20 กันยายน 2547 16:24 น.
monkey baby bird
ใครหนอใครที่ทำเธอร้องให้
ใครหนอใครที่ทำให้เธอเสียใจ
ใครหยอใครที่ทำเป็นไร้เยื่อใย
ใครหนอใครปล่อยให้เธออยู่คนเดียว
ใครหนอใครที่ร้ายให้เธอเจ็บช้ำ
ใครหนอใคร..เป็นใครกันทำหวั่นไหว
ใครหนอใครที่ดูเหมือนไร้หัวใจ
ใครหนอใครทำเธอรักแล้วจากลา
ใครหนอใครวันนี้ยืนร้องไห้
ใครหนอใครเคยใจร้ายกลับมีน้ำตา
ใครหนอใครเคยใจร้ายกลับแพ้ไม่เป็นท่า
ใครหนอใครเดินกลับมา ... หาเธอ
คงเป็นฉันคนนี้...ยัยตัวร้าย
ทำเธอเจ็บจวนเจียนตายยังด้านหน้า
หันหลังกลับแล้วเดินเซซัดมา
เพราะจบเกมความรักที่ฉันทำ
เข้าใจแล้ววันนั้นรักสนุก
ไม่เคยนึกว่าใครจะเจ็บช้ำ
ถูกเขาเอารัดเอาเปรัยบโดนตอกย้ำ
ดูซิดูล่ะใครทำ...ก็ฉันเอง
กลับมาแล้ววันนี้ ยัยตัวร้าย
ไม่อยากเจ็บจนปางตายเหมือนใครเขา
ต่อจากนี้ขอรักเดียว...มีแค่เรา
เลิกเล่นแล้วเกมเน่าๆ ฉันเสียใจ
อยากขอเตือนผู้อ่านที่มีกิ๊ก
มันยุกยิกหนุกหนาน5วันหาย
จะมีรัก...จงรักเดียวไปจนตาย
ยังไม่สายที่จะคิดแล้วกลับใจ
เลือกสักคนไปเลยอย่ากั๊กไว้
รู้มั้ยใครจะเจ็บมากที่สุด
ไม่ใช่เค้าไม่ใช่ใครเธอเอง จงรู้
ถอนตัวซะก่อนจะกู่ ไม่กลับมา........
17 กันยายน 2547 19:01 น.
monkey baby bird
เรารักกันมากมายในวันก่อน
มาร้าวรอนเพราะใจฉันหวั่นไหว
เจอะอีกคนที่มารักและห่วงใย
ทิ้งเธอไปในวันนั้นไม่ไยดี
คำว่ารักที่เธอให้ไร้ความหมาย
รักของเรามันกลับกลายเป็นสายฝน
แต่สุดท้ายเธอก็ยอม ยอมจำทน
เพราะเธอรู้ว่าคนอย่างฉันต้องกลับมา
แล้ววันนี้ฉันเดินเซซัดมามา
เปื้อนน้ำตาบนใบหน้าแสนหมองหม่น
เค้าทิ้งฉันใจปวดร้าวสุดจะทน
หยดน้ำตาดั่งสายฝนที่ไหลริน
คงลืมไปวันนั้ฉันทิ้งเธอ
น้ำตาเธอล้นเอ่อยิ่งกว่านี้
เหมือนสายเลือดนองหน้าไม่ปรานี
เจ็บฉันทำเธอนี่สุดร้าวราน
เธอบอกฉันไม่เป็นไรหรอกคนดี
เธออยู่นี่จะไม่จากฉันไปไหน
ฉันถามเธอด้วยความละอายใจ
เธอทนฉันได้ยังไง....แค่ถามดู
เคยทำร้ายเธอเจ็บปวดฉันขอโทษ
ขอไม่โกรธไม่ถือคนอย่างฉัน
เธอบอกว่ายัยตัวร้าย ไม่ว่ากัน
จะยังไงจะรักฉันจวบจนตาย
เหตุผลที่เธอทนฉันได้มีอย่างเดียว
มันคือรัก รักคำเดียว แม้เป็นแผล
เคยบาดลึกเจ็บปวดเหมือนผู้แพ้
แต่รักษาคืนให้หายด้วยฉันเอง