24 มีนาคม 2549 13:48 น.
MomMamSan
" สายเกินไปที่จะให้เรากลับหวน
รักเรรวนควรเก็บพับกลับไปหนา
เหมือนแก้วร้าวบ่ดีได้เขาตีตรา
เปรียบอุราแตกสลายคล้ายคลึงกัน
หลากเรื่องราวที่ผ่านไปไม่ย้อนกลับ
ได้เพียงรับเป็นบทเรียนยากเปลี่ยนผัน
แก้ไม่หายปรับไม่ได้ไล่ไม่ทัน
เพราะคืนวันลับล่วงแล้วแคล้วเพลา "
23 มีนาคม 2549 17:04 น.
MomMamSan
" จัทรกานต์สิแมนไผก่อบอฮู้
เพินเว่าอยูหลายหลายเทือเซือข่อยบอ
ง่ามปานใด๋อยูม่องใด๋บอเคยพ่อ
นังจ้อก้ออยู่แตหนี่อีหลีเด๋... "
23 มีนาคม 2549 16:56 น.
MomMamSan
" ตะวันคล้อยตาก็พลอยคล้อยตามว่า
ถึงเวลาพักสายตาที่พร่ายิ่ง
จักษุน้อยได้แต่คอยพลอยพักพิง
นอนแน่นิ่งเพราะแท้จริงอิ่มอุทร "
22 มีนาคม 2549 16:12 น.
MomMamSan
" รักนั้นคืออะไรได้หลากหลายอย่าง
บ่เคยร้างจากไปไหนในโลกหล้า
ควงคู่อยู่เสมอกาลนานเพลา
ยากหนักหนาจักมอบหมายขยายความ "
22 มีนาคม 2549 12:02 น.
MomMamSan
" มองถนนสายเดิมเดิมยิ่งเติมเหงา
รักเก่าเก่าช่างแสนเศร้าเสียหนักหนา
ใจน้อยน้อยยังรอคอยการกลับมา
อยากให้รู้รู้นะว่ายังรัก...เธอ....
เธอคือคนคนเดียวที่มีในจิต
หามีใครใครใกล้ชิดสนิทเสมอ
ความรักที่มอบไว้ไห้ให้แค่เธอ
ไม่เพ้อเจ้อรักแต่เธอเธอคนเดียว
ไม่ผันแปรแปรเป็นอื่นนะชื่นขวัญ
รักนิรันดร์มั่นคงแน่แน่แน่นเหนียว
รักแท้แท้ถึงไกลแต่มีใจเดียว
รักผูกเกลียวกวัดเกี่ยวเกี่ยวอุรา
แม้นจะเหงาเหงาเพียงใดอยากให้รู้
ยังเชิดชูชูเธอไว้ใจโหยหา
ใจดวงน้อยยังมั่นคอยคอยเธอมา
จึ่งอยากย้ำย้ำซ้ำว่ายังรัก...เธอ... "
หน้าส่วนตัว
861
