11 พฤษภาคม 2549 20:00 น.
minin
เมื่อถึงวัน นี้ที่ ฉันหมดฝัน
ด้วยปรัตยุบัน รันทดท้อ ระย่อเหงา
ไม่เหลือรัก เมตตา มาเป็นเงา
คำว่าเรา เขาแยก ให้แตกกัน
ชีวิตที่ ไม่มี แม้ความหวัง
อนาคตฝัง พังอดีตให้หมดขวัญ
สามัคคีเภท ทุเรศล้น จนจาบัลย์
น้ำตากลั้น กลั่นหยาดหยด รดดวงใจ
เมื่อถึงวัน นี้ที่ ไม่มีไท
อิสระไกล ไปจากวัน ฝันสดใส
แล้วจะอยู่ สู้ชีวิต คิดเพื่อใคร
เมื่อคนไทย แบ่งแยก แตกแผ่นดิน
ดอกหญ้า ผู้แอบแฝง
9 พฤษภาคม 2549 20:58 น.
minin
"ลา" แล้ว ลาลับ ลาขาด
ลาจาก ความรัก ผันผวน
ลาแล้ว ลาไกล รักเรรวน
ลาจากคำเชิญชวนที่จอมปลอม
"จาก" ฉัน จากเธอ ผู้จากไป
จากไกล ไม่คิดหวนมาหา
จากจิต จากใจ ผู้อำลา
มีแต่น้ำตา อาบหน้าเรา
"รัก" เธอ รักมาก รักจนหมด
รักเลยคด อยู่ในจิต คิดเศร้าหมอง
รักผิด พิษรัก น้ำตานอง
รักเลยกองท่วมหัว ปวดหัวใจ
"ลวง" โลก ลวงรัก ลวงจิต
ลวงความคิด ให้รักสมัครสมาน
ลวงความฝัน ว่าจะรักกันนานนาน
ลวงให้ทรมานแทบขาดใจ
*********************************
9 พฤษภาคม 2549 20:44 น.
minin
คนเราคิดจะร่วมรักสมัครสมาน
คิดร่วมทางเคยชิดจิตเคียงคู่
จงอย่ามองเพียงว่า "นี่ของกู"
มิฉะนั้นจะอยู่อย่างทรมาน
ความงามของชีวิต
จากสุภาษิตของท่านพุทธทาส
กล่าวไว้ให้เราฟังมาแสนนาน
ว่านิพพานคือ "รัก" ที่แท้จริง
จะบอกกล่าวเล่าเรื่องความรักของชายหญิง
ว่าจะรักกันจริงอย่างไรหนา
ใช้สมอง ความคิด สติ ปัญญา
รับรองว่าจะอยู่เป็นคู่นิจนิรันดร์
จงให้เกียรติ เชื่อใจ กันทั้งคู่
มิได้ตั้งอยู่ในมุมของ ของฉัน
แล้วความรักที่ให้กันและกัน
กลายเป็นวันที่ไม่ทุกข์สุขกายใจ
มนุษย์และทุกสิ่งตั้งอยู่ ดับไป
ไม่ว่าใครก็ละเมิดกฎนี้ไม่ได้
จงจำไว้เถิดมนุษย์ทั้งหญิงชาย
ล้วนต้องตายจากพรากจากกัน
@@@@@@@
8 พฤษภาคม 2549 21:59 น.
minin
ร้องไห้ให้กับอดีตและความหลัง
ที่มันฝังรากลึกในความคิด
มองเห็นความว่างเปล่าที่มืดมิด
อยู่ในจิตที่ใกล้ชิดกับความกลัว
เย็นยะเยือก ปวดร้าว กราว ถ้วนทั่ว
ใจระรัวหม่นหมองมองไม่เห็น
ปัจจุบันอยู่อย่างแสนยากเย็น
ไม่มีใครเป็น ดั่งเช่นตัวเรา
อยากจะลืมอดีตแสนร้ายกาจ
ดั่งเป็นเพชรฆาต ฟาดฟันจิต
อยากเหลือเกิน อยากจะมีชีวิต
ที่ไม่ผูกติด กับอดีตที่ผ่านมา
ใครหนอใครผ่านมาช่วยได้ไหม
ช่วยลากใจฉันออกมาจากหม่นหมอง
ช่วยให้ฉันนั้นมีชีวิตที่เรืองรอง
ช่วยเป็นดั่ง "ทองแท้" ในใจฉัน
ชีวิตนี้มีความหมายมากมายนัก
ได้ประจักษ์เห็นชัดเพราะ "รักแท้"
ความรักนี้ไม่มีสิ่งใดมาผันแปร
คือรักจาก "แม่" ผู้ให้กำเนิดเรา
แม่จ๋า...หนูรักแม่เป็นที่สุด
หนูได้หลุดพ้นทุกข์ออกมาได้
ไม่มีทุกข์หรือสิ่งใดมากร่ำกราย
เลือนมลายหายไปจากใจเอย
...........................................