27 เมษายน 2549 23:33 น.

ขอ เพียง สัก หนึ่ง ใจ



..... ร้อย แสง จันทร์ พัน แสง ดาว วาววับ ฟ้า

..... ส่อง แสง มา พา หัวใจ ให้ สุขสันต์

..... หาก มี ใคร สัก หนึ่ง ใจ เคียง ใกล้ กัน

..... สุข นับ พัน ประชัน เทียบ เปรียบ แสง ดาว

1217

love

comment

27 เมษายน 2549 23:06 น.

+/"+ ส่งต่อความรัก +"+

MomMamSan



..... ย้อนมาทักเพื่อเติมต่ออย่าท้อถอย
..... ใจดวงน้อยที่ใฝ่คอยรอยความหวัง
..... จงก้าวย่างอย่างเข้มแข็งแฝงพลัง
..... ทิ้งความหลังอย่าฝังจิตติดอุรา

..... ชีวิตเราเหล่าสัตว์โลกมีโศกเศร้า
..... สุขคละเคล้าหรือเปลี่ยวเปล่าไห้โหยหา
..... มีสนุกมีทุกข์ปนผจญมา
..... ล้วนชะตามาเกิดแก่แค่ใช้กรรม

..... สิ่งประสบที่พบผ่านประสานไว้
..... รวมร้อยใจให้แน่นหนาอย่าถลำ
..... เฝ้าทบทวนประมวลไว้แล้วใฝ่จำ
..... เก็บเป็นธรรมประจำได้ในใจตน

..... หากก้าวล้มระทมทุกข์จงลุกขึ้น
..... ทำใจชื่นตั้งใจยืนฝืนสักหน
..... มั่นคงไว้แล้วฝ่าไปใฝ่ผจญ
..... แรงใจล้นฝ่าทุกข์ทนให้พ้นเอย

1520

love

comment

26 เมษายน 2549 16:16 น.

ประมวล...รัก...มา ถักทอ

MomMamSan



..... อันความห่างระหว่างเราทำเหงาจิต
..... เป็นเวลาพาใคร่คิดทวนจิตหมาย
..... ให้กระบวนประมวลรักถักทอลาย
..... ประสานใยสองใจกายมั่นหมายกัน



..... ด้วยฟากฟ้าห้วงเวหามากั้นขวาง
..... กายแม้ห่างต่างแต่ใจไม่ไหวหวั่น
..... มั่นคงไว้เสริมใจสองประคองกัน
..... เฝ้าคอยวันคืนสุขสันต์นิรันดร



..... อีกไม่นานรอประสานสมานรัก
..... ใจคงจักแสนสุขนักเปรียบพักผ่อน
..... คอยชิดใกล้ได้เผื่อเกื้อเอื้ออาทร
..... เฝ้าเว้าวอนสอนหัวใจใฝ่รู้รอ



..... ไม่เร่งเร้าแต่ใจเฝ้าตั้งเค้าอยู่
..... รอเคียงคู่ได้ชื่นชู้ร่วมอยู่หอ
..... ปล่อยเวลาพาใจมั่นพร้อมวันรอ
..... รักถักทอก่อรูปร่างกลางสองใจ

1043

love

comment

22 เมษายน 2549 12:10 น.

ผิดอะไร # กลอนสุดท้าย

MomMamSan

หมดสิ้นเวรแลสิ้นกรรมที่ซ้ำซัด
ชีวิตสัตว์หน้ามีขนที่ไร้ค่า
จบวิญญาณรานแหลกเหลวไร้ชีวา
ขึ้นสู่ฟ้าของสูเจ้าเศร้าเหลือใจ

แสนอาภัพเจ้าส่ำสัตว์สุนัขน้อย
คงเฝ้าคอยเจ้าชีวาที่แล้งไร้
ช่างใจร้ายอำมหิตไร้เยื่อใย
ทิ้งเจ้าไปด้วยร่างกายที่พิการ

จักรู้ไหมว่าเจ้านั้นมีใจภักดิ์
ใจใฝ่ฝักผู้มีคุณไม่หักหาร
ด้วยท่านคือผู้เกื้อหนุนและเจือจาน
ใจร้าวรานท่านทิ้งไว้ให้ทุกข์ทน

ผิดด้วยหรือฤาเจ้าด้อยน้อยคุณค่า
หรือหน้าตาหมดสะสวยเลยไม่สน
ด้วยอายุเจ้าแก่หง่อมเลยวัยพ้น
จึ่งทุกข์ทนที่พิกลแลพิการ

จบชีวิตเจ้าสัตว์โลกที่โศกเศร้า
ทิ้งให้เอาเป็นบทเรียนที่กล่าวขาน
ว่าสัตว์เลี้ยงแสนซื่อสัตย์เป็นตำนาน
ต้องทบทานให้ถ้วนถี่ที่เลี้ยงดู

หากคิดเลี้ยงต้องแลดูเจ้าตลอด
ตายหรือรอดก็เพราะนายรู้รู้อยู่
ต้องเห็นกันจนแก่เฒ่าเฝ้าอุ้มชู
จนสิ้นสู่ที่ปลายทางเหมือนเช่นกัน

1065

love

comment

19 เมษายน 2549 19:37 น.

..เธอ..คือส่วนที่ขาด

MomMamSan



..... ความคิดถึงซึ้งในใจไว้เสมอ
..... มีเพียงเธอที่ขอเคียงไม่เลี่ยงหาย
..... เธอเท่านั้นที่ฉันใฝ่ได้เคียงกาย
..... รักมากหลายไม่เคยคลายสลายไป



..... ชายคนหนึ่งที่ไร้ซึ่งใครชิดใกล้
..... เคยเปลี่ยวใจอยู่เดียวกายหลายสมัย
..... ไร้คู่คิดเพียงหนึ่งจิตหนึ่งร่างกาย
..... เป็นเพียงชายที่แพ้พ่ายในชะตา



..... มาบัดนี้เจอคนดีที่ฝันใฝ่
..... ก้าวเข้าในดวงหทัยที่โหยหา
..... มาเติมเต็มเสริมส่วนขาดที่ปราศมา
..... ชื่นอุราที่เหือดแห้งแสลงรัก



..... ขอยืนยันว่ารักมั่นเธอเป็นคู่
..... จะเชิดชูแต่เพียงเธอเสมอศักดิ์
..... ใจดวงนี้มอบแด่เธอนะที่รัก
..... ดวงใจภักดิ์สมัครหมายมิคลายเอย

1519

love

comment