8 กรกฎาคม 2545 03:25 น.
momoki
ฉันยังจำเสมอ...ที่เธอเคยบอกกับฉัน
คิดแล้วยังตื้นตันเกินอธิบาย
คิดถึงคำๆนั้น...ทุกวันที่ห่างกันไป
มันเหมือนเป็นโยงใยที่ส่งถึงกัน
ไม่ว่าเราจะโชคดี หรือบางทีจะร้องไห้
ต่างคนสนใจจะฟัง
เพราะว่าในชีวิตเรื่องจริงมันต่างจากฝัน
ฝันไม่เคยมีวันที่เจ็บชำใจ
มีผู้คนอยู่รอยกายเหมือนไม่มีไม่เห็นใคร
แต่ในใจฉันยังมีเธอ
คืนที่ไร้แสงไฟวันที่ใจมัวหม่น
ขอเพียงใครสักคนห่วงใยกัน
วันที่เสียนำตา วันที่ฟ้าเปลี่ยนผัน
เธอก็ยังมีฉันอยู่ทั้งคน
ฝนที่ตกทางโน้น หนาวถึงคนทางนี้ ยังอยากได้ยินทุกเรื่องราว
ยังนอนดึกอยู่ใช่มั้ย เธอผอมไปหรือเปล่า
อย่าลืมเล่าสู่กันฟัง
เธอลำบากอะไรไหม เธอสู้ไหวหรือเปล่า
อย่าลืมเล่าสู่กันฟัง
เธอยังขาดอะไรไหม เธอเสียใจรึเปล่า
อย่าลืมเล่าสู่กันฟัง
เธอยังมีฉันอยู่ทั้งคน
5 กรกฎาคม 2545 01:36 น.
momoki
อุปสรรคที่มากมาย
อาจล้อมรายให้เธอท้อ
ด้วยกำลังใจของฉันที่แข็งพอ
จะช่วยเติมต่อเป็นแรงใจ
วางปัญหาที่เหนื่อยล้า
จนเธอคิดว่ารับมันไม่ไหว
หันมาทางฉันที่อยู่ไม่ไกล
ที่จะช่วยรับมันไว้อีก1คน
อย่าหวาดกลัวเลยคนดี
แม้ในวันนี้เธอสับสน
แม้ทุกอย่างตรงหน้าจะว้าวน
ทุกที่ทุกแห่งหนเธอยังจะมีฉันอยู่อีกคน
30 พฤษภาคม 2545 03:59 น.
momoki
ถึงหนทางข้างหน้าฟ้ายังหม่น
ฉันอยู่นี่อีกคนไม่หนีหาย
ถึงวันนี้ทุกอย่างยังวุ่นวาย
จงรอคอย...สิ่งเลวร้ายจะผ่านไป
เพื่อนรักของฉัน
นำตาหยดนั้นเก็บมันไว้
ขอเธอจงก้าวเดินต่อไป
แล้วสักวันท้องฟ้าจะใส...เหมือนเดิม
28 พฤษภาคม 2545 03:18 น.
momoki
ปลุกตัวเองให้ตื่นแต่เช้า
เพื่อสัมผัสความโปร่งเบาของความสดใส
บางทีอาจได้รับความคิดถึงจากคนไกล
เหมือนที่เราส่งไปให้เมื่อวันวาน
ความไกลทำให้ใจง่วงเหงา
แต่ความอ่อนโยนงามเช้ามีแต่ความอ่อนหวาน
หลายครั้งที่หัวใจถูกความเหงารุมรุกราน
แต่ก็เพียงไม่นาน...เพราะความคิดถึงจากเธอนั้น
มีมาให้กัน และทดแทนให้ฉัน...ในทุกๆเช้า
16 พฤษภาคม 2545 02:41 น.
momoki
ฝากสายลมพัดไปหาเธอ
คนที่ไม่เจอกันนานแสนนาน
อยากให้ปุยเมฆช่วยประสาน
เรื่องราววันวานของฉันและเธอ
...............................
หากเป็นไปได้อยากให้ฟ้าช่วยกระซิบ
อยากให้ดาวกระซิบบอกเธอฉันคิดถึง
ในกายฉันมีเพียงใจดวงหนึ่ง
ขอมอบให้ คนซึ้ง.....ซึ้ง อย่างเธอ