14 เมษายน 2556 08:17 น.
minta
คืนวันผ่านมีเวลามานั่งย้อน
อ่านบทกลอนก่อนเก่าเขาขับขาน
เขียนถึงเธอเพ้อบ่นถึงวันวาน
ที่ผันผ่านจนเจอเธอเจอคนไกล
อนิจจาตัวเรานั้นแสนโง่
อพิโถเชื่อคนก็แสนง่าย
แค่เขาบอกหลงมาเจอเธอนี้ไง
ก็เชื่อได้ทั้งที่เห็นเต็มสองตา
คนพึ่งเจอหน้ากันเป็นวันแรก
มันช่างแปลกใยสนิทกันหนักหนา
เขาเมียงมองเธอเมินหลบลอบสบตา
รอเวลาให้เราเผลอนัดเจอกัน
ทำไปได้คนหนอคนช่างจนจิต
ไม่อยากคิดให้จิตตกหัวอกฉัน
ยิ่งอยากลืมกลับยิ่งจำจึงรำพัน
นรกนั้นไม่กลัวบ้างหรืออย่างไร
จะไม่โกรธไม่เกลียดเธอหรอกหนา
แม้เนิ่นนานผ่านมาอย่าสงสัย
ฉันไม่โกรธไม่เกลียด..ไม่อภัย
ใครทำกรรมเช่นไร.. ให้กลับคืน
มินตรา
๙ กรกฎาคม ๒๕๕๔
21 พฤศจิกายน 2553 11:45 น.
minta
...มาย้ำเตือนบางใครให้ได้คิด
ว่าชีวิตวุ่นวายต้องไปต่อ
ไม่อาจฝืนชะตาไม่กล้ารอ
ขอไปต่อสร้างฝันของฉันเอง
ที่ผ่านมามากมายได้..แค่ผ่าน
ยิ่งเนิ่นนานยิ่งทุกข์ถูกข่มเหง
เจ็บปวดใจเหลือล้นจนกริ่งเกรง
ขืนบรรเลงเพลงรักต่อท้อเกินทน
...มาย้ำเตือนบางใครอีกสักนิด
ช่วยหยุดคิดใคร่ครวญอีกสักหน
หยุดก่อกรรมทำร้ายใครบางคน
ฉันเหลือทนจึงพ้อขอรักคืน
ที่ผ่านมานานนักรักมันขม
ใจตรอมตรมระทมจิตจึงคิดฝืน
ขอไปต่อเพียงลำพังยังหยัดยืน
เอารักคืนตื่นจากฝันอันปวดใจ
... มินตรา ...
๒๑ พฤศจิกายน ๒๕๕๓
14 เมษายน 2556 08:54 น.
minta
เป็นเพียงหนึ่งในหลายคนบนโลกนี้
หนึ่งชีวีที่เติบกล้าท้าทายฝัน
ผ่านสายลมแสงแดดผ่านคืนวัน
จนมีฝันบรรเจิดเกิดในใจ
มุ่งหมายมั่นสร้างฝันอันบรรเจิด
ก่อกำเนิดครอบครัวของตัวได้
กับคนที่เคียงข้างร่วมทางใจ
แห่งหนไหนเป็นดังเงาเขาและเธอ
แต่ไม่นานฝันบรรเจิดเกิดสะดุด
เขาถูกฉุดให้หยุดฝันพลันพลั้งเผลอ
เดินหลงทางร้างเลือนเงาเขาและเธอ
เพียงเพราะเจอเพื่อนเรียนเก่าของเขาเอง
เกินใจทนคนไหนเทียบจะเปรียบได้
เรื่องร้ายร้ายไหนจะเท่าเขาข่มเหง
คิดไม่ออกบอกไม่ได้ใช่ยำเกรง
แต่ด้วยเพลงนินทาคนเธอจนใจ
ด้วยแรงฤทธิ์พิศวาสอุบาทจิต
ถูกหรือผิดใครกำหนดปลดทุกข์ไข
ไม่อยากย้อนหรือตอกย้ำทิ่มตำใคร
เพียงในใจหมายมาดอาฆาตเธอ
มินตรา
๒๙ พฤษภาคม ๒๕๕๓
14 เมษายน 2556 08:57 น.
minta
หลงคารมคมคำลำนำหวาน
ดุจน้ำตาลหวานลิ้นสิ้นสงสัย
คำเขาหลอกบอกว่ารักจากดวงใจ
ไม่รักใครเท่านี้แล้วแม่แก้วตา
เมื่อหลงเชื่อมิเผื่อใจให้ใครแล้ว
ใจแน่แน่วคิดถึงเขาเฝ้าเพ้อหา
จะใกล้ไกลดั้นด้นไปไม่นำพา
ในอุราร้อนรนจนละเมอ
ลืมคำสอนวอนขอของพ่อแม่
ให้ดูแลคุณค่าอย่าพลั้งเผลอ
จะรักใครดูให้แน่แท้นะเออ
อย่าละเมอลืมหลงลูกจงจำ
เพียงไม่นานเขาพาลหน่าย.. จนพ่ายรัก
จึงประจักษ์ว่ารักแท้.. แค่ขำขำ
เอาใจช่วยด้วยเมตตา.. ว่าเป็นกรรม
ใช่ตอกย้ำถามคำหนึ่ง.. ซึ้งไหมเธอ?
..............................................................
มินตรา
๒๑ มีนาคม ๒๕๕๓
14 เมษายน 2556 09:02 น.
minta
แค่คำรัก คำคิดถึง ไม่ซึ้งหรอก
หยุดย้ำตอก หลอกลวง ดวงใจหญิง
หว่านคำรัก ไปทั่ว น่ากลัวจริง
ทำใจหญิง แหลกสลาย ไปกี่ราย
เวลาผ่าน นานเนิ่น จะเหินห่าง
รักจะร้าง แลเลือน เหมือนเดือนฉาย
ที่ลับฟ้า ทิ้งดาว ร้าวฤทัย
เอากลับไป "รัก-คิดถึง" ไม่ซึ้งพอ
เคยวาดฝัน วันก่อน หลอนใจนัก
วิมานรัก เคียงข้าง สร้างเรือนหอ
มีเธอฉัน ฝันไว้ ได้เคลียคลอ
โอ้ใจหนอ เขาไม่ซึ้ง จึงกลับกลาย
ฉันวันนี้ ได้คิด เพราะพิษรัก
ที่เธอหัก หาญใจ ให้สลาย
ขอเลิกรัก ผลักไส ไม่เสียดาย
"รักมากมาย และคิดถึง" ไม่ซึ้งเลย
มินตรา
๒๔ มกราคม ๒๕๕๓
หน้าส่วนตัว
2361
