28 กันยายน 2547 00:11 น.
moji_kawa
...เธอมักจะน้อยใจฉันเสมอ...
เพราคำว่า...รักเธอ...ที่ยังพูดไม่ได้
รู้อยู่เต็มอก...เธอน้อยใจ
และบางที คงอยากมีใคร...มาแทนกัน
หากมีใคร...คงไม่ว่า
เพราะน้ำตา ต้นเหตุ คือตัวฉัน
จะถือโทษ โกรธเคือง ไม่ว่ากัน
หากว่ามันทำให้เธอ..สบายใจ
ที่ไม่พูด ใช่ว่า ..ฉันไม่รัก..
การเอาใจ สารพัด เธอต้องการสักเพียงไหน
อนาคต ที่มีกัน เคียงข้างกาย
คิดถึงกัน ห่วงใย ไม่คลายเรา
เธอเข้าใจฉันเสมอ
เข้าใจคำ พรำรักเธอ ของคนเหงา
กระซิบผ่าน การกระทำ เพียงเบา-เบา
ว่ารักเรา ยังหอมกรุ่น ละมุนละไม
ขอโอกาส...
จะแก้ไขข้อผิดพลาด ปฏิวัติใหม่
แน่นอนคือ...เรื่องปาก ไม่ตรงกับใจ
ที่รักเธอ มากเพียงไหน ไม่บอกเธอ
ขอโอกาสนี้...
บอกความรู้สึกต่าง-ต่างที่มี ให้เธอเสมอ
เพียงสามคำสั้น-สั้น ..ฉันรักเธอ..
ให้พร่ำเพ้อ ละเมอ ทุกคืนวัน
หายน้อยใจแล้วสินะ
มองทางนี้สิคะ ตรงที่ฉัน
ที่ตรงนี้ มีเธอ และมีกัน
มีความผูกพันธ์ มีฉันรักเธอ
* เห็นบอกว่าเข้าใจบ่อย-บ่อย ว่าเรารู้สึกยังไง
แต่ก็ยังน้อยใจเราอยู่ดีอ่ะ
ผู้ชายเป็นกันอย่างนี้ทุกคนเลยรึกเปล่าคะเนี่ย
หน้าส่วนตัว
2570
