28 กันยายน 2545 15:04 น.
mimosa
สงบเสียงสำเนียงแห่งท้องทุ่ง
ลืมเรื่องยุ่งลบเรื่องแย่รีบแก้ไข
ปิดประตูเปิดหน้าต่างสราญใจ
แล้วสอดส่ายสายตาหาดวงจันทร์
ณ ราตรีมิมีแม้แสงสว่าง
เห็นเพียงเงาสล้างแห่งความฝัน
แมกไม้นกกาสารพัน
แอบอิงสีสันแห่งพงไพร
เอ๊ะ นั่นอะไรในเงามืด
ย่างยืดเฉื่อยชาน่าสงสัย
ขยิบขยับวับแวว ณ แนวไพร
สะกดกลั้นหายใจอยากได้มา
เจ้างามราวเพชรแห่งราตรี
เจ้าสง่าสมศักดิ์ศรีของมีค่า
เจ้าเป็นของนิยมสมราคา
เจ้าคือของข้า ฤาของใคร
ที่แท้ก็แค่เพียงคิด
ความยึดติดแห่งแสงและสีสัน
ที่แท้เจ้าเงาไหวใต้แสงจันทร์
คือโมหันต์แห่งกมลา ณ ราตรี
27 กันยายน 2545 11:46 น.
mimosa
เดินไปเดินมาตั้งหลายหน
หวังว่าจะเจอเขาคนนั้น
รู้ไหมว่าแอบผูกพัน
เฝ้าฝันว่าเราคือคู่ใจ
แอบมาคอยมอง คอยถาม
เรื่องราวของคนเดินตาม..ที่ทำใจหวั่นไหว
มาดูซินั่นมุมตึก หรือที่ใด
ที่ฉันจะได้เจอเธอ
ตั้งใจไว้แล้วว่า .....
ถ้าเจอกันคราวหน้าจะไม่พลั้งเผลอ
จะบอกออกไปว่า ฉันชอบเธอ
อย่าให้ฉันต้องรอเก้ออีกเลย
หน้าส่วนตัว
715
