10 มีนาคม 2549 00:05 น.
MomMamSan
" จะรักเขารักด้วยใจหาใช่อื่น
จะรักรื่นหรือรักร้าวหรือเปล่านั่น
จะรักมากหรือรักน้อยจวบนิรันดร์
จะรักกันอย่าลืมเหลือเผื่อที่ใจ "
8 มีนาคม 2549 12:49 น.
MomMamSan
หากท่านเหลือขอจุนเจือเผื่อเราบ้าง
เรานั้นร้างบ้านไม่มีที่หรรษา
น้ำสักชามหรืออาหารเจือจานมา
ตามยะถาที่จะมีล้วนดีพอ
ก็พวกเราเลือกเกิดได้เมื่อไรนั่น
บ่เหมือนกันกับผู้คนที่ทนขอ
หาเลี้ยงตนยังพอได้มืององอ
แต่เราสิแม้ไม่ท้อไม่ขอใคร
ตอนเป็นเด็กเล็กเล็กอยู่ดูน่ารัก
อีกสักพักตัวก็จักร่างเติบใหญ่
ดูเก้งก้างไม่สดสวยชวนหมดใจ
เลือกผลักไสหมดเยื่อใยให้วังเวง
ก็แล้วเราผิดอะไรถึงไล่นัก
หรือหมดรักหมดอาลัยให้ข่มเหง
รู้บ้างไหมว่าเรารักและยำเกรง
คุณนั่นเองเหมือนพ่อแม่ดูแลกัน
8 มีนาคม 2549 00:14 น.
MomMamSan
รักชาติต่างพูดพล่อย ปล่อยคำ
ใจคิดใฝ่ระยำ ไป่รู้
รักจริงบ่กระทำ เยี่ยงนี้ดูเทอญ
ทวยราษฎร์ล้วนอดสู อิดหนาเอือมใจ
6 มีนาคม 2549 16:05 น.
MomMamSan
แหม!คิดถึง ทามมายจึง ไม่โทรหา
เสียเวลา เขียนจดหมาย ซ้าหลายแล้ว
เอสเอ็มเอส ก้อด้ายนะ เป็นเด็กแนว
หรืออีแมวล์ ฟอร์เวิร์ดไป ทัน'หมัยดี
เอ็มเอสเอ็น พิมพ์เค้นนิ้ว พริ้วตะพึด
หรือจายึด ไอซีคิว ชิวชิวนี่
เอ็มเอ็มเอส ส่งไปป้อ ก้อเข้าที
แหม!เพ่เพ่ ใช้พวกนี้ สิอินเทรนด์
4 มีนาคม 2549 12:58 น.
MomMamSan
" ถ้อยวจี ช่างไพเราะ เสนาะโสต
ฟ้าก็โปรด นำส่งไป ให้แด่เจ้า
แม้ห่างกาย ไม่ห่างใจ ฤทัยเรา
ก็ใจฉัน ล้วนแต่เฝ้า คิดถึงเธอ
ส่งรักแท้ ข้ามฝากไป พงไพรกว้าง
แม้นอ้างว้าง ถึงอ้อมเขา เฝ้าเสมอ
จะข้ามน้ำ ฝ่าสมุทร บ่หยุดเพ้อ
ขอพบเจอ เพียงสักครั้ง ก็ยังดี "