30 กรกฎาคม 2547 12:30 น.
milkkyway
นบนอบน้อมก้มลงกราบ
ลดทำบาปเข้าพรรษา
เวียนเทียนกันทุกครา
ด้วยบูชาพระรัตนตรัย
ปีนี้มาถึงแล้ว
ใจผ่องแผ้วมีราศี
เพิ่มกำลังใจให้มากมี
วันพรุ่งนี้ไปทำบุญ
ชวนเพื่อนพ้องน้องพี่
ป้าน้ามีกันมากหลาย
ทั้งเพื่อนหญิงและชาย
ล้วนมากมายคนใจบุญ
ทำบุญก่อเพื่อสร้าง
ละปล่อยวางสิ่งหมองหม่น
ทำดีแก่ตัวตน
ชวนผู้คนไปด้วยกัน
วัวควายตายชีพได้
ไร้ร่างกายมีแค่หนัง
ตัวคนตายชีพยัง
อยู่ยืนยั่งด้วยความดี...
..ขออภัยทุกท่านด้วยที่แต่งไม่สวยในครั้งแรก
วันนี้ขอแก้ไขใหม่จ้า...
...5 ส.ค. 47...
30 กรกฎาคม 2547 12:10 น.
milkkyway
เก็บความรู้สึกห่วงหา
แม้ในยามล้ามิให้ขาดหาย
ต่อเติมฝันเติมแรงใจ
แม้มิได้มีใครมอง
เก็บแรงพลังสร้างเติมวาด
จะไม่ขลาดกลัวในสิ่งที่ร้ายร้าย
จะหยืดหยัดสู้ด้วยแรงกาย
สร้างความหมายในใจตนให้เพิ่มเติม
เก็บแรงไว้วันท้อ
เก็บแรงก่อไว้ริ่เริ่ม
เก็บฝันวันเพิ่มเติม
เก็บแรงเสริมให้มีพลัง...
...เป็นกำลังใจให้ตัวเองเวลาท้อและสำหรับคนที่กำลังหมดแรงใจ...
15 กรกฎาคม 2547 10:54 น.
milkkyway
ณ ยามเช้าที่ค้นเจอผู้อ่อนล้า..
อย่าได้คิดเคืองโกรธเค้าเลย
สักวันคงผ่านเลยไปตามเวลา
เธอมีค่าอยู่ในตัวรู้เถิดหนา
อาจเหนื่อยล้าบางทีก็เพราะใจ
สิ่งเลยผ่านนั้นมิอาจแก้ไขได้
ทุกสิ่งล้วนขึ้นอยู่กับในใจ
ยิ่งคิดไปอาจทำใจให้หม่นมัว
หากเราได้ทำดีสม่ำเสมอ
ขอให้เธอยึดมั่นอย่าหวั่นไหว
ขอให้ยังทำดีนั้นคงไว้
จะสุขใจไปตลอดนิรันดร์กาล
กรรมที่เกิดและก่อล้วนเราสร้าง
หากปล่อยวางเสียบ้างไม่อ่อนล้า
ทุกทุกสิ่งล้วนเป็นอนัตตา
พึงสงวนคุณค่าไว้ต่อไป...
...ขอเป็นกำลังใจให้ทุกดวงใจได้ก้าวต่อไป....
14 กรกฎาคม 2547 11:30 น.
milkkyway
ในฉันยืนมองดูฟ้า
แลเห็นหน้าคนไกลไปสุดแสน
นึกแล้วน้อยใจตนเองให้คับแค้น
ยืนกอดแขนตัวตนจนเจ็บทรวง
โทษตัวตนไม่เข้มแข็งเช่นก่อน...สะท้อนใจ
ทั้งที่ใจมั่นนักในรักนี้
จุดหมายเพียงแค่มีเธอเคียงใกล้
ช่วยปลอบใจยามเธอเหงาเศร้าอุรา
ด้วยกระแสธารามารอบทิศ
ด้วยมิ่งมิตรมีค่าหาไฉน
มีแต่คนชอบเธอทั้งใกล้ไกล
โอ้หัวใจก็ให้อ่อนทอดถอนทรวง
ใจที่คิดถึงเสมอและห่วงหา
แต่ทุกครารู้ดีว่าอาจห่างหาย
ใจยังอยู่คงมั่นมิละลาย
แต่ก็มีมากมายที่หวั่นกลัว
พร้อมยินดีจากลาอย่างมิ่งมิตร
หากเค้าคิดมีใครให้สงวน
ทำทั้งที่ใจนี้แสนแปรปรวน
มันช่างสวนทางของใจที่ใสจริง
ป่านฉะนี้เธอคงมีคู่เคียงใหม่
ที่สดใสในคืนค่ำอันสุดแสน
หากฉันทำสิ่งใดให้โกรธแค้น
ขอมาดแม้นคนดีโปรดอภัย
หากมิได้เป็นดั่งเช่นดวงแก้ว
ก็เป็นเช่นน้องแก้วเธอได้ไหม
แต่เธอห่างลาลับไปแสนไกล
มิบอกกล่าวสิ่งใดให้ห่วงกัน..
หวังเพียงว่าความดีที่เคยสร้าง
จะช่วยพรางความผิดย้ำซ้ำเตือนตน..
แม้วันนี้อาจมิมีคนห่วงใยเช่นก่อนเคย
13 กรกฎาคม 2547 15:44 น.
milkkyway
เก็บฝันวันดาวกระดาษ
ต่อเติมวาดในไออุ่น
หอมหวานแสนละมุน
ในไออุ่นที่เชื่อมโยง
ยินเพียงเสียงทายทัก
ขอใจพักมั่นเสมอ
ใจหนอใจพร่ำเพ้อ
แม้รู้เก้อก็ยอมใจ..
ใจห่วงให้หน่วงหนัก
กลัวแวะทักแล้วห่างหาย
ใจตนหลอกให้กลาย
เป็นมิได้ด้วยใจตรง..
เอาดีเข้าเติมต่อ
มิได้ขอตามจิตฝัน
แม้ฝันขอเคียงกัน
ใจยึดมั่นย้ำเตือนตน
รู้ตัวมิเป็นดาว
ที่สกาวในทิศหน
รู้ตัวและรู้ตน
ก็แค่คนธรรมดา
ขอหวังแค่เพียงวาด
ดาวกระดาษในรอยฝัน
แด่คนคิดถึงกัน
แม้ในฝันก็ตามที..
ขอดาวช่วยปลุกปลอบ
ขอลมหอบความหมองหม่น
ขอฝนล้างดวงกมล
ให้หน้ามลผ่องอำไพ
จากใจดาวกระดาษ
ที่ยังวาดฝันรำไร
จากคนในแดนไกล
ที่หวังให้เธอโชคดี
หากสุดท้ายมิเป็นดาว
ที่สกาวคลายหมองหม่น
ก็ขอเป็นคนหนึ่งคน
ได้ปลอบโยนดั่งกัลยาณมิตร...
หน้าส่วนตัว
804
