9 กันยายน 2548 16:27 น.
mini_pk
ไดอารี่เล่มบาง
บันทึกความทรงจำสีจางในวันนี้
ตัวหนังสือน้อยๆ...ถูกเรียงร้อยเป็นถ้อยคำที่มี
"รักเธอมาก...มากจิงๆนะคนดี"
เขียนคำนี้...ประโยคนี้ทุกๆวัน
ไดอารี่เล่มหนึ่ง
บันทึกความทรงจำซึ้งๆในวันนั้น
เขียนไปว่า..."ห่วงใย ใส่ใจ ผูกพัน"
"เรารักกัน...เธอรักฉัน...ฉันรักเธอ"
ไดอารี่เล่มเก่า
บันทึกว่าจะมีเราไปเสมอ
ลงลายมือชื่อ...ทั้งฉัน...และเธอ
จะจดจำไปเสมอ...ในใจ
ไดอารี่เล่มนั้น
ถูกปิดตายมานานเพราะความอ่อนไหว
ไม่มีความรักให้บันทึก...ตั้งแต่วันที่เธอจากไป
ไดอารี่ถูกปิดลงพร้อมกับหัวใจ
ที่ยังคงรอให้วันนั้นหวนคืนมาใหม่...วันที่เธอกลับมา
ไดอารี่เล่มเดิม
ยังคงรอการถูกบันทึกเพิ่มเพราะเหว่ว้า
วันนี้ถูกเปิดอีกครั้ง...หลังการรอคอยเธอกลับมา
ฉันบรรจงเขียนตัวหนังสือลงไปช้าๆ
"เธอคงไม่มีวันกลับมา...แล้วจิงๆ"
+รักเราไม่เท่ากัน >>ยอมรับความเป็นไป...ต่อไปฉันจะไม่มีเทอ
9 กันยายน 2548 15:16 น.
mini_pk
หยุดซักทีเถอะน้ำตา
เจ้ามีค่าเกิดนกว่าที่จะไหล
มากเพียงพอแล้วกับการเสียใจ
แค่เขาจากไป...ไม่นานเท่าไหร่...คงดี
ก็แค่ถูกเขาทิ้งไป
แค่หมดเยื่อใย...ลืมใจดวงนี้
แค่เขาลืมวันซึ้งๆ...นาทีหนึ่งที่เคยมี
แค่เหตุผลดีๆ...เพีงแค่นี้...แค่เขาจากลา
กลับมาเถอะนะใจ
เจ้าตามเขาไปแต่เขากลับไม่เห็นค่า
ทุ่มเทไปทั้งใจ...แต่สิ่งที่ได้กลับคืนมา
น้ำตาเท่านั้น...น้ำตา
ได้โปรดกลับมา...หาทางรักษาตัวเอง
9 กันยายน 2548 15:03 น.
mini_pk
ไดอารี่เล่มบาง
บันทึกความทรงจำสีจางในวันนี้
ตัวหนังสือน้อยๆ...ถูกเรียงร้อยเป็นถ้อยคำที่มี
"รักเทอมาก...มากจิงๆนะคนดี"
เขียนคำนี้...ประโยคนี้ทุกๆวัน
ไดอารี่เล่มหนึ่ง
บันทึกความทรงจำซึ้งๆในวันนั้น
เขียนไปว่า..."ห่วงใย ใส่ใจ ผูกพัน"
"เรารักกัน...เทอรักฉัน...ฉันรักเทอ"
ไดอารี่เล่มเก่า
บันทึกว่าจะมีเราไปเสมอ
ลงลายมือชื่อ...ทั้งฉัน...และเทอ
จะจดจำไปเสมอ...ในใจ
ไดอารี่เล่มนั้น
ถูกปิดตายมานานเพราะความอ่อนไหว
ไม่มความรักให้บันทึก...ตั้งแต่วันที่เทอจากไป
ไดอารี่ถูกปิดลงพร้อมกับหัวใจ
ที่ยังคงรอให้วันนั้นหวนคืนมาใหม่...วันที่เทอกลับมา
ไดอารี่เล่มเดิม
ยังคงรอการถูกบันทึกเพิ่มเพราะเหว่ว้า
วันนี้ถูกเปิดอีกครั้ง...หลังการรอเทอกลับมา
ฉันบรรจงเขียนตัวหนังสือลงไปช้าๆ
"เทอคงไม่มีวันกลับมา...แล้วจิงๆ"