13 กรกฎาคม 2545 00:56 น.
monki
หยุดเรื่องราวของเธอ...ณ ตรงนี้
หยุดความฝันเลื่อนลอยที่...ไม่มีวันเป็นไปได้
หยุดความผูกพันบอบบาง...ที่ยึดอยู่บนระยะทางห่าง-ห่าง...ระหว่างใจ
หยุดความเจ็บร้าวหม่นไหม้ --- ที่ผ่านมา...ขอให้มันผ่านไป...ก็แล้วกัน
ในเมื่อฉันเองเป็นคนที่เริ่มต้น
ในเมื่อฉันเองเป็นคนที่เพ้อฝัน
ในเมื่อฉันเองเป็นคนที่อยากเข้ามาเกี่ยวพัน
ฉันก็ควรได้รับสิ่งนั้น...ในวันที่ฝัน...มันพังทลาย....
ก่อนไป...แค่อยากมาขอโทษ
หวังว่าที่เธอเคยโกรธ...เคยเกลียด...คงจะหาย
มาเก็บเงาช้ำ-ช้ำ...ออกจากความทรงจำของเธอ...ไม่เสียดาย
ขอให้เธอ...ลืมเรื่องร้าย-ร้าย...ตั้งแต่วันที่ฉันเข้ามาในชีวิตเธอ...
กับอีกหนึ่งถ้อยคำ...ที่อยากเอ่ย
ขอบคุณสำหรับคืนวันที่ล่วงเลย...ที่เธอเคยอดทนมาเสมอ
ขอบคุณสำหรับบางวัน....ที่เธอดีกับฉันจนเลิศเลอ
ขอบคุณสำหรับเสี้ยวหนึ่งของชีวิตเธอ....ที่ทำให้ฉันได้พบเจอสิ่งดี-ดี
ฉันจะแต่งความฝันใหม่อีกสักหน
เพื่อให้ใจหยุดเวียนวนกับเธอคนนี้
เรื่องก็มีอยู่ว่า...เธอได้จากไปแล้ว...พร้อมกับรักในใจที่เธอมี
ฉันก็เลยอยู่กับความทรงจำที่แสนดี...อยู่ดูแลรักนี้ของเรา
จะเล่าให้ตัวเองฟังซ้ำ-ซ้ำ
คงทำให้จำได้ขึ้นใจ...ไม่หวั่นไหวในวันเหงา
คงทำให้...ไม่คร่ำครวญ...ไขว่คว้าหาแต่เงา
คงทำให้...สุขได้กับเรื่องเศร้า--สุขกับเรื่องราวที่จบลงอย่างงดงาม
10 กรกฎาคม 2545 00:24 น.
monki
นั่งจมอยู่ในห้วงน้ำตา...
ปล่อยให้ความรู้สึกปวดปร่า...รินไหล
มีคำสี่คำ...ที่ยังเฝ้าบอกตัวเองอยู่ซ้ำ-ซ้ำ...ว่า...รัก เธอ หมด ใจ
จะกี่ความเจ็บร้าวที่เธอให้...ก็จะยื่นมือไปรับไว้...โดยดี
8 กรกฎาคม 2545 09:50 น.
monki
อย่ากังวลไปเลยคนดี...
ที่กลับมาคราวนี้...แค่มาหา
อยากรู้ว่าเธอเป็นอย่างไร...ยังสบายดีไหมเมื่อเราจากลา
แค่ได้มองหน้า ได้มองตา แล้วจะไป...
ความรู้สึกเธอ ยังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง
ยังฉายร่องรอยแห่ง ความเหินห่าง... ไม่ว่าวันไหน
คงเหมือนกับฉัน...ที่ยังลบเธอไม่ได้จากใจ
ไม่ว่าวันไหน...ก็ยังใช้หัวใจที่เต้นไหว...เพื่อรักเธอ...
6 กรกฎาคม 2545 22:47 น.
monki
เพราะเราไม่ได้ใช้...หัวใจดวงเดียวกัน
ต่างคนก็เลย...ต่างความฝัน...ต่างจุดหมาย
เพราะคนบนฟ้า...อนุญาตให้เราผ่านมา...แค่ทักทาย
ความผูกพันทั้งหลาย...ก็คงค่อยๆ เลือนหาย...กลายเป็นเงา
เวลาที่ฉันเดิน...บนเส้นทางนี้
ก็ยอมรับว่ามีหลายที...ที่รู้สึก...เหงา
และก็มีหลายที...ที่รู้สึก...เศร้า
แต่ก็จะพยายามเข้าใจว่า...คงเป็นเพราะเรา...ไม่ได้ใช้หัวใจดวงเดียวกัน
6 กรกฎาคม 2545 22:43 น.
monki
เปิดอ่านบันทึกเล่มเก่า
ที่เต็มไปด้วยเรื่องราว...ของคนที่ใจเฝ้าใฝ่หา
ภาพเก่าๆ กับอารมณ์เหงาๆ เลยรวมกันเป็น...หยดน้ำตา...
เหมือนเป็นความบังเอิญของกาลเวลา...ก็ไม่เคยคิดเลยนะว่า...จะแอบมารักเธอได้ยังไง...
จนมาวันนี้ไม่มีเธออยู่...
ถามฟ้า...ฟ้าก็ไม่รู้ว่าเธออยู่ไหน
ถามดาว...ดาวก็บอกว่าเธอคงอยู่ไกล
จะตามหาไปทำไม...ป่านนี้เธอคงจะอยู่ในใจของใคร...ซักคน