13 มีนาคม 2549 11:35 น.
MomMamSan
" กอดความเหงาเศร้าสร้อยละห้อยหา
ช่างเหว่ว้าในอุราหาใดเหมือน
โอ้แก้วตาแม้อยู่ไหนใจคอยเตือน
ไม่เคยเลือนบ่ลืมเจ้าเฝ้าระทม
โปรดเอ็นดูสงสารอย่าหาญหัก
พี่นี้ภักดิ์แต่เจ้าเฝ้าอุ้มสม
ฝากบทกลอนถึงแด่เจ้าว่าเศร้าตรม
ในอารมณ์ระคนจิตคิดแต่เธอ "
12 มีนาคม 2549 23:13 น.
MomMamSan
" ค่ำคืนนี้ยามราตรีที่สงัด
จันทร์เจ้าพลัดถึงกลางฟ้านภานั่น
ถึงเพลาฤทัยล้านิทรากัน
ขอทวยเทพอำนวยท่านหลับฝันดี "
12 มีนาคม 2549 22:44 น.
MomMamSan
" อันชิวหาร้ายยิ่งกว่าศัสตราวุธ
ทุรยุทธที่แห่งใดให้คิดหวน
ศัสตราร้ายอาจต้องพ่ายเสียกระบวน
ด้วยลมร้ายเพียงเป่าม้วนป่วนศัสตรา "
12 มีนาคม 2549 19:46 น.
MomMamSan
" จันทร์เจ้าขาอยู่บนฟ้านภากว้าง
บ่อ้างว้างเหงาหรือเศร้าอย่างเขาอ้าง
ดาวดวงน้อยห้อมเป็นร้อยมิเว้นวาง
แสงกระจ่างอยู่ที่ทางช้างเผือกเอย "
12 มีนาคม 2549 18:52 น.
MomMamSan
" แห้วกินอาร่อย กินบ่อยบ่อยมันส์
เชื่อฉันเชื่อฉัน มาซาหนุกกัน
แห้วหวานกรอบมัน ฉันชวนหฤหรรษ์
มาเร็วเร็วพลัน มันส์ก่อนแห้วเหี่ยว...ฮา "