13 ตุลาคม 2548 19:15 น.
mini_pk
เธอรู้อะไรไหม
ฉันไม่ได้มีอะไร - อะไร...ที่ดีกว่านี้
เท่าที่เห็นเท่าที่เป็น...ก็เท่านี้แหละคนดี
เธอจะยังรักเหมือนเดิมรึเปล่า...ฉันคนนี้...ไม่มั่นใจ
ฉันก็แค่ผู้หญิงธรรมดา - ธรรมดา...คนหนึ่ง
ไม่ได้น่ารัก...หวานซึ้ง...เกินคนไหนๆ
ไร้เหตุผลก็เท่านั้น...แถมวันๆก็ทำแต่เรื่องให้หนักใจ
ไม่รู้ว่าไปโกรธมาจากไหน...แต่สุดท้ายก็ลงที่เธอ
ก็เท่านี้แหละ...ฉัน
ทำตัวน่าเบื่อน่ารำคาญอยู่เสมอ
เธอจะยังรักเหมือนเดิมมั้ย...ถ้าฉันไม่ได้เลิศเลอ
ฉันก็แค่หนึ่งคนที่รักเทอ...จนหมดใจ
คงทำได้เพียงแค่กล่าว...ขอโทษ
ที่เคยทำให้เธอต้องโกรธ...อ่อนไหว
พยายามเปลี่ยนตัวเองหลายครั้ง...แต่ก็หมดหวัง...จนใจ
ฉันเปลี่ยนตัวเองไม่ไหว...ไม่ได้...จริงๆ
เธอคนดีอยากเปลี่ยนใจไหม
อยากไปมีใครใหม่ที่ดีพร้อมทุกสิ่ง
เธออาจได้พบได้สัมผัสความสุขที่แท้จริง
คน-คนนั้นอาจเป็นสิ่งมีค่ายิ่ง
ถ้าได้เทียบกับฉัน...ผู้หญิง...ธรรมดา
ป่านก็แค่ผู้หญิงธรรมดา-ธรรมดาคนนึงอ่า
ยังจารักป่านอยู่ป่าว
ขอคำตอบด้วย...
ฮ่าๆ จามีคัยตอบมั้ยอ่า อิอิ
7 ตุลาคม 2548 19:35 น.
mini_pk
ถึงเธอ...คนดี
หากกาลเวลาที่มี...มันทำให้เราต้องห่าง
ไม่เป็นไรๆ...ไม่ต้องกลัวว่าคำว่าเราจะจืดจาง
จำไว้นะว่ามันจะไม่มีทางเป็นแบบนั้น...คนดี
ทกวัน...ฉันสัญญาว่าจะคิดถึง
ทุกเวลา...ฉันซึ้งกับเพื่อนคนนี้
ฉันยังคงห่วงใย...ทุกลมหายใจที่มี
ฉันรักเธอ...ทุกวินาที...โปรดรู้ไว้เทอ
เพราะคำว่า"เพื่อน"
ที่ยังคงย้ำเตือนฉันอยู่เสมอๆ
กับทุกร้อยยิ้ม...ทุกเสียงหัวเราะ...ที่ได้พบเจอ
ไม่มีวันที่ฉันจะลืมเธอ...เพื่อนเกลอ...ไม่มีวัน
หากพรุ่งนี้ที่เราต้องไกล
ให้เธอรู้เอาไว้...เธอยังมีฉัน
ถึงเราห่าง...ก็ห่างแค่เพียงกาย...แต่ใจเราผูกกัน
เพราะคำว่าเพื่อน...มันไม่มีวัน...ที่จะลบเลือน
7 ตุลาคม 2548 15:23 น.
mini_pk
อย่าปล่อยมือฉันได้ไหม
ช่วยกุมมือฉันไว้แน่นๆแบบนี้
บอกตามตรงว่าฉันคงอยู่ไม่ได้หรอกคนดี
หากขาดไออุ่นจากเธอคนนี้...ไม่ไหวจริงๆ
ช่วยกุมมือฉันตลอดไปได้ไหม
เธออาจไม่ใช่หัวใจ...แต่เพราะเธอคือทุกสิ่ง
อาจจะดูเห็นแก่ตัว...แต่ฉันก็นึกไม่ออกจริง
หากวันหนึ่งฉันถูกเธอทิ้งฉันจะเป็นไง
โปรดรู้ไว้นะฉันรักเธอมาก
และขอเถอะ...อย่าจากฉันไปไหน
ฉันคุงอยู่ไม่ได้จริงๆถ้าเธอทิ้งฉันไป
ช่วยกุมมือฉันไว้แบบนี้ตลอดไป...ได้ไหมเธอ
7 ตุลาคม 2548 15:08 น.
mini_pk
แค่ลืม...ยังไม่มีปัญญา
มันยากนักหนาเลยใช่ไหม
วันๆเอาแต่เสียใจ
ร้องเข้าไป...เสียเข้าไป...น้ำตา
สงสารตัวเองบ้าง...เป็นมั้ย
ทุ่มเทเข้าไป...สุดท้ายก็ไร้ค่า
รักตัวเองบ้างเป็นมั้ย...ที่ผ่านมา
ถึงยอมให้ผู้ชายบ้าๆมาทำร้ายใจ
หยุดได้แล้วนะน้ำตา
เจ้าไหลลงมามากเกินไปไหม
ถ้าร้องแล้วลืมก็คงไม่เป็นไร
แต่นี่ไม่ใช่...ยิ่งเสียใจ...ยิ่งจำ
หมดเวลานั่งเศร้า
คิดซะว่าเรื่องของเขาเป็นเรื่องขำๆ
เก็บไว้เป็นบทเรียนที่ควรจำ
ท่องไว้ซ้ำๆ..."เวรกรรมมีจริง"
+*"*+ขอบคุณเธอนะ ที่ทำให้ฉันรู้จักคำว่า "เสียใจ"+*"*+
4 ตุลาคม 2548 20:06 น.
mini_pk
"ผู้หญิงในฝัน"
ไม่รู้ว่าฉันจะมีสิทธิ์ไหม
ผู้หญิงที่เธอหวังและวาดไว้อย่างตั้งใจ
เขาคงวิเศษณ์มากมาย...ใช่ไหมเธอ
ขาว สวย เรียบร้อย น่ารัก
ใครๆก็มักหวังไว้แบบนี้เสมอ
เธอก็คงเป็นหนึ่งในนั้นใช่ไหมเทอ
ต้องใช่สิเนอะ...ก็เธอคือผู้ชายทั่วไป
แบบนี้คงไม่มีหวัง
แต่ถ้าเปลี่ยนจากหน้าเป็นหลังยังพอไหว
แบบว่าขี้งอน ดื้อ เอาแต่ใจ
เรื่องหน้าตาก็พอไหว...ไปวัดไปวา
อยากให้เธอลองกลับไปคิด
คนแบบนี้เหลือเพียงนิดใกล้สูญพันธุ์ควรรักษา
คิดดูดีๆนะคะ...ยังมีเวลา
ไม่ต้องกลัวว่าเสี่ยงหรือไม่คุ้มค่า
เพราะฉันมั่นใจว่าจะรักคุณเท่าฟ้า...รับประกัน
+*"*+กลับปายคิดดูดีๆน้า อิอิ คิดถึงทุกคนเร้ยยยยยย+*"*+