11 กุมภาพันธ์ 2549 17:20 น.
MomMamSan
" โอ้ดอกไม้ ยามเช้า เจ้าสวยสด
งามช้อยชด กลิ่นสุคนธ์ เหลือล้นหลาย
หมู่ภมร บินเวียนว่อน แล้วหย่อนกาย
ลงดมดอม เจ้าดอกไม้ ชายกลิ่นโชย
พอตกบ่าย ไม้เจ้าคอย คล้อยกิ่งโน้ม
ต้องโพยม ห่อกลีบคลาย คล้ายระโหย
อีกต้องแสง แรงร้อนเร่า เร้ากลีบโรย
เย็นย่ำค่ำ วิหกโบย โผยกลับพลัน
ครั้นราตรี มีแสงจันทร์ ตะวันหลบ
ดาวบรรจบ พบนภา ขอบฟ้านั่น
หมู่ดอกไม้ คลายกลีบเริ่ม เติมชีวัน
รอซึ่งแสง สุริยัน วันใหม่มา
พอรุ่งแจ้ง แสงฟ้าใหม่ สดใสนัก
เจ้าก็พร้อม น้อมใจพรรค รอปักษา
แบ่งกลีบสวย รวยกลิ่นหอม พร้อมเวลา
กลับมาเป็น บุษบา แห่งหล้าเอย "
11 กุมภาพันธ์ 2549 10:50 น.
MomMamSan
" อันเกิดแก่เจ็บตายนั้นสิ่งสัตย์
ต้องมีเกิดแล้วก็พลัดสลัดหาย
จะเศร้าโศกไปใยเกิดแล้วตาย
เหมือนความรักแม้สุดท้ายก็คล้ายกัน "
10 กุมภาพันธ์ 2549 15:21 น.
MomMamSan
Yes!
I'm waiting from the dreamy star,
...that's Love.
Yes!
How long for my journey of dream,
...I count.
Yes!
Someone, I want to get closed,
...is You.
and Yes!
only in a Whisper from You that....
"I Love You"
10 กุมภาพันธ์ 2549 14:18 น.
MomMamSan
" อยากให้บอกเล่าความจริงไม่กลิ้งกลอก
อยากให้บอกว่ารักฉันนั้นหนักหนา
อยากให้บอกความรู้สึกซึ้งออกมา
อยากให้บอกออกมาว่า ฉันรักเธอ "
10 กุมภาพันธ์ 2549 13:53 น.
MomMamSan
" คืนนี้มองเห็นดวงจันทร์ช่างกระจ่าง
ใยใจคนไม่สว่างกระจ่างแจ้ง
ไม่เหมือนจันทร์กระจ่างส่องต้องแสงแรง
โอ้เจ้าจันทร์กระจ่างแสง..ข้าชมจันทร์ "
หน้าส่วนตัว
1214
