" ยิ้มสู้ " ทำนอง: พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ภูมิพลอดุลยเดช คำร้อง: พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าจักรพันธ์เพ็ญศิริ โลกจะสุขสบายนั้นเป็นได้หลายทาง ต้องหลบสิ่งกีดขวางหนทางให้พ้นไป จะสบความสุขสันต์สำคัญที่ใจ สุขและทุกข์อย่างไรเพราะใจตนเอง ฝ่าลู่ทางชีวิตต้องคิดเฝ้าย้อมใจ โลกมืดมนเพียงใดหัวใจอย่าคร้ามเกรง ตั้งหน้าชื่นเอาไว้ย้อมใจด้วยเพลง ไยนึกกลัวหวาดเกรงยิ้มสู้ คนเป็นคนจะจนหรือมี ร้ายหรือดีคงมีหวังอยู่ ยามปวงมารมาพาลลบหลู่ ยิ้มละมัยใจสู้หมู่มวลเภทภัย ใฝ่กระทำความดีให้มีจิตโสภา สร้างแต่ความเมตตาหาความสุขสันต์ไป จะสบความสุขสันต์สำคัญที่ใจ เฝ้าแต่ยิ้มสู้ไปแล้วใจชื่นบาน
เหน็ดเหนื่อยหนักหนาพาใจพัก รุ่มร้อนร้ายหนักเรื่องไหนไหน นั่งนิ่งพักผ่อนค่อยคลายใจ โปรดปล่อยเป็นไปให้ปลดปลง ทุกข์ทนปรนผ่อนอย่ายึดติด เด่นดีอย่าคิดจิตลุ่มหลง สุขเศร้าคละเคล้าไม่อยู่ยง เรื่องราวดำรงมิแน่นอน หลากหลายสรรพสิ่งมิเที่ยงแท้ เปลี่ยนแปรตามกาลจงสังหร* พึงเพียงตั้งตนอย่างสังวร มุ่งมั่นอย่าอ่อนตามอารมณ์ ดีร้ายกล้ำกรายมาพานพบ สยบด้วยธรรมนำสุขสม แย้มยิ้มเผชิญอย่างชื่นชม เลิกละตรอมตรมย่อมอยู่เย็น
อัญเชิญบทเพลงพระราชนิพนธ์ " ยิ้มสู้ " ประกอบบทกลอน
* สังหร คือ สังหรณ์
หน้าส่วนตัว
2767
