':+:' ขอพักใจไว้ที่เธอ ':+:' ( ตอนแรก )

MISS SONG

ณ.โรงเรียน Marina Mermaid



 

ขณะนี้เป็นเวลาพักของโรงเรียน จึงมีนักเรียนนั่งอยู่ตามจุดต่างๆมากมาย ดังเช่นหญิงสาวกลุ่มนี้... พวกเธอนั่งอยู่ที่ม้านั่งข้างๆสนามบาส เพื่อเชียร์นักกีฬาหนุ่มดาวเด่นของวงการกีฬา' เมฆ '  เนื่องจากว่าจุดๆนี้จะเป็นจุดที่ร่มและสามารถที่จะมองสนามได้โดยทั่ว...



 

     " นี่! พวกเธอว่า... วันนี้นางฟ้าของโรงเรียนจะมามะ " หญิงสาวผมลอนที่มองจากด้านหลังแล้ว... คงจะเป็นคนสวยคนหนึ่งเอ่ยถามเพื่อนๆของเธอ



 

     " มีเหรอจะไม่มายะยัยทีน่า.. เฮ้อ~ รายนั้นเค้าทำบุญด้วยอะไรน้า ถึงโชคดีแบบนั้นน่ะ " หญิงสาวร่างอวบตอบเพื่อนสาวพร้อมกับทำหน้าอิจฉายามที่เอ่ยถึง " เธอคนนั้น " คนที่คนทั้งโรงเรียนให้ความเห็นว่า " เธอคือสิ่งที่สูงค่าและเกินจะคว้ามา "



 

     " หึ ชั้นว่านะคนอย่างนั้นน่ะต้องเป็นพวกสร้างภาพว่าตัวเองเป็นคนดี.... ตอแหลชะมัด " หญิงสาวอีกคนขัดเพื่อนๆของเธอด้วยความไม่พอใจในชื่อของคนที่ถูกเอ่ยถึง เพราะเธอเชื่อว่านางฟ้าของโรงเรียนก็คือการแสดงจอมปลอมของผู้หญิงคนหนึ่งเท่านั้นเอง



 

     " ชั้นก็คิดอย่างเธอย่ะยัยเมลอน แหม~ คอยออดอ้อนออเซาะพวกผู้ชาย กระแดะซะไม่มี "



 

ขณะที่พวกเธอกำลังนินทากันสนุกปากอยู่นั้น นางฟ้าของโรงเรียน.. คนที่กำลังถูกนินทาอยู่ ได้ยืนมองพวกเธอด้วยแววตาที่เรียบเฉยและยากที่ใครจะเข้าใจอยู่ด้านหลัง....



 

     " 555 ยัยแรดนั่นซักวันนึงชั้นจะเอาน้ำกรดไปสาด หึ หึ " ร่างอวบของหญิงสาวนามเมลอน เอ่ย พร้อมกับส่งสายตามาดร้าย ราวกลับว่าคนที่เธอคิดถึงอยู่จะโดนดวงตาของเธอเผาไหม้จนเป็นจุล



 

     " แหมๆ นางฟ้าของโรงเรียนน่ะเค้ามีองครักษ์นะยะ เธอไม่มีทางทำอะไรเค้าได้หรอกย่ะ " ยีน พูดจีบปากจีบคอขึ้นราวกับว่าจะแก้ต่างและปกป้องคนที่ถูกนินทา แต่จากน้ำเสียงของเธอแล้วแม้คนที่โง่ที่สุดในโลกยังรู้เลยว่าเธอพูดจาแดกดันอยู่



 

     " แต่ว่าไปแกรู้อดีตของแม่นางฟ้าของโรงเรียนมะยะ " ทีน่า เว้นช่วงไปแป๊บนึงเรียกความสนใจก่อนที่จะพูดต่อว่า " ชั้นเคยได้ข่าวว่าแม่นี่เคยอกหักด้วยนะยะ อกหักจนเกือบที่จะฆ่าตัวตาย หึ หึ  "



 

เมลอนและยีนทำหน้าไม่เชื่อกับคำพูดของทีน่าจนคนพูดต้องเอ่ยสำทับต่อ " มันก็แค่ข่าวลือย่ะ บังเอิญได้ยินคนเค้าพูดๆกันก็เท่านั้น แต่พวกเค้าก็บอกว่าข่าวนี้ไม่มีมูลความจริง  เอาเป็นว่าถ้าพวกแกอยากรู้ก็ไปถามเจ้าตัวซิยะ "



 

เมลอนทำหน้าปุเลี่ยน " ไม่เอาด้วยหรอก เรื่องอะไร... "



 

พวกเธอ 3 คนนั่งนินทานางฟ้าของโรงเรียน คนที่พวกเธอเคยแต่เห็นหน้าทางหนังสือพิมพ์ของโรงเรียนและโทรทัศน์อย่างเมามันโดยไม่สนใจสิ่งรอบข้างทำให้ไม่ได้สังเกตและเห็นว่าคนที่ถูกพวกเธอนินทานั้นกำลังเดินตรงเข้ามาหาพวกเธอ



 

     " สวัสดีค่ะ " เสียงๆหนึ่งจากด้านหลังเอ่ยทักทายบุคคลตรงหน้าพร้อมด้วยรอยยิ้มบางๆ



 

     " ว้าย! " เมลอนและยีนร้องขึ้นมาพร้อมกัน ส่วนทีน่านั้น เธอกำลังแข็งเป็นหินราวกับถูกสาบเมื่อเห็นว่าจู่ๆคนที่พวกเธอกำลังนินทาก็เดินเข้ามาทัก



 

     " สะ สะ สวัสดีจ้ะเทียร์ " เมลอน ยีนและทีน่าส่งเสียงเอ่ยทักบุคคลซึ่งได้ชื่อว่า " นางฟ้าของโรงเรียน " อย่างกล้าๆกลัวๆ



 

' เทียร์ '  ชื่อนี้ไม่มีใครในโรงเรียน Marina Mermaid ที่ไม่รู้จัก เพราะเธอคือประธานนักเรียนที่เก่งกาจและยังเป็นบุคคลที่มีอำนาจมากที่สุดในโรงเรียน เนื่องจากว่าเธอคือเจ้าของหุ้นส่วนใหญ่ของโรงเรียนแห่งนี้ โดยที่เงินทุกบาททุกสตางค์ที่เธอเอาไปซื้อหุ้นของโรงเรียนนั้นไม่เกี่ยวกับเงินของครอบครัวของเธอเลยแม้แต่น้อย นอกจากนี้คนที่เอ่ยชื่อนี้แทบทุกคนต่างก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่าเธอคือผู้หญิงที่งดงาม บริสุทธิ์ สูงค่าและสูงส่ง  ทว่ามีคนชอบก็ต้องมีคนเกลียดเป็นของคู่กัน คนจำนวน 3-5% ก็มีความคิดว่า ชื่อนี้คือชื่อเรียกของหญิงร้ายที่ชอบสร้างภาพให้ใครต่อใครเห็นว่าเป็นคนดี



 

     " ต้องขอโทษด้วยนะคะ เราไม่ทราบจริงๆว่าทำให้พวกคุณคิดว่าเราเป็นคนแบบนั้น เราต้องขอโทษด้วยจริงๆค่ะ แต่.. เราไม่เคยโกหกใครนะคะ ทำไมพวกคุณถึงต้องว่าเราแบบนั้นด้วยล่ะคะ " เทียร์พูดพร้อมกับเอามือเรียวบางยกขึ้นปาดน้ำตาที่หยาดหยด ด้วยท่าทางที่น่ามองและสวยงามราวกับเธอฝึกทำท่านี้อยู่ทุกวัน



 

เมื่อ 3 สาวเห็นแบบนั้นก็เกิดความรู้สึกผิด ละอายและเสียใจ



 

     " เอ่อ... เราต้องขอโทษเทียร์ด้วยนะที่พวกเราพูดแบบนั้น " เมลอนพูดพร้อมกับทำหน้าซีดราวกับว่าเธอได้ทำของที่มีมูลราคาหลายล้านบาทเสียหาย



 

     " พวกเราด้วย " ทีน่ากับยีนพูดพร้อมกับก้มหน้าลง ไม่กล้าสบตากับนางฟ้าของโรงเรียน



 

ตอนนี้สายตาหลายร้อยคู่กำลังมีจุดโฟกัสจุดเดียวกันคือภาพของนางฟ้าของโรงเรียนคนดังกับ 3 สาวที่กำลังยืนก้มหน้าคุยกันอยู่ โดยเทียร์มีน้ำตาหยาดหยดออกมายามคุยกับบุคคลทั้ง 3



 

หญิงสาวปาดน้ำตาที่ไหลออกมาจากแก้มเนียนใสอีกครั้งพร้อมกับยิ้ม ยิ้มที่ราวกับเป็นรอยยิ้มของนางฟ้าพร้อมกับพูดว่า " ไม่เป็นไรจ้ะ เราเข้าใจ " จากนั้นเธอก็ก้มลงมองนาฬิกา " ตอนนี้เราต้องขอตัวก่อนนะจ้ะ เรามีธุระ ถ้าว่างๆลองไปที่ห้องชงชาไม่ก็ห้องดนตรีนะ เราจะชงชาให้พวกเธอลองดื่ม " ว่าแล้วเทียร์ก็ยื่นตั๋วซึ่งเป็นตั๋วพิเศษที่น้อยคนนักจะได้ไปให้



 

ทีน่าที่ตื่นจากภวังค์ของความหลงใหลกับรอยยิ้มอันบริสุทธิ์คนแรกแล้วรีบยื่นมือมารับตั๋วพร้อมกับกล่าวว่า " ดะ ได้ ได้! ถ้าว่างพวกเราจะไปแน่นอน "



 

     " อย่าลืมมาให้ได้นะจ้ะ เราจะรอนะ " ร่างบางเอ่ยสำทับกับ 3 สาวอีกครั้งก่อนที่จะไปทำสิ่งที่เธอเรียกว่า " ธุระ " แล้วร่างบอบบางก็เดินจากไป โดยมีเสียงร้องตะโกนด้วยความดีใจไล่ตามหลังเธอมาว่า



 

     " กรี๊ดดดดด+ จะได้พบพี่ธันว์แล้ว "



 

     " เงียบหน่อยซิยะยัยยีน ส่วนชั้นก็จะได้ใกล้ชิดกับคุณเมฆ กรี๊ดดดดด+ "



 

     " อย่าลืมนะยะ ยัยยีน นังทีนา ว่าท่านจินเป็นของชั้น " เมลอนพูดพลางทำท่าเพ้อฝัน



 

':+:'...':+:'...':+:'...':+:'...':+:'...':+:'...':+:'...':+:'...':+:'...':+:'...':+:'...':+:'...':+:'...':+:'...':+:'...':+:'



 

นางฟ้าของโรงเรียนเดินมาเรื่อยๆยังห้องพักนักกีฬาตามปกติของทุกวันที่เธอต้องนำกล่องข้าวพร้อมกับผ้าเย็นมาส่งให้ชายซึ่งเป็นดาวเด่นของวงการกีฬา แต่วันนี้แปลกกว่าทุกวันตรงที่เธอมาสายทำให้เมฆเริ่มที่จะนั่งไม่ติดที่ด้วยความกังวลว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับหญิงสาวระหว่างทาง และเมื่อเสียงเปิดประตูดังขึ้น ชายหนุ่มก็ยิ้มกว้างและแทบจะวิ่งถลาไปหาต้นเสียงทันที แต่เขาก็ต้องชะงักเพราะข้างหลังหญิงสาวนั้นมีคนอีก 2 คนเดินเข้ามาด้วย



 

     " เทียร์วันนี้ทำไมมาช้าจังเลย แล้วพวกแกสองตัวมาทำไมวะ " เมฆถามหญิงสาวด้วยรอยยิ้มและน้ำเสียงกระเง้ากระงอด แล้วตวัดสายตาแสดงความไม่พอใจไปให้ 2 หนุ่มที่ยืนขนาบข้าง



 

     " โห! ไอ้เวร พูดกับพี่ชายของแกทำไมไม่พูดดีๆหน่อยวะ " จิน พูดพร้อมกับส่งรอยยิ้มกวนๆมาให้เมฆ



 

     " เอาน่าพี่จิน ไอ้เมฆ รีบตามมากินข้าวดีกว่า ช้าหมดอดกินนะเว้ย ข้าไปก่อนล่ะ " ธันว์ เตือนพี่และน้องของเขา ก่อนที่คนเตือนจะรีบวิ่งไปยังใต้ต้นไม้ตามเทียร์ที่ไปนั่งจัดกล่องข้าว เพราะกลัวว่าสาวน้อยที่นั่งทานข้าวกล่องคนเดียวนั้นจะจัดการข้าวกล่องของพวกเขาจนหมด



 

พอนึกได้ชายหนุ่มทั้ง 2 ก็รีบตรงมายังที่นั่งประจำของพวกเขาทันที เมื่อทานกันไปได้ซักพักเมฆก็ถามสิ่งที่คลางใจของเขาไปว่า " ทำไมวันนี้เทียร์มาพร้อมกับไอ้พวกนี้ล่ะ "



 

นางฟ้าของโรงเรียนรับน้ำที่จินส่งมาให้ก่อนที่จะตอบเมฆพร้อมรอยยิ้มไปว่า " เจอกันระหว่างตรงมาที่นี่น่ะเมฆ "



 

     " วันนี้ได้ข่าวว่าโดนคนนินทาซึ่งๆหน้ามาเหรอ " ธันว์ถามเทียร์ด้วยความสงสัย เพราะระหว่างที่เขาเดินไปยังโรงอาหารได้ยินคนพูดกันว่า นางฟ้าของโรงเรียนโดนนินทา แต่ท้ายที่สุดแล้วเธอก็ได้ให้ตั๋วทานน้ำชากับพวกที่นินทาเธอ จนเขาต้องรีบเดินมาหาเทียร์ที่โรงยิม



 

     " จริงรึวะ! ใครบังอาจมานินทาเทียร์ " จินพูดพร้อมทั้งส่งสายตาเคียดแค้นไปทางธันว์ จนคนถูกมองต้องรีบบอก



 

     " เฮ้ย! ข้าไม่ได้นินทาเทียร์นะเว้ยไอ้พี่จิน.. อย่ามองแบบนั้นดิวะ "



 

เมฆหันมาถามเทียร์ที่นั่งกินข้าวผัดข้างๆอย่างไม่ทุกข์ร้อนด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง " แล้วโดนนินทาว่าอะไรบ้าง "



 

เทียร์วางกล่องข้าวผัดลงแล้วยกนิ้วขึ้นมานับพร้อมกับพูดว่า " โดนว่าๆเป็นคนโชคดี สร้างภาพ คอยออดอ้อนออเซาะพวกผู้ชาย โดนบอกว่าซักวันจะเอาน้ำกรดมาสาด " เทียร์นั่งนึกไปพักนึงก่อนที่จะตอบเมฆไปว่า " แค่นี้ล่ะมั้ง " แล้วเทียร์ก็ยกกล่องข้าวผัดของเธอมากินต่อด้วยท่าทางเรียบเฉย



 

3 หนุ่มพี่น้องนั่งคิดแผนการจัดการคนที่นินทาเทียร์อยู่ในใจเงียบๆ และพวกเขาก็ฉลาดพอที่จะจัดการคนพวกนั้นอย่างรวดเร็วและไร้ทางที่จะเอาคืน