8 มีนาคม 2549 00:14 น.
MomMamSan
รักชาติต่างพูดพล่อย ปล่อยคำ
ใจคิดใฝ่ระยำ ไป่รู้
รักจริงบ่กระทำ เยี่ยงนี้ดูเทอญ
ทวยราษฎร์ล้วนอดสู อิดหนาเอือมใจ
6 มีนาคม 2549 16:05 น.
MomMamSan
แหม!คิดถึง ทามมายจึง ไม่โทรหา
เสียเวลา เขียนจดหมาย ซ้าหลายแล้ว
เอสเอ็มเอส ก้อด้ายนะ เป็นเด็กแนว
หรืออีแมวล์ ฟอร์เวิร์ดไป ทัน'หมัยดี
เอ็มเอสเอ็น พิมพ์เค้นนิ้ว พริ้วตะพึด
หรือจายึด ไอซีคิว ชิวชิวนี่
เอ็มเอ็มเอส ส่งไปป้อ ก้อเข้าที
แหม!เพ่เพ่ ใช้พวกนี้ สิอินเทรนด์
4 มีนาคม 2549 12:58 น.
MomMamSan
" ถ้อยวจี ช่างไพเราะ เสนาะโสต
ฟ้าก็โปรด นำส่งไป ให้แด่เจ้า
แม้ห่างกาย ไม่ห่างใจ ฤทัยเรา
ก็ใจฉัน ล้วนแต่เฝ้า คิดถึงเธอ
ส่งรักแท้ ข้ามฝากไป พงไพรกว้าง
แม้นอ้างว้าง ถึงอ้อมเขา เฝ้าเสมอ
จะข้ามน้ำ ฝ่าสมุทร บ่หยุดเพ้อ
ขอพบเจอ เพียงสักครั้ง ก็ยังดี "
4 มีนาคม 2549 11:58 น.
MomMamSan
" ไม้เหงาเหงา เพลงเก่าเก่า แหมเศร้านัก
คนที่รัก คนเดิมเดิม ยิ่งเสริมให้
หวนระทม จมกับทุกข์ ชาชาใจ
ก็เมื่อรัก ไร้จากไป ใจฟูมฟาย
อันเกิดแก่ เจ็บตาย นั้นสิ่งสัตย์
ต้องมีเกิด แล้วก็พลัด สลัดหาย
จะเศร้าโศก ไปใย เกิดแล้วตาย
เหมือนความรัก แม้สุดท้าย ก็คล้ายกัน "
3 มีนาคม 2549 00:34 น.
MomMamSan
เทพพนม องค์ปฐม บรมอาสน์
เชิญพิลาส ถ้อยวจี ศรีสมัย
บันดาลพร เหล่าทวยท่าน หรรษ์ฤทัย
เพริศพิไล เริงสนาน วิมานแมน
ด้วยร่วมจรร โลงบทกลอน สุนทรพจน์
มธุรส ถ้อยโคลงฉันท์ สุดพรรณน์แสน
บรรจงร้อย พิสุทธิ์พจน์ จรดดินแดน
ทั่วแว่นแคว้น พสุธา จารึกเทอญ