4 ตุลาคม 2548 20:06 น.
mini_pk
"ผู้หญิงในฝัน"
ไม่รู้ว่าฉันจะมีสิทธิ์ไหม
ผู้หญิงที่เธอหวังและวาดไว้อย่างตั้งใจ
เขาคงวิเศษณ์มากมาย...ใช่ไหมเธอ
ขาว สวย เรียบร้อย น่ารัก
ใครๆก็มักหวังไว้แบบนี้เสมอ
เธอก็คงเป็นหนึ่งในนั้นใช่ไหมเทอ
ต้องใช่สิเนอะ...ก็เธอคือผู้ชายทั่วไป
แบบนี้คงไม่มีหวัง
แต่ถ้าเปลี่ยนจากหน้าเป็นหลังยังพอไหว
แบบว่าขี้งอน ดื้อ เอาแต่ใจ
เรื่องหน้าตาก็พอไหว...ไปวัดไปวา
อยากให้เธอลองกลับไปคิด
คนแบบนี้เหลือเพียงนิดใกล้สูญพันธุ์ควรรักษา
คิดดูดีๆนะคะ...ยังมีเวลา
ไม่ต้องกลัวว่าเสี่ยงหรือไม่คุ้มค่า
เพราะฉันมั่นใจว่าจะรักคุณเท่าฟ้า...รับประกัน
+*"*+กลับปายคิดดูดีๆน้า อิอิ คิดถึงทุกคนเร้ยยยยยย+*"*+
4 ตุลาคม 2548 19:40 น.
mini_pk
วัน-วันไม่เป็นอันทำอะไร
ได้แต่นั่ง-นั่ง นอน-นอนถอนหายใจอยู่อย่างนี้
เหงาใช่ไหม...ก็อาจใช่...เพราะห่างไกลเธอคนดี
ห้ามน้ำตาให้หยุดไหลไม่ได้ซักที...คิดถึงเธอ
ตอนนี้เธออยู่ไหน
รู้บ้างไหมทุกพื้นที่ของหัวใจยังรอเธอเสมอ
ไม่อาจลืมทุกสิ่งและความจิงที่ได้พบเจอ
คิดถึง คิดถึง คิดถึงเธอทุกเวลา
แม้มันจะนานสักแค่ไหน
จะรออย่างตั้งใจหวังไว้วันที่เทอกลับมาหา
กลับมา ณ ตรงนี้ตรงที่เคยสัญญา
กลับมานะคะกลับมา...คิดถึงเธอ
+*"*+การรอคอยจบสิ้นลง เมื่อในวันนี้เทอกลับมาแล้ว แต่ยังไงช้านก็ยังคิดถึงเทอเหมือนเดิมน้า อิอิ+*"*+
9 กันยายน 2548 16:27 น.
mini_pk
ไดอารี่เล่มบาง
บันทึกความทรงจำสีจางในวันนี้
ตัวหนังสือน้อยๆ...ถูกเรียงร้อยเป็นถ้อยคำที่มี
"รักเธอมาก...มากจิงๆนะคนดี"
เขียนคำนี้...ประโยคนี้ทุกๆวัน
ไดอารี่เล่มหนึ่ง
บันทึกความทรงจำซึ้งๆในวันนั้น
เขียนไปว่า..."ห่วงใย ใส่ใจ ผูกพัน"
"เรารักกัน...เธอรักฉัน...ฉันรักเธอ"
ไดอารี่เล่มเก่า
บันทึกว่าจะมีเราไปเสมอ
ลงลายมือชื่อ...ทั้งฉัน...และเธอ
จะจดจำไปเสมอ...ในใจ
ไดอารี่เล่มนั้น
ถูกปิดตายมานานเพราะความอ่อนไหว
ไม่มีความรักให้บันทึก...ตั้งแต่วันที่เธอจากไป
ไดอารี่ถูกปิดลงพร้อมกับหัวใจ
ที่ยังคงรอให้วันนั้นหวนคืนมาใหม่...วันที่เธอกลับมา
ไดอารี่เล่มเดิม
ยังคงรอการถูกบันทึกเพิ่มเพราะเหว่ว้า
วันนี้ถูกเปิดอีกครั้ง...หลังการรอคอยเธอกลับมา
ฉันบรรจงเขียนตัวหนังสือลงไปช้าๆ
"เธอคงไม่มีวันกลับมา...แล้วจิงๆ"
+รักเราไม่เท่ากัน >>ยอมรับความเป็นไป...ต่อไปฉันจะไม่มีเทอ
9 กันยายน 2548 15:16 น.
mini_pk
หยุดซักทีเถอะน้ำตา
เจ้ามีค่าเกิดนกว่าที่จะไหล
มากเพียงพอแล้วกับการเสียใจ
แค่เขาจากไป...ไม่นานเท่าไหร่...คงดี
ก็แค่ถูกเขาทิ้งไป
แค่หมดเยื่อใย...ลืมใจดวงนี้
แค่เขาลืมวันซึ้งๆ...นาทีหนึ่งที่เคยมี
แค่เหตุผลดีๆ...เพีงแค่นี้...แค่เขาจากลา
กลับมาเถอะนะใจ
เจ้าตามเขาไปแต่เขากลับไม่เห็นค่า
ทุ่มเทไปทั้งใจ...แต่สิ่งที่ได้กลับคืนมา
น้ำตาเท่านั้น...น้ำตา
ได้โปรดกลับมา...หาทางรักษาตัวเอง
9 กันยายน 2548 15:03 น.
mini_pk
ไดอารี่เล่มบาง
บันทึกความทรงจำสีจางในวันนี้
ตัวหนังสือน้อยๆ...ถูกเรียงร้อยเป็นถ้อยคำที่มี
"รักเทอมาก...มากจิงๆนะคนดี"
เขียนคำนี้...ประโยคนี้ทุกๆวัน
ไดอารี่เล่มหนึ่ง
บันทึกความทรงจำซึ้งๆในวันนั้น
เขียนไปว่า..."ห่วงใย ใส่ใจ ผูกพัน"
"เรารักกัน...เทอรักฉัน...ฉันรักเทอ"
ไดอารี่เล่มเก่า
บันทึกว่าจะมีเราไปเสมอ
ลงลายมือชื่อ...ทั้งฉัน...และเทอ
จะจดจำไปเสมอ...ในใจ
ไดอารี่เล่มนั้น
ถูกปิดตายมานานเพราะความอ่อนไหว
ไม่มความรักให้บันทึก...ตั้งแต่วันที่เทอจากไป
ไดอารี่ถูกปิดลงพร้อมกับหัวใจ
ที่ยังคงรอให้วันนั้นหวนคืนมาใหม่...วันที่เทอกลับมา
ไดอารี่เล่มเดิม
ยังคงรอการถูกบันทึกเพิ่มเพราะเหว่ว้า
วันนี้ถูกเปิดอีกครั้ง...หลังการรอเทอกลับมา
ฉันบรรจงเขียนตัวหนังสือลงไปช้าๆ
"เทอคงไม่มีวันกลับมา...แล้วจิงๆ"
Lovers
0 คน เลิฟmini_pk
หน้าส่วนตัว
1076
