18 มกราคม 2547 01:25 น.
moji_kawa
เพียงค้นหาสิ่งดี - ดี ให้ชีวิต
ฉันคนนี้ ไม่มี สิทธิ์นั้นหรือ
ในตอนนี้ คนรัก นั่นคือเธอ
ยังน้อยใจ อะไรหรือ...พ่อคนดี
ยอมรับ ..ที่หลายใจ
แต่ก็รัก และห่วงใย เธอคนนี้
เธอคือคน รักสุดใจ เท่าที่มี
แต่ก็ไม่ถึงกับ -หายใจเข้าเป็นคนดี*หายใจออกเป็นคนดี-
...เพราะมันมากเกินไป
รักของฉันอยู่บนโลกของความจริง
ซึ่งบางสิ่ง อาจไม่ครบ กับที่เธอฝันใฝ่
แต่การกระทำทุกสิ่ง ก็ทำจากใจ
บางอย่างอาจ -มากไป-น้อยไป ก็ขอโทษด้วยละกัน
เพราะ...ไม่อยากปกปิด
มันคงไม่มีวันมิดชิดหรอก...ความลับนั่น
จึงขอเปิด และเผย ความสัมพันธ์
ที่ฉันนั่น มีให้ ใครต่อใคร
ฉันรู้...เธอโกรธ
ขอโทษ...คงไม่พอ ใช่ไหม???
แต่ฉันก็ ขอเธอ ให้เข้าใจ
หากไม่ยกโทษให้ ไม่เป็นไร ...
...ฉันเข้าใจความรู้สึกเธอดี
เพราะรักจึงบอกเล่า
ถึงเรื่องราว ของเรา ในวันนี้
รู้ไหม กับคนอื่น ฉันสงวนท่าที
แต่กับเธอ นี่สิ! ไม่รู้ทำไม
ไม่อยากปกปิด...
ความลับ ความผิด ที่ทำไว้
เพราะ...เธอคือคนสำคัญ
คือคนของหัวใจ
ที่อยากบอกเล่า เรื่องราวต่าง-ต่าง ที่เป็นไป...
...ให้ได้ฟัง
15 มกราคม 2547 14:04 น.
moji_kawa
กลับมาสิ...กลับมา
กลับมา...หาฉัน
นำมารึเปล่านะ สิ่งสำคัญ
กระดูกทั้งอัน..เธอสัญญาจะให้ฉัน
...ได้แทะกิน
15 มกราคม 2547 13:58 น.
moji_kawa
อยากกลับไปหาเธออีกครั้ง
ฉันยังจะพอมีความหวัง นั่นไหม
รู้หรือเปล่า วันเวลาที่ผ่านมายังคงเสียใจ
ที่ทอดทิ้งเธอไป ไม่ใยดี
จะให้ขอโทษสักกี่พันครั้ง
ขอเพี่ยงเธอยกโทษให้ ฉันจะทำทุกทางวิถี
และสิ่งที่ได้รับกลับมา คือ รักเธอที่มี
จะให้เดินทางกี่หมื่น พัน ลี้ ฉันก็ทน
คงเป็นไปไม่ได้...สินะ
ที่จะกลับไป ให้เธอรัก อีกสักหน
ฉันคนนี้ คงมีมากไป ความหน้าทน
ทั้งที่เป้นคนทิ้งเธอไป แต่ขอกลับใจหันมา
28 ธันวาคม 2546 02:09 น.
moji_kawa
ขอบคุณ...ที่กลับมาหา
ขอบคุณ...กาลเวลาที่ไม่ทิ้งให้รอเก้อ
ขอบคุณ...ความรุ้สึกที่ดีที่มีให้เธอ
ขอบคุณ...ที่เราทั้งสองได้พบเจอ และรักกัน
วันเวลา...ตลอดมาแสนมีค่า
วันเวลา...ตลอดมา เธอกับฉัน
วันเวลา...ตลอดมาได้ผูกพัน
วันเวลา...ที่สำคัญ คือมีเรา
ที่ผ่านมา...มีรักเราอยู่ที่นี่
ที่ผ่านมา...เธอคนดี ยังเหมือนเก่า
ที่ผ่านมา...เราต่าง ยังเป็นเรา
ที่ผ่านมา...ทะเลาะกันเพียงเบา เบา ก็คืนดี
ฉันกับเธอ...ยังคงสัมพันธ์มั่น
ฉันกับเธอ...ดูแลกัน ไม่หน่ายหนี
ฉันกับเธอ...แม้ห่างไกล คิดถึงทบทวี
ฉันกับเธอ...รักคงที่ ไม่เปลี่ยนไป
13 ธันวาคม 2546 02:03 น.
moji_kawa
เศร้าอีกแล้วเหรอ..
เรื่องเขาและเธอ ใช่ไหม???
ชอบละสิ ที่จะได้เป็นคนดี คอยดูแล เทคแคร์ ห่วงใย
แต่สุดท้ายต้องเสียใจ เมื่อเขากลับไปรักกันใหม่ แล้วก็ต้องฟูมฟายเหมือนเดิม
พอได้ไหม...
หากเขากลับมาหาใหม่ คาวมรุ้สึกที่เคยมี อย่าให้เพิ่ม
ดูแล ห่วงใยได้ แต่ไม่ควรนำรักเติม
เพราะเมื่อเขากลับไปแล้วจะเป็นอย่างเดิมคือ..จมอยุ่กับน้ำตา
ทำตัวให้มัศักศรีขึ้นมาบ้าง..
อาจทำให้เขามองเราสักครั้งอย่างมี..คุณค่า
ใม่ใช่ว่าเมื่อไหร่ ก็คอยเปิดใจรับเขาเข้ามา
แม่สุดท้าย รู้ทั้งรุ้ว่าต้องโศกา แต่ก็ยัง..เปิดใจ
เหนื่อยหรือเปล่า..
กับการที่จะต้องทำใจครั้งแล้วครั้งเล่า แต่สุดท้ายก็ต้องมีน้ำตาอย่างเก่า...
...เพราะอ่อนไหว
เห็นน้ำตาของเขาเพียงน้อยนิด ก็อ่อนจิตอ่อนใจ
แล้วกลับคืนสัมพันไปรักเขาใหม่...และลงท้ายก็อย่างเดิม
-*- เหนื่อยใจกับคนมีเจ้าของแล้วจังเลย -*-
หน้าส่วนตัว
943
