16 มีนาคม 2549 12:00 น.
MomMamSan
" เอื้อมมือไปใจเปลี่ยวเหงาแสนเศร้านัก
คว้าไขว่ขวักสับสนใจไห้โหยหา
มองทางไหนบ่มีใครในสายตา
ใจเมื่อยล้าในเวลาที่ไร้เธอ "
16 มีนาคม 2549 11:50 น.
MomMamSan
" พระจันทร์เด่นเช่นที่เห็นอยู่บนฟ้า
ถึงเวลาก็คล้อยตาเมื่อฟ้าสาง
แสงสุรีย์ที่แผดกล้าจันทราพราง
กระต่ายน้อยบ่มิร้างอยู่กลางจันทร์ "
15 มีนาคม 2549 11:45 น.
MomMamSan
" ตะวันคล้อยจันทร์จี่งพลอยลอยขึ้นฟ้า
เหล่าดาราก็เฝ้าคอยลอยกระจ่าง
เตียงตัวน้อยดูเหมือนคอยคนพักวาง
นอนจนสางยังบ่นครางเกียจคร้านเอย "
15 มีนาคม 2549 00:10 น.
MomMamSan
ที่สิบห้าเดือนมีนามาบรรจบ
ขอให้พบแต่สิ่งดีมีสุขสม
พรใดใดเชิญทวยเทพมาประพรม
สิ่งอันใดที่ภิรมย์สมหทัย
ให้ปลอดโรคแลปลอดภัยในชีวิต
พ้นพิชิตเหล่าภัยพาลดั่งขานไข
โภคทรัพย์นับบ่ถ้วนตลอดไป
สุขสดใสเต็มล้นใจในวันดี
14 มีนาคม 2549 14:01 น.
MomMamSan
อันผืนทรายขาวสวยรวยร้อยเกล็ด
หลากเมล็ดหลายสีสันในวันเหงา
กลายสีหม่นอับจนค่าราคาเบา
เพราะความเศร้าคละเคล้าเพลินเกินทัดทาน
เดินลงน้ำย่ำทะเลพื้นเพใส
กลายกลับไปเป็นขุ่นมัวทั่วละหาน
เคยสวยสดกลับหมดค่าพาใจลาน
ความเหงาพาลทะเลเจ้าก็เศร้าครวญ
จวบเย็นค่ำอาทิตย์นำซ้ำเติมข้า
แสงอุษามาลับกายคล้ายไห้หวน
ยามมืดมิดไร้แสงดาวคราวใจรวน
สุดรัญจวนด้วยโหยไห้ใฝ่ระทม
ท้องนภาไร้แสงดาวร้าวใจด้วย
เหมือนยิ่งช่วยให้พระจันทร์ท่านขื่นขม
โอ้ใจข้าในคืนเหงาเศร้าระทม
แสนสุดตรมทะเลท่วมทราย จันทร์ ดาว "