14 เมษายน 2556 08:17 น.
minta
คืนวันผ่านมีเวลามานั่งย้อน
อ่านบทกลอนก่อนเก่าเขาขับขาน
เขียนถึงเธอเพ้อบ่นถึงวันวาน
ที่ผันผ่านจนเจอเธอเจอคนไกล
อนิจจาตัวเรานั้นแสนโง่
อพิโถเชื่อคนก็แสนง่าย
แค่เขาบอกหลงมาเจอเธอนี้ไง
ก็เชื่อได้ทั้งที่เห็นเต็มสองตา
คนพึ่งเจอหน้ากันเป็นวันแรก
มันช่างแปลกใยสนิทกันหนักหนา
เขาเมียงมองเธอเมินหลบลอบสบตา
รอเวลาให้เราเผลอนัดเจอกัน
ทำไปได้คนหนอคนช่างจนจิต
ไม่อยากคิดให้จิตตกหัวอกฉัน
ยิ่งอยากลืมกลับยิ่งจำจึงรำพัน
นรกนั้นไม่กลัวบ้างหรืออย่างไร
จะไม่โกรธไม่เกลียดเธอหรอกหนา
แม้เนิ่นนานผ่านมาอย่าสงสัย
ฉันไม่โกรธไม่เกลียด..ไม่อภัย
ใครทำกรรมเช่นไร.. ให้กลับคืน
มินตรา
๙ กรกฎาคม ๒๕๕๔
21 พฤศจิกายน 2553 11:45 น.
minta
...มาย้ำเตือนบางใครให้ได้คิด
ว่าชีวิตวุ่นวายต้องไปต่อ
ไม่อาจฝืนชะตาไม่กล้ารอ
ขอไปต่อสร้างฝันของฉันเอง
ที่ผ่านมามากมายได้..แค่ผ่าน
ยิ่งเนิ่นนานยิ่งทุกข์ถูกข่มเหง
เจ็บปวดใจเหลือล้นจนกริ่งเกรง
ขืนบรรเลงเพลงรักต่อท้อเกินทน
...มาย้ำเตือนบางใครอีกสักนิด
ช่วยหยุดคิดใคร่ครวญอีกสักหน
หยุดก่อกรรมทำร้ายใครบางคน
ฉันเหลือทนจึงพ้อขอรักคืน
ที่ผ่านมานานนักรักมันขม
ใจตรอมตรมระทมจิตจึงคิดฝืน
ขอไปต่อเพียงลำพังยังหยัดยืน
เอารักคืนตื่นจากฝันอันปวดใจ
... มินตรา ...
๒๑ พฤศจิกายน ๒๕๕๓
14 เมษายน 2556 08:54 น.
minta
เป็นเพียงหนึ่งในหลายคนบนโลกนี้
หนึ่งชีวีที่เติบกล้าท้าทายฝัน
ผ่านสายลมแสงแดดผ่านคืนวัน
จนมีฝันบรรเจิดเกิดในใจ
มุ่งหมายมั่นสร้างฝันอันบรรเจิด
ก่อกำเนิดครอบครัวของตัวได้
กับคนที่เคียงข้างร่วมทางใจ
แห่งหนไหนเป็นดังเงาเขาและเธอ
แต่ไม่นานฝันบรรเจิดเกิดสะดุด
เขาถูกฉุดให้หยุดฝันพลันพลั้งเผลอ
เดินหลงทางร้างเลือนเงาเขาและเธอ
เพียงเพราะเจอเพื่อนเรียนเก่าของเขาเอง
เกินใจทนคนไหนเทียบจะเปรียบได้
เรื่องร้ายร้ายไหนจะเท่าเขาข่มเหง
คิดไม่ออกบอกไม่ได้ใช่ยำเกรง
แต่ด้วยเพลงนินทาคนเธอจนใจ
ด้วยแรงฤทธิ์พิศวาสอุบาทจิต
ถูกหรือผิดใครกำหนดปลดทุกข์ไข
ไม่อยากย้อนหรือตอกย้ำทิ่มตำใคร
เพียงในใจหมายมาดอาฆาตเธอ
มินตรา
๒๙ พฤษภาคม ๒๕๕๓
14 เมษายน 2556 08:57 น.
minta
หลงคารมคมคำลำนำหวาน
ดุจน้ำตาลหวานลิ้นสิ้นสงสัย
คำเขาหลอกบอกว่ารักจากดวงใจ
ไม่รักใครเท่านี้แล้วแม่แก้วตา
เมื่อหลงเชื่อมิเผื่อใจให้ใครแล้ว
ใจแน่แน่วคิดถึงเขาเฝ้าเพ้อหา
จะใกล้ไกลดั้นด้นไปไม่นำพา
ในอุราร้อนรนจนละเมอ
ลืมคำสอนวอนขอของพ่อแม่
ให้ดูแลคุณค่าอย่าพลั้งเผลอ
จะรักใครดูให้แน่แท้นะเออ
อย่าละเมอลืมหลงลูกจงจำ
เพียงไม่นานเขาพาลหน่าย.. จนพ่ายรัก
จึงประจักษ์ว่ารักแท้.. แค่ขำขำ
เอาใจช่วยด้วยเมตตา.. ว่าเป็นกรรม
ใช่ตอกย้ำถามคำหนึ่ง.. ซึ้งไหมเธอ?
..............................................................
มินตรา
๒๑ มีนาคม ๒๕๕๓
14 เมษายน 2556 09:02 น.
minta
แค่คำรัก คำคิดถึง ไม่ซึ้งหรอก
หยุดย้ำตอก หลอกลวง ดวงใจหญิง
หว่านคำรัก ไปทั่ว น่ากลัวจริง
ทำใจหญิง แหลกสลาย ไปกี่ราย
เวลาผ่าน นานเนิ่น จะเหินห่าง
รักจะร้าง แลเลือน เหมือนเดือนฉาย
ที่ลับฟ้า ทิ้งดาว ร้าวฤทัย
เอากลับไป "รัก-คิดถึง" ไม่ซึ้งพอ
เคยวาดฝัน วันก่อน หลอนใจนัก
วิมานรัก เคียงข้าง สร้างเรือนหอ
มีเธอฉัน ฝันไว้ ได้เคลียคลอ
โอ้ใจหนอ เขาไม่ซึ้ง จึงกลับกลาย
ฉันวันนี้ ได้คิด เพราะพิษรัก
ที่เธอหัก หาญใจ ให้สลาย
ขอเลิกรัก ผลักไส ไม่เสียดาย
"รักมากมาย และคิดถึง" ไม่ซึ้งเลย
มินตรา
๒๔ มกราคม ๒๕๕๓