15 พฤศจิกายน 2544 10:31 น.
mono
...เธอจะเข้าใจบ้างไหม...
ถ้าฉันจะเอ่ยคำใด-ใดออกไปตอนนี้
คำที่อยู่กับฉันมาเนิ่นนานเต็มที
คำสักคำแทนความรู้สึกที่มี อยากบอกออกไป
...อยากบอกเธอว่า..ยังรัก...
ตั้งแต่วันที่เริ่มรู้จัก จนวันที่หมองไหม้
จนวันนี้ฉันรู้ดีว่า ไม่อาจมีใคร
บังคับหัวใจอย่างไร ก็ไม่อาจลืมเธอ
...เธอจะรับรู้บ้างไหม...
คำว่ารักที่ยังอยู่ในใจฉันเสมอ
ไม่เคยเปลี่ยนแปลงไป เหมือนกับที่ไม่มีใครแทนที่เธอ
เพราะในความเป็นจริงที่ฉันเจอ คือ..ยังรักเธอคนเดียว
14 พฤศจิกายน 2544 13:47 น.
mono
เจ็บปวด.....ด้วยความเดียวดาย
มีความร้าวรานเป็นเพื่อนกับคนหัวใจสลายอย่างฉัน
ร้องไห้กับความรู้สึกวุ่นวายที่ผ่านในแต่ละวัน
ความสับสนเท่านั้นที่อยู่กับฉัน อย่างไม่สะทกสะท้านอะไร
คงไม่มีอะไร....ที่ยังไม่ทำให้ฉันได้เจ็บ
เพราะความร้าวรานทั้งหมด ฉันเก็บเอาไว้
ยังมีความเจ็บปวดใด ที่ไม่เคยซึมผ่านในหัวใจ
ยังมีอะไรที่ยังไม่เคยทำร้ายหัวใจอ่อนแอ
ไม่มีอะไร...ให้ฉันสูญเสีย
อยากหยุดชีวิตที่อ่อนเพลีย กับความพ่ายแพ้
ความหวัง กำลังใจ หมดไปกับใครต่อใครที่รังแก
ฉันเหนื่อยจนยอมแพ้ เหลือเพียงแค่รอยท้อแท้ของลมหายใจ
14 พฤศจิกายน 2544 07:27 น.
mono
ความลับ...ได้ยินว่ามักเป็นสีดำ
ความรัก...จำได้ว่าเป็นสีชมพู
ความลับ...ต้องกระซิบข้างข้างหู
ความรัก...อาจรับรู้ได้ด้วยหัวใจ
ความลับ...ต้องมีการวางแผน
ความรัก...จะกี่หมื่นแสนก็ยังยิ่งใหญ่
ความลับ...ถ้าบอกจะไม่ลับอีกต่อไป
ความรัก...ได้ฟังเมื่อไหร่ก็ยังคงงดงาม
ความลับ...ฟังแล้วอาจสงสัย
ความรัก...มักไม่ต้องมีคำถาม
ความลับ...ต้องเก็บให้ดีคือคำนิยาม
ความรัก...อาจไม่ต้องให้คำจำกัดความมาปะปน
ความลับ...จะไม่บอกให้ใครรู้
ความรัก...อยากให้ได้ฟังอยู่...ก็สุขล้น
ความลับ...เข้าไปมากจะวกวน
ความรัก...แค่อยู่ในใจใครสักคน...ก็เพียงพอ.
14 พฤศจิกายน 2544 06:31 น.
mono
ไม่เป็นไร...คนดี
ฉันจะอยู่กับเธอที่นี่.....ถ้าเจ็บร้าว
จะไม่ปล่อยให้เธอเหงากับเรื่องราว
ฉันจะอยู่ข้าง-ข้างทุกคราว ขอให้เชื่อใจ
อย่าร้องไห้เลย...คนดี
เก็บน้ำตาที่มี อย่าให้รินไหล
อย่าหวั่นกลัวว่าจะไม่มีใคร
ฉันมีความอบอุ่นจะให้เพียงแค่ใจเธอต้องการ
จะโอบกอดเธอไว้นะ...คนดี
ให้ความปวดร้าวที่เธอมี ซึมผ่าน
แบ่งให้ฉันรับไว้นะ..ความทรมาน
ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอต้องร้าวรานคนเดียว
13 พฤศจิกายน 2544 10:22 น.
mono
ฉันคือคนที่เธอควรเชื่อใจ.....
แต่เธอก็เอาใครต่อใครตัดสินความเป็นไปของเรา
ฉันคนที่เธอเคยบอกว่าสำคัญในวันเก่า
วันนี้เป็นเหมือนเงาที่ไม่มีความหมายอะไร
เธอไม่เชื่อใจฉัน.....
รักของเราไม่คงมั่นเพียงเพราะเธอหวั่นไหว
ความเป็นจริงอยู่กับฉันทุกสิ่งแต่เธอไม่เคยถามให้เข้าใจ
แค่คำพูดของใคร-ใครกับสำคัญกับใจของเธอ
ทำไมไม่เคยเชื่อใจกัน.....
คำถามที่ยังค้างในใจฉันอยู่เสมอ
แต่ก็ไม่มีคำตอบใด-ใด ที่ได้จากเธอ
นอกจากสายตาที่บอกว่าเธอ...ไม่เคยเชื่อใจ
หน้าส่วนตัว
745
