20 พฤษภาคม 2547 00:28 น.
mimmy
...ไม่พูดไม่จา
ฉันจะรู้ได้ไงว่าเธอเป็นอะไร
หรือเธอเห็นฉันเป็นคนอื่นคนไกล
ไม่เห็นค่าความห่วงใยที่ฉันมี
อย่าใจร้ายกับฉันเลย...ขอร้อง
จะให้อ้อนวอนเธออีกนานแค่ไหนก็ได้
ฉันอยู่ใกล้แค่นี้แต่ไกลหัวใจ
เจ็บยิ่งกว่าการจากไปของเราสองคน
อย่าโหดร้ายกับความรัก
ใจฉันเจ็บหนักเมื่อเห็นเธอเศร้า
ฉันอยากอยู่ข้างกายเป็นดั่งเงา
อยากแบ่งเบาความเหงาที่เธอมี
เปิดประตูหัวใจให้ฉันเข้าไปเถอะนะ
ฉันจะไม่ร้องขออะไรมากไปกว่านี้
คนคุ้นเคยกันมาเธอกลับไม่ใยดี
อย่าทำร้ายใจดวงนี้ด้วยการเงียบงัน
13 พฤษภาคม 2547 20:55 น.
mimmy
มาขอบคุณ...ในความห่วงใยที่มีให้
ไม่สบาย...ดูแลไม่ได้ก็ยังถามไถ่
ถึงอยู่ห่างกายอย่างนี้ฉันก็หายไว
เพราะมีเธอคอยห่วงใยไม่ห่างกัน
ขอบคุณนะค่ะขอบคุณ
สำหรับไมตรีแสนอุ่นที่เธอส่งมาให้
ไม่รู้ว่าจะตอบแทนเธอด้วยสิ่งใด
กับน้ำจิตน้ำใจที่เธอมีให้กัน
ไม่ได้เพ้อหาเธอเพราะพิษไข้
แต่ทั้งหมดบอกออกมาได้เพราะใจฉัน
ที่...ระลึกถึงเธออยู่ทุก - ทุกวัน
แม้ห่างไกลกันแต่ฉันก็ยังใกล้ใจเธอ... {^๐^}
................. .......................
9 พฤษภาคม 2547 22:52 น.
mimmy
ใจดี - ดี...มีที่ใจ
ยังอยู่ได้ถ้าใจดีมีให้หาย..
ใจยังอยู่ที่ตัวยังไม่ตาย
ใจฉันจักดีได้ถ้าใจเธอดี
ถ้าใจเธอเหงาใจเธอเศร้าให้เธอยิ้ม
เป็นหนึ่งสิ่งที่ฉันอยากจะเห็น
การเงียบงันคืออะไรไม่อยากคิดไม่อยากให้เป็น
ฉันอยากเห็นเธอคนเก่าไม่เศร้าใจ
8 พฤษภาคม 2547 23:05 น.
mimmy
เธอเห็นดอกไม้นั่นมั้ย
อยู่บนฟ้าไกลเอื้อมไม่ถึง
อยากได้มาแนบใจให้ตราตรึง
แต่จะดึงลงมาได้อย่างไรกัน
ฉันรู้ว่าเราต้องทำได้
แค่แลกใจ..ใจเธอกับใจฉัน
ดอกมิตรภาพแลกมาด้วยความผูกพัน
จะเติบโตจวบจนวันเราสิ้นใจ
4 พฤษภาคม 2547 23:39 น.
mimmy
ต้นอ้อ...เจ้าล้อลมเล่นอยู่แห่งไหน
ใยเงียบไปไม่ส่งข่าวหากันบ้าง
ไม่รู้รึอย่างไรคนห่างไกลแสนอ้างว้าง
อยู่กับใจที่เคว้งคว้างเมื่อไม่มีเธอ
เป็นห่วงนักเมื่อเธอห่างหาย
กลัวไม่สบายกลัวทุกอย่างจนใจเพ้อ
กลัวว่าความคิดถึงที่มีจะไม่ถึงใจเธอ
กลัวจนน้ำตาเอ่อข้างในของหัวใจ