4 มีนาคม 2549 11:58 น.
MomMamSan
" ไม้เหงาเหงา เพลงเก่าเก่า แหมเศร้านัก
คนที่รัก คนเดิมเดิม ยิ่งเสริมให้
หวนระทม จมกับทุกข์ ชาชาใจ
ก็เมื่อรัก ไร้จากไป ใจฟูมฟาย
อันเกิดแก่ เจ็บตาย นั้นสิ่งสัตย์
ต้องมีเกิด แล้วก็พลัด สลัดหาย
จะเศร้าโศก ไปใย เกิดแล้วตาย
เหมือนความรัก แม้สุดท้าย ก็คล้ายกัน "
3 มีนาคม 2549 00:34 น.
MomMamSan
เทพพนม องค์ปฐม บรมอาสน์
เชิญพิลาส ถ้อยวจี ศรีสมัย
บันดาลพร เหล่าทวยท่าน หรรษ์ฤทัย
เพริศพิไล เริงสนาน วิมานแมน
ด้วยร่วมจรร โลงบทกลอน สุนทรพจน์
มธุรส ถ้อยโคลงฉันท์ สุดพรรณน์แสน
บรรจงร้อย พิสุทธิ์พจน์ จรดดินแดน
ทั่วแว่นแคว้น พสุธา จารึกเทอญ
2 มีนาคม 2549 12:23 น.
MomMamSan
เจ้ามดน้อย แม้นตัวจ้อย ไม่ถอยสู้
ใครจู่จู่ หาญมาพาล ระรานเจ้า
เจ้าก็เหิม เสริมกำลัง ถะถั่งเอา
ป้องปกเหย้า ผู้รุกเร้า เข้าต่อตี
ถึงเล็กกาย แต่ใหญ่ใจ บ่ใช่เล่น
อย่าเห็นเป็น มดน้อยน้อย ด้อยศักดิ์ศรี
ถึงตัวน้อย เข้ารวมร้อย สามัคคี
ใครราวี ต้องพ่ายหนี เจ้ามดเอย
1 มีนาคม 2549 00:00 น.
MomMamSan
" หากน้ำตา แก้ปัญหา หัวใจได้
ก็ปล่อยให้ ไหลออกมา อย่างสาสม
ร้องให้สุด หยุดไหลเอง บรรเลงรมณ์
หากระทม จงปลดปล่อย แล้วค่อยคลาย "
28 กุมภาพันธ์ 2549 14:54 น.
MomMamSan
ตัวฉันที่มีรัก คือ I
ทุกสิ่งที่ให้ไป เพราะ Love
ที่หมายคือเธอไซร้ You แน่ แท้เฮย
I Love You อิ่มเอิบ ซึมซาบ เต็มทรวง "
หน้าส่วนตัว
960
