เก็บงำความรู้สึกห้วงใจ ข้างในมิอาจเผยได้ ขณะฟังเสียงร่ำไห้ แท้หัวใจใครหนึ่งคน... ปวดปร่าร้าวรานจริงหนอ รู้ตัวเพียงพอ..ทำใจนี้ให้อดทน รักนั้นห่างไกลมิร้อนรน หัดทนเจียมตนเจียมใจ.. เค้านั้นดั่งเช่นจันทรา ส่วนข้าฤาค่าไฉน กระต่ายค่าน้อยเยี่ยงไร ฝันไกลเป็นดั่งดารา... แค่เพียงเค้าฝันถึงข้า ก็ปลื้มอุรา...แม้จะฝันข้าผู้เดียว วันหนึ่งอาจได้ก้อยเกี่ยว ท่องเที่ยวอยู่บนจันทรา... ยิ้มกริ่มยิ่งนักได้ฝัน แท้วันเดือนคู่ดารา ควรหรือจักคู่ตัวข้า ดั่งภุมรา...ปีกหรือจะกล้าแข็งพอ...