20 เมษายน 2549 19:13 น.

..กรุ่นไอรัก..

...ขอบคุณกับไออุ่นของความรัก
ที่ทายทักยามรุ่งของทุกเช้า
และส่องแสงประกายระยับพราว
แข่งกับแดดยามเช้าที่ส่องมา...

ถึงยามฟ้าลับจากแสงแห่งตะวัน
ยังส่งแสงแห่งจันทร์แทนห่วงหา
รักห่วงใยคิดถึงอยู่ทุกครา
ให้รู้ว่าไม่เคยห่างจากกันไกล...

แม้ในวันที่ฟ้าไร้สีสัน
จากตะวันหรือพระจันทร์อันสดใส
ใต้เมฆครึ้มยังส่งฝนพรมรักอุ่นละไม
ให้หัวใจได้แช่มชื่นตื่นคืนวัน...

ครั้งมืดมิดอาศัยเพียงหมู่ดาว
ที่ทอดยาวเป็นเส้นทางแห่งความฝัน
คือเส้นทางทะเลดาวที่ร่วมกัน
เชื่อมโยงฝันจากแผ่นฟ้าสู่พื้นดิน...

...ขอให้ความตั้งใจสมดั่งหวัง เป็นกำลังใจให้เสมอ...