัยให้
คำขอโทษจากฉัน...คุณค่าของมันอาจน้อยเกินไป
แต่โปรดพิจารณาได้ไหม.......
...คำขอโทษ จากคนที่ไม่เคยคิดตั้งใจทำร้ายเธอ
14 มกราคม 2545 01:55 น.
mono
ฉันสัมผัสได้ถึงหัวใจดี-ดี
ที่เธอทำทุกอย่าง...เพื่อฉันคนนี้ตลอดมา
ซาบซึ้งอยู่เสมอ...กับความรักที่มากค่า
อยากขอบคุณทุกวันเวลา...ที่มีเธอห่วงหาและหวังดี
แต่ความรักที่อยู่ในใจฉัน
ไม่อาจลบเลือน...แม้คืนวัน จะยาวนานกว่านี้
ทำอย่างไร...ฉันก็ไม่อาจรักใคร ได้ทั้งหมดของใจที่มี
อย่ารักฉันต่อไปเลย คนดี...อย่าทำให้ฉันคนนี้ ห่วงใย
อยากให้เธอได้ค้นหาความรัก
สักวัน เธอคงได้รู้จัก...กับความรักในเส้นทางสายใหม่
ใครคนนี้ ไม่คู่ควร....ให้เธอคนดี มาทุ่มเทใจ
เริ่มต้นลืมฉันได้ไหม...อย่าเสียเวลา โดยไม่ได้อะไรอีกเลย
เพราะเธองดงามในความรู้สึก
ในใจส่วนลึก...จึงไม่อาจนิ่งเฉย
ไม่อยากให้เธอสร้างความฝัน...โดยที่หัวใจฉันเฉยเมย
ได้โปรด...อย่ารักฉันต่อไปอีกเลย...คนดี
12 มกราคม 2545 23:45 น.
mono
ค่ำคืน...ที่มีเพียงสองเรา
ในห้วงเวลาของการทบทวน เรื่องราวเก่า ๆ อีกหน
เราเอนกายเคียงกัน...ย้อนนึกถึงวันของเราสองคน
ความสุขมากล้น...ปะปนอยู่ในไออุ่นของหัวใจ
ค่ำคืน...ที่รอคอยมาเนิ่นนาน
วันเวลาทรมาน...กว่าจะผันผ่านจนมีเธอเคียงใกล้
นานเหลือเกิน...นับจากที่เธอต้องเดินทางห่างไกล
แม้ฝันของฉันจะหวั่นไหว...แต่ก็มีเธอเป็นแรงใจเสมอมา
เหมือนกับความฝัน...ที่มีวันนี้
ค่ำคืนดี ๆ กับเธอคนนี้...ที่หัวใจถามหา
เธอเอ่ยว่า รักฉัน...รู้ไหมเป็นเพียงหนึ่งคำที่ฝันตลอดมา
น้ำใสที่คลอตา...เป็นเพราะทั้งหมดของความรู้สึกที่มีนั้นมากกว่า....
.....จะเอ่ยเพียงแค่คำว่า....รักเธอ
11 มกราคม 2545 23:45 น.
mono
ก็เพราะหัวใจ...ไม่มั่นคง
รักที่หวังจะให้ยืนยง...เลยเสื่อมคลาย
ความอาทร..ผูกพัน ที่เคยมี ดูหมดความหมาย
ยิ่งนานวัน กลายเป็นความเบื่อหน่าย...ทั้งสองคน
............................................
กับหนทางสุดท้ายของความรัก
จึงยินดีที่จะแตกหัก โดยไม่ต้องสับสน
เธอเองก็อยากมีใครคนใหม่ มาปะปน
เพราะฉะนั้น สุดท้ายต่างคน ต่างไปก็ดี
หน้าส่วนตัว
872
