20 สิงหาคม 2550 11:47 น.
MomMamSan
อยากต่อเวลาให้ยาวนาน
เพราะมิอาจพ้นผ่าน เรื่องเมื่อวานนี้
ยังอยากอยู่อย่างนั้น เหมือนทุกทุกวัน ที่เคยมี
หัวใจล้นปรี่กับความรู้สึกดีดีเสมอมา
อยากหยุดเวลาไว้ตรงนี้
หยุดไว้ตรงที่ดวงใจยังปรารถนา
อยากหยุดหายใจ หลับไว้อย่างนั้น ไม่อยากลืมตา
หวังเพียงใจที่อ่อนล้า กลับแข็งแรงขึ้นมาดังเดิม
อยากให้เหมือนวันเก่าเก่า
ไม่อยากโศกเศร้า หรือเอาสิ่งใดมาเสริม
อยากได้แค่นั้น ขอกันและกัน ไม่ต้องแต่งเติม
มิหวังรักเพิ่ม เพียงคงเดิม เท่านั้นพอ
8 สิงหาคม 2550 15:03 น.
MomMamSan
คนเหงาคนหนึ่ง ในค่ำคืนเหน็บหนาว
รอเก็บดวงดาว ที่ตกกราวจากฟ้าไกล
เก็บได้บ้างไม่ได้บ้าง ก็ช่างมันไม่เห็นเป็นไร
ดาวหรือสำคัญไฉน แก้เหงาได้ไหมรู้แก่ใจเราเอง
เหงาได้ก็หายได้ ย่อมไม่เดียวดายไปตลอด
เมื่อเหงามันปลอด อีกไม่นานก็กระฉับกระเฉง
เท่าทันในอารมณ์อย่ามัวติดจม ปล่อยชิวิตให้บรรเลง
เลิกยึดย่ำคร่ำเคร่ง เพราะนั่นคือบทเพลงแห่งดวงชะตา