13 มีนาคม 2549 23:58 น.
MomMamSan
" ในอ้อมกอด ของสองเรา ที่เพลาพลอด
ในอ้อมกอด เธอและฉัน ที่ฝันหา
รักเราสอง ประคองกัน เสมอมา
สองอุรา แนบชิดใกล้ ใฝ่นิรันดร์ "
13 มีนาคม 2549 14:58 น.
MomMamSan
" บนถนนที่กว้างยาวเปลี่ยวเปล่ายิ่ง
ไม้ไหวติงลมหวีดหวิวพริ้วพัดหา
ร้างผู้คนแลส่ำสัตว์สัมผัสตา
ก้าวรอนแรมเหมือนดั่งว่าข้าหลงทาง
หรือว่าเราอยู่บนทางที่ห่างเหิน
แต่ยังเดินเหมือนเช่นเก่าเขาแผ้วถาง
หรือเพราะคนเหล่าอื่นอื่นตื่นหลุมพราง
เลยหลงทางบ่เหมือนเราเฝ้าดำเนิน "
13 มีนาคม 2549 11:56 น.
MomMamSan
" แหมคนเดียวมาข้องเกี่ยวในชีวิต
แหมมีสิทธิ์ลิขิตได้ร้ายไหมนั่น
แหมเรานี้จะยอมพ่ายได้ไงกัน
แหมแค่นี้ปล่อยสะบั้นอย่าคร่ำครวญ "
13 มีนาคม 2549 11:35 น.
MomMamSan
" กอดความเหงาเศร้าสร้อยละห้อยหา
ช่างเหว่ว้าในอุราหาใดเหมือน
โอ้แก้วตาแม้อยู่ไหนใจคอยเตือน
ไม่เคยเลือนบ่ลืมเจ้าเฝ้าระทม
โปรดเอ็นดูสงสารอย่าหาญหัก
พี่นี้ภักดิ์แต่เจ้าเฝ้าอุ้มสม
ฝากบทกลอนถึงแด่เจ้าว่าเศร้าตรม
ในอารมณ์ระคนจิตคิดแต่เธอ "
12 มีนาคม 2549 23:13 น.
MomMamSan
" ค่ำคืนนี้ยามราตรีที่สงัด
จันทร์เจ้าพลัดถึงกลางฟ้านภานั่น
ถึงเพลาฤทัยล้านิทรากัน
ขอทวยเทพอำนวยท่านหลับฝันดี "