31 พฤษภาคม 2549 17:02 น.
MomMamSan
คงเป็นเพราะโชคชะตา ที่ชักนำให้เรามาพบกันได้
และต่อแต่นี้ไป หัวใจฉันก็มีเพียงแค่เธอเสมอ
ถึงจะอยู่ห่างกันหรือแม้นานๆวันจึงจะได้พบและเจอ
สัญญานะว่าจะไม่เผลอหรือเพ้อ ไปรักใคร
.... เพราะในหัวใจ ฉันมีไว้เพียง... เธอ ...
30 พฤษภาคม 2549 12:32 น.
MomMamSan
แว่วสำเนียงเสียงในสายคล้ายกระชาก
ใจถูกพรากจากที่ฝันวันนัดหมาย
ด้วยภาระปฏิบัติต้องผัดย้าย
ฝันสลายนัดกลายเลื่อนสะเทือนใจ
ยังใฝ่เฝ้าด้วยเข้าใจในรักแท้
ยังแน่วแน่เพียงแต่เธอที่เพ้อใฝ่
อยากให้รู้คนทางนี้ไม่มีใคร
ใจหนอใจให้เธอแล้วนะแก้วตา
29 พฤษภาคม 2549 16:19 น.
MomMamSan
โคลนพุ่งไม้ซุงไหล
....................ทะลักใส่ให้ทุกข์ทน
แสนเศร้าเคล้าปะปน
....................ภัยอุทกให้ผกผัน
เคยพบครบครอบครัว
....................เหลือเพียงตัวแค่ชั่ววัน
ด้วยแม่ตายายนั้น
....................มาตายพรากจากไม่คืน
ข้นแค้นแสนรันทด
....................โศกสลดหมดที่ยืน
ยากคิดพลิกจิตฟื้น
....................เพราะสิ้นไร้ในผู้นำ
เคราะห์ซ้ำแลกรรมซัด
....................ภัยพิบัติพัดกระหน่ำ
วอนเจตเมตตาธรรม
....................โปรดเผื่อเกื้อเอื้ออาทร
28 พฤษภาคม 2549 13:18 น.
MomMamSan
..... จะรักใคร ให้เหมาะสม ไม่ตรมหนัก
..... อย่าลุ่มรัก หนักจนหลง คงดีกว่า
..... ค่อยค่อยรัก ไม่หน่วงหนัก ปักชีวา
..... ให้เวลา พารักมั่น นั่นจึงดี
..... " จะรักใคร ก็รักไว้ ในอารมณ์ "
..... ไม่ชื่นชม จนนอกหน้า หมดราศี
..... คำโบราณ ขานเตือนจิต ภาษิตนี้
..... ตรองดีดี เท่าทันไหม ในปัจจุบัน
28 พฤษภาคม 2549 12:54 น.
MomMamSan
จะให้ใคร ให้อะไร อย่าใฝ่หวัง
เสริมพลัง ด้วยการให้ ในแบบอย่าง
ให้ด้วยใจ ที่อยากให้ ให้แล้ววาง
ไม่คาดหวัง สิ่งย้อนหลัง ซึ่งพังใจ
จะสุขใจ เราให้ไว้ ได้เต็มจิต
อย่าไปคิด ติดว่าเขา คืนเราไหม
มัวยึดมั่น มันตรมจิต เป็นพิษภัย
จงให้ไป ด้วยใฝ่ว่า พาเขาดี
โลกจะงาม ไปตามธรรม เรานำให้
สุดสุขใจ ได้สละ ละตระหนี่
อันคนให้ เต็มตื้นใจ ให้เขามี
พ้นจากที่ เห็นทุกข์ตรม สมตั้งใจ
ส่วนคนรับ ได้ดับทุกข์ ยิ่งสุขขึ้น
ได้ลุกฟื้น สิ่งฝืนทน เศร้าพ้นได้
นั่นสิสุข ทุกคนรู้ ผู้รับ-ให้
คือแก่นใน ซึ่งการให้ ที่ใช่จริง