18 กรกฎาคม 2547 20:47 น.
monkey baby bird
มองไปสุดตา
สุดขอบฟ้ากว้างใหญ่
เธอเคยรู้มั้ย
ว่าหัวใจฉันเหมือนขอบฟ้า
เธอคงเดินไปไม่ถึง
อีกฝากหนึ่งของขอบหัวใจ
มันไม่ใช่เพราะเหตุใด
แค่ใจฉันใหญ่เช่นขอบฟ้า
เอาไว้เก็บเธอในนั้น
พร้อมกับคนเป็นพันที่ฉันรัก
ถ้าเดินจนเหนื่อยขอให้พัก
ยากจิงนักการค้นใจ
อย่าเพิ่งท้อล่ะ
กับการเดินค้นใจฉัน
เพราะขอบใจฉันมันกว้างใหญ่
เหมือนขอบฟ้าไกลที่เธอมอง
อยากจะขอบใจฟ้า
ที่ส่งเธอมาให้ฉัน
ขอแค่อย่าทิ้งกัน
แค่นี้ฉันก็ขอบใจ.....
17 กรกฎาคม 2547 17:04 น.
monkey baby bird
หากฉันเปรียบเหมือนสายฝน
ที่มักหล่นลงมาให้ชุ่มใจ
ที่คุณพูดว่าสดชื่นสดใส
แต่สักพักก็หายไปแล้วกลับมาใหม่ให้งงงวย
บางครั้งเธอคงเหนื่อย หรืออาจป่วยเพราะเม็ดฝน
หรือบางครั้งยังยอมทนที่แม้เม็ดฝนทำร้ายตัว
ถ้าหากฉันเป็นเพียงอากาศ
ที่เธอนั้นสูดลมหายใจ
แต่หลายครั้งมักลืมไป
ว่าตัวฉันก็มีความสำคัญ
เป็นสิ่งที่เธอไม่เคยใส่ใจ
เป็นได้แค่เพียงลมผ่าน
หรือฉันเองที่ยังดื้อด้าน
พัดมาทรมานให้เธอต้องหายใจ
เลือกเอาละกัน....
ระหว่างคนที่เธอฝัน กับคนที่ขาดไม่ได้
เพราะฉันเองก็คนมีหัวใจ
และไม่เคยบอกใครว่ารักเธอ
แต่ขอเป็นเพียงอากาศ
ที่เธออาจไม่เคยมองเห็น
แต่สักวันในสิ่งที่ฉันเป็น
เธอจะรู้........เมื่อฉันหายไป