18 มีนาคม 2549 14:49 น.
MomMamSan
" ทิ้งกระดาษที่วาดฝันนั้นไปเถอะ
เพราะล้วนเลอะเปรอะไปด้วยน้ำตาใส
หากพรากรักจักลำบากกระชากใจ
จงทิ้งไปอย่าหวนไห้ใจรัญจวน
คงไม่นานดอกนะเจ้าที่เศร้าเจ็บ
รักเก่าเก็บให้จบไปอย่าไห้หวน
รอสักหน่อยใช้เวลาพาใจครวญ
รักรัญจวนปล่อยผ่านไปอย่าใฝ่จำ "
18 มีนาคม 2549 14:41 น.
MomMamSan
ฝากสายลมเอื้อนเอ่ยเผยความรัก
ลมพริ้วหนักสะบัดใบในทุ่งหญ้า
พี่นี้รักแต่เจ้านะแม่แก้วตา
ทุกเวลาเฝ้าห่วงหาเอื้ออาทร
ฝากท้องฟ้าเอื้อนเอ่ยย้ำพร่ำว่าจิต
พี่เฝ้าคิดสนิทเจ้าสายสมร
ใจดวงนี้มีแต่เจ้านะบังอร
คอยเว้าวอนมอบดอกไม้ถวายใจ
16 มีนาคม 2549 14:29 น.
MomMamSan
เก้าสิบเก้าบทโคลงกลอนให้ย้อนคิด
ใครเป็นจิตเป็นแรงใจให้สรรหา
เธอคนนี้บันดาลให้ในอุรา
หวนกลับมาเขียนบทกลอนสลอนไป
เป็นเพราะเธอเธอเท่านั้นผูกพันจิต
เธอเป็นมิตรสุดแสนดีที่ฝันใฝ่
พระพรหมท่านคงประทานมาสานใจ
มั่นฤทัยว่าเธอใช่ใช่คือเธอ
เธอเป็นใครมาจากไหนฉันไม่รู้
ที่เป็นอยู่คิดเคียงคู่อยู่เสมอ
จะฝ่าน้ำข้ามสมุทรสุดยากเจอ
อ้อมขุนเขาทางเยิ่นเย้อจะเพ้อไป
จะเหินฟ้าฝ่าพงไพรที่ไร้ยาก
สิ่งวิบากพายุร้ายที่กรายใกล้
จะมุ่งมั่นและฟันฝ่าสิงสาไป
เพราะใจฉันฝากเอาไว้กับใจเธอ
16 มีนาคม 2549 13:20 น.
MomMamSan
" ใกล้สงกรานต์ร่วมสืบสานประเพณี
พร้อมจิตนี้หาคนที่ร่วมสนาน
คอยคนดีคนที่ร่วมอุดมการณ์
รอพบพานคนคนนี้ที่กลางใจ "
16 มีนาคม 2549 12:06 น.
MomMamSan
" ก็เคยเหงาเศร้าเศร้าอยู่ในบางครั้ง
แต่ก็ยังไม่เคยคิดจิตท้อแท้
ถึงอ้างว้างให้หวนคิดในดวงแด
ว่าสุดแท้มีพ่อแม่ที่รักเรา "