7 มิถุนายน 2548 18:31 น.
monmon
ทุกวันวารที่ผ่านไปใจสุขนัก
กับความรักของเราสองที่ครองคู่
ดังต้นไม้ผลิไบให้พร่างพรู
ทุกอณูดูสวยงามยามชื่นชม
อาจมีบ้างบางครั้งที่ขัดแย้ง
จนทิ่มแทงหัวใจให้ขื่นขม
แต่คงเหมือนเคลื่อนเชือกที่ผูกปม
ไม่นานนมปมก็คลายคล้ายเชือกใจ
เธอนำสีมาใส่ภาพให้อาบอุ่น
เติมละมุนกรุ่นรันจวนอวลอ่อนไหว
ให้ภาพนิ่งได้ทิ้งเศร้าเหงาจางไป
สุขสดใสเมื่อมีเธอเสมอมา
ยามท้อแท้แพ้ทุกอย่างย่างถอยหลัง
มีเทอยั้งรั้งให้เดินเมินปัญหา
อุปสรรคมากมายได้ผ่านมา
แต่ทุกครามีเธอสู้อยู่ข้างกัน
เธอห่อหุ้มคลุมใจให้คลายเหงา
คอยเป็นเงาเฝ้าดูแลแม้ในฝัน
แค่เห็นเธอก็มีสุขทุกวารวัน
ใจของฉันมันหยุดลงตรงที่เธอ
ในวันนี้มีสัญญามาฝากไว้
จะรักเธอตลอดไปไม่พลั้งเผลอ
จะร่วมสร้างทางหัวใจให้เลิศเลอ
ใช่เพ้อเจ้อให้เธอยิ้มพริ้มชั่วคราว
จะปลอบใจให้เสมอยามเธอทุกข์
เมื่อมีสุขจะกอดกายให้หายหนาว
หากวันใดใครมาทำให้ปวดร้าว
เมื่อเธอเศร้าจะเฝ้ารับซับน้ำตา
ความภักดีจะมีให้แด่เธอนี้
ทุกนาทีมีเพียงเธอที่เพ้อหา
จะเนิ่นนานผ่านไปกี่ทิวา
จะรักษาความรักไว้ให้คงเดิม
หน้าส่วนตัว
441
